daha geçen gün evin idaresi kimde olmalı diye başlık açmıştım.çok kötüyüm kızlar...
doğunun en ücra ilçelerinden birinde görev yapıyorum.kimseye sıkıntımı anlatamıyorum.kendimi oyalayacak hiçbir şey bulamıyorum.telefonda konuşmaya da gelemiyorum. az kaldı patlıyacam.buraya da yazmicaktım ama içim acıyor anlatabileceğim bir yerler olmalı...
eşimle dün çok fena tartıştık.bana akşam saat 9-10 arası halı saha maçı var dedi.ben oynamicam izlemeye gidecem seni de götürecem dedi ki buralar için o saat çok tehlikeli.rahatsızlığımı dile getirdm bişy olmazz diyince üstelemedim.(zaten kaç gündür maaş kartı yüzünden tartışıp duruyorduk tekrar tartışmayalım dedim.)bakalım o saat bi olsun dedim.velhasıl saat akşam 9 oldu. duşa giricem dedim fakat üşeniyorum sabaha mı kalsa diye mırıldandım.yok yok gir duşuna rahat edersin dinlenirsin dedi bikaç defa söyleyine kalktım duşa girdim.duştayken eşimin sesini duydum telefonla konuşuyordu.canım sıkıldı o sırada kendi gelipp arkadaşlarının aradığını ,ki kendi aramış, hemen gitmesi gerektiğini söyledi.hani beraber gidecektik dedim e sen duştasın yeni çıktın falan fistan...bana resmen oyun oynadı.çok canım sıkıldı madem baştan söyleseydin dedim bağırdım çağırdım.gidemezsin dedim.buralarda yalnız kalmamam için geldin ama bu kaçıncı yalnız bırakışın dedim.daha önce büyükşehirdeyken bile yalnız kalmayayım diye neler yapardın şimdi ne oldu ? hem de böyle bir yerde.neyse senle çok tartışmaya girmicem dedi gitti.zaten çok doluydum ne zamandır ona karşı.onun bütün eşyalarını yatak odasından çıkarıp koridora attım elime ne geçerse yere fırlattım.sinirimi alamayınca da ona msj attm.aramızdaki her şey bitti.eve artık hiç gelme diye.çok tartışmıştık ama ilk defa bu cümleleri yazdım ona.gece onbir buçuk oldu ses çıkmadı.mesajlarımın da iletim raporları gelmeyince aradım.cevap vermedi onuncu arayışımda açtı.mesaj attım gelmedi sanırım aramızdaki her şey bitti eve gelme dedim.kapıyı açmicam dedim ve kapattım.15 dk sonra eve geldi açmadım kapıyı.yaklaşık 15 dk kapının önnde durdu defalarca aradı seslendi zile bastı...açmadım.o da bana tamam senin istediğinn gibi olsun bitsin her şey ama şimdilik kapıyıı aç yoksa kırarım diye msj attı.korktum binadakiler zaten duydu da mahalle duymasın bari dedim.açtım hemen odama girdim bi sürü laf saydım ona.ama en ağırı dşmanımdan bile bu kadar nefret etmemiştim senden ediyorum ve sen benim eşimsin yazıklar olsun dedim.o da bikaç bişy söyledi ama duymadım bile.kapımı kilitledim uyudum.sabah da çektim kapıyı çıktm.şimdi ayrı odalardayız.eve geldiğimizden beri birbirimzi görmedik bile.bir avukatla konuşmanın zamanı geldi sanırım fakat öyel bir yerdeyimki imkanlarım çok kısıtlı.annemi durumdan haberdar ettim.üzüldü garibim.sabah görümcemle konuştum ona da çıtlattım artık dayanamadığımı söyledim.bunlar küçük şeyler sonra çok pişman olursun dedi.sanırım size çok küçük görünüyor uzaktan dedim kapadım telefonu.ben şimdi herhangi bir avukatla konuşsam olur mu?önceden birşey yapmam gerekiyor mu?bu arada kendime bi hafta kadar süre verdim doğru karar olabilmesi adına.sonra dilekçemi vericem...
