- 2 Aralık 2017
- 6.091
- 8.306
- 198
- Konu Sahibi Gereksiz06
-
- #1
Günaydın hanimlar. Bu saatte uyanık olmam mumkun değil normalde ama öfkemden uyku tutmuyor resmen. Konu esim tabi.. henüz 5 aylık evliyiz öncesinde uzun zaman uzak mesafe ilişkisi yaşadık. Birbirimizin ilkiyiz. Çok severek evlendik. Sevgiliyken de sorun ettiğim ama evlenince geçer aynı evde böyle olmaz diye kendimi avuttugum asamadigimiz bir sorun beni içten içe kemiriyor.
Normalde çok iyi anlaşırız şakalasiriz daha yeni de evliyiz zaten sik sık opmeler sarılmalar yılların hasretinin acısini çıkarıyoruz. Eşim bana hep yardimci tatlı dilli sevecendir ama bir huyu var ki beni kendinden soğutuyor artık çekemiyorum. Konu ne kadar ufak yada büyük olursa olsun kavga ettiğimizde eşim benimle günlerce konuşmaz. Sevgiliyken aramaz sormazdi çıldırirdim hiç mi merak etmez insan diye şimdi de ayni evin içinde beni görmezden geliyor. Yaptigim yemekleri ısıtıp yiyor yıkadıgim çamaşırları giyiyor hicbisey olmamış gibi TV izliyor ama ben yokum resmen. Ben de inat Edip konuşmuyorum ama arada konuşmaya çalışınca da beni susturuyor konuşmayalım diye. E ben neden geldim bu eve o zaman kölelik etmek için mi? Her işini yapıyim ama yüzüme bakmasın. Çok zoruma gidiyor bu kadar sevip sevilirken bunları yaşamak. Aynı eve aynı yatağa girince böyle inat edemez bı sarılır barışıriz uzamaz diye kendimi kandirmisim. Çoğu zaman birkaç gün sonra ben dayanamam adım atarım ama haksız olduğunu asla görmez. Ne yapsam nasıl bir yol izlesem bu inada karşı bilemedim.. var mi bir çaresini bulan?
Normalde çok iyi anlaşırız şakalasiriz daha yeni de evliyiz zaten sik sık opmeler sarılmalar yılların hasretinin acısini çıkarıyoruz. Eşim bana hep yardimci tatlı dilli sevecendir ama bir huyu var ki beni kendinden soğutuyor artık çekemiyorum. Konu ne kadar ufak yada büyük olursa olsun kavga ettiğimizde eşim benimle günlerce konuşmaz. Sevgiliyken aramaz sormazdi çıldırirdim hiç mi merak etmez insan diye şimdi de ayni evin içinde beni görmezden geliyor. Yaptigim yemekleri ısıtıp yiyor yıkadıgim çamaşırları giyiyor hicbisey olmamış gibi TV izliyor ama ben yokum resmen. Ben de inat Edip konuşmuyorum ama arada konuşmaya çalışınca da beni susturuyor konuşmayalım diye. E ben neden geldim bu eve o zaman kölelik etmek için mi? Her işini yapıyim ama yüzüme bakmasın. Çok zoruma gidiyor bu kadar sevip sevilirken bunları yaşamak. Aynı eve aynı yatağa girince böyle inat edemez bı sarılır barışıriz uzamaz diye kendimi kandirmisim. Çoğu zaman birkaç gün sonra ben dayanamam adım atarım ama haksız olduğunu asla görmez. Ne yapsam nasıl bir yol izlesem bu inada karşı bilemedim.. var mi bir çaresini bulan?