doğunun en ücra ilçelerinden birinde görev yapıyorum.kimseye sıkıntımı anlatamıyorum.kendimi oyalayacak hiçbir şey bulamıyorum.telefonda konuşmaya da gelemiyorum. az kaldı patlıyacam.buraya da yazmicaktım ama içim acıyor anlatabileceğim bir yerler olmalı...
eşimle dün çok fena tartıştık.bana akşam saat 9-10 arası halı saha maçı var dedi.ben oynamicam izlemeye gidecem seni de götürecem dedi ki buralar için o saat çok tehlikeli.rahatsızlığımı dile getirdm bişy olmazz diyince üstelemedim.(zaten kaç gündür maaş kartı yüzünden tartışıp duruyorduk tekrar tartışmayalım dedim.)bakalım o saat bi olsun dedim.velhasıl saat akşam 9 oldu. duşa giricem dedim fakat üşeniyorum sabaha mı kalsa diye mırıldandım.yok yok gir duşuna rahat edersin dinlenirsin dedi bikaç defa söyleyine kalktım duşa girdim.duştayken eşimin sesini duydum telefonla konuşuyordu.canım sıkıldı o sırada kendi gelipp arkadaşlarının aradığını ,ki kendi aramış, hemen gitmesi gerektiğini söyledi.hani beraber gidecektik dedim e sen duştasın yeni çıktın falan fistan...bana resmen oyun oynadı.çok canım sıkıldı madem baştan söyleseydin dedim bağırdım çağırdım.gidemezsin dedim.buralarda yalnız kalmamam için geldin ama bu kaçıncı yalnız bırakışın dedim.daha önce büyükşehirdeyken bile yalnız kalmayayım diye neler yapardın şimdi ne oldu ? hem de böyle bir yerde.neyse senle çok tartışmaya girmicem dedi gitti.zaten çok doluydum ne zamandır ona karşı.onun bütün eşyalarını yatak odasından çıkarıp koridora attım elime ne geçerse yere fırlattım.sinirimi alamayınca da ona msj attm.aramızdaki her şey bitti.eve artık hiç gelme diye.çok tartışmıştık ama ilk defa bu cümleleri yazdım ona.gece onbir buçuk oldu ses çıkmadı.mesajlarımın da iletim raporları gelmeyince aradım.cevap vermedi onuncu arayışımda açtı.mesaj attım gelmedi sanırım aramızdaki her şey bitti eve gelme dedim.kapıyı açmicam dedim ve kapattım.15 dk sonra eve geldi açmadım kapıyı.yaklaşık 15 dk kapının önnde durdu defalarca aradı seslendi zile bastı...açmadım.o da bana tamam senin istediğinn gibi olsun bitsin her şey ama şimdilik kapıyıı aç yoksa kırarım diye msj attı.korktum binadakiler zaten duydu da mahalle duymasın bari dedim.açtım hemen odama girdim bi sürü laf saydım ona.ama en ağırı dşmanımdan bile bu kadar nefret etmemiştim senden ediyorum ve sen benim eşimsin yazıklar olsun dedim.o da bikaç bişy söyledi ama duymadım bile.kapımı kilitledim uyudum.sabah da çektim kapıyı çıktm.şimdi ayrı odalardayız.eve geldiğimizden beri birbirimzi görmedik bile.bir avukatla konuşmanın zamanı geldi sanırım fakat öyel bir yerdeyimki imkanlarım çok kısıtlı.annemi durumdan haberdar ettim.üzüldü garibim.sabah görümcemle konuştum ona da çıtlattım artık dayanamadığımı söyledim.bunlar küçük şeyler sonra çok pişman olursun dedi.sanırım size çok küçük görünüyor uzaktan dedim kapadım telefonu.ben şimdi herhangi bir avukatla konuşsam olur mu?önceden birşey yapmam gerekiyor mu?bu arada kendime bi hafta kadar süre verdim doğru karar olabilmesi adına.sonra dilekçemi vericem...
Son düzenleme: