Bir evladın hayatı nasıl kurtarılır?

nurtursel

Guru
Kayıtlı Üye
4 Şubat 2009
121
0
316
Antalya
merhaba , ben 40 yaşında çalışan evli bir bayanım.
benim eşimin ilk evliliğinden olan bir kızım var.. onunla ilgili bir takım sorunlar yaşaıyorum..
bu konuda bana yardımcı olabilirmisin......
kızım 12 yaşında ortaokula yeni başladı.. ama okumayı sevmiyor.. bazı dersleri çok zayıf bazı orta .. kendisi babaannesi yaşıyor .... ben geleceğin konusunda konusunda çok endişe duyuyor. ona yardım etmek istiyorum.. ama beni ne eşim nede kızım anlıyor.ona kendi başımda geçen zorluk anlatıyorum.. ama beni dinlemiyor. bütün gün ya tv. izliyor yada internette geziyor.. bunlar yoksa sürekli gezmek düşünüyor.yanlış şeyler yapar diye
korkuyorum. üstelikte kendi annesi yeterince ilgilenmiyor.. onun ne yapmam gerekir. bilemiyorum.. sizce ona hayatın gerçeklerini nasıl anlatabilirim...:1hug:
 
Son düzenleme:
Evlat sahibi olmadığım için pek yardımım dokunamayabilir..
Sadece fikrimi söylemek istiyorum..
Tam ergenlik döneminde kendisinden yaşca fazla büyük biri ile yaşamaktansa sizin ya da babasının yanında olması daha doğru değil mi?:uhm:
Hele ki anneye çok ihtiyacı vardır bence şu anda..:1hug:
Psikolojisi iyi olursa,derslerinde de başarılı olur bence..:delphin:
 
ergenlik döneminde kızınız malesef bu yaşlarda çatışmalar sürekli oluyor...
benim o yaşlarda bir çocuğum yok ama hepimiz o yaşlardan geçtik...
şahsıma konuşayım ben bana ne derse ailem hep ters anlıyordum
sanki büyümüşüm de onların fikirlerine ihtiyaç duymuyor gibi...
çocuğunuzun huzurlu ve mutlu olması lazım öncelikle sağlıklı düşünebilmesi için
bu ortamı sağlayın ona inanın böyle yaparsanız en az zararla atlatır bu yaşlarını
anne olmaktan önce arkadaş olmaya çalışın kesinlikle ben senin yerinde olsam yada bence yada senin yaşlarda iken yerine sen ne düşünüyorsun sen nasıl olmalı dersin yani onun kişiliğini ön plana çıkaran konuşmalar yapın
umarım herşey yoluna girer
 
bu donemde zaten,helede cogunlukla babaanne ile yasiyan cocuktan sizi anlamasini bewklemeyin lutfen,siz onu anliyabiliyomusunuz peki???

calismak zorunda olabilirsiniz,ama evlat sahibi olunca bazi seylerden fedakarlik etmek gerekmezmi,evladiniza daha cok zaman ayirin derim ben,helede anne ,babasi ayri olunca daha bi ilgi gerekir,butun bu olumsuzluklar,ilgisizlikten oluyo emin olun,,,,,evladiniza oncelik taniyin,onunla daha cok zaman gecirin,bakin hersey duzene girecektir,,,,umarim yanlis anlamazsiniz......mutlu gunler dilerim........
 
Lalenin dediği gibi eğer durumundan çok endişeleniyorsanız yanınızda oturmasını isteyebilirsiniz.
 
evet ergenlık dönemi...arkadaşları nasıl belkı arkadsa...etkiside olabilir...
babanında ilgilenmesi gerekiyor fazla sımadan kızınızın sevıyesıne ınerek ve anlıyacagı dılden konuşarak yaklasın....
en azından liseyı bıtırmesı gerektigini söyleyin...
belkide geöici bir dönemdir....yada daha genc bırısıyle....konuşturun...
 
anladigim kadariyla özannesi degilsiniz
bence özannesiyle babasinin ilgisini istiyodur
söyleyin onlar konussun
 
bu sitede o yaşlardaki üvey evlatlarını evden nasıl şutlasam diye akıl almak için konu açanları düşündükçe size :

Allah razı olsun demekten kendimi alamadım,bu iyi niyetinizin mükalafatını alırsınız inşallah..

böyle insanlar da var işte,tebrik ederim..
 
merhaba , ben 40 yaşında çalışan evli bir bayanım.
benim eşimin ilk evliliğinden olan bir kızım var.. onunla ilgili bir takım sorunlar yaşaıyorum..
bu konuda bana yardımcı olabilirmisin......
kızım 12 yaşında ortaokula yeni başladı.. ama okumayı sevmiyor.. bazı dersleri çok zayıf bazı orta .. kendisi babaannesi yaşıyor .... ben geleceğin konusunda konusunda çok endişe duyuyor. ona yardım etmek istiyorum.. ama beni ne eşim nede kızım anlıyor.ona kendi başımda geçen zorluk anlatıyorum.. ama beni dinlemiyor. bütün gün ya tv. izliyor yada internette geziyor.. bunlar yoksa sürekli gezmek düşünüyor.yanlış şeyler yapar diye
korkuyorum. üstelikte kendi annesi yeterince ilgilenmiyor.. onun ne yapmam gerekir. bilemiyorum.. sizce ona hayatın gerçeklerini nasıl anlatabilirim...:1hug:

Öncelikle ''kızım''diye bahsettiğiniz için tebrik ederim,kendi çocuğunuz gibi görüyorsunuz onu,ancak şuanda daha 12 yaşında,dünya o kadar tozpembe ki onun için,hayat dediğinizin anlamı bile daha tam oturmadı onun için,konuşmanızın çok etkili olacağnı düşünmüyorum,çünkü ergenliğinin başında olan çocuklarda bu tür konuşmalar baskı,dırdır veya abartı gibi algılanabiliyor ki ben kardeşimle çocukluğundan beri konuştum,21 yaşında hala konuşuyorum hala dinlediğine gerçekten emin değilim:1no2:,konunun uzmanı değilim,eminim eğitimci yada pedagog arkadaşlar daha iyi fikir verecektir,sizin yapabileceğiniz ilk etapta anne ve babanın daha çok ilgilenmesini sağlamak olabilir,sevgi ve ilginin güzelleştirmeyeceği şey yok herhalde,daha sonra belki sizin yanınızda kalmasını sağlayabilirsiniz,daha disiplinli olabilir,birde en önemlisi eğitimi eğlenceli hale getirebilirsiniz,nasıl olacağı konusunda eğitimci arkadaşlar yardımcı olabilir,mesela internette eğitici program ve oyunlar var,vitamin diye birşey duymuştum onu bir araştırın isterseniz,birde çocukların küçükken rol-modeli olur,mesela benimki teyzemdi,o ne dese doğruydu,eğer onun da böyle sevdiği,örnek aldığı biri varsa,ya da öğretmeni konuşursa daha etkili olur diye düşünüyorum,umarım faydalı olursunuz.a.s.
 
gel seni alnından öpeyim vallahi helal olsun kendi kızın gibi görmüş ve kızım diye hitap ediyorsun ya vallahi helal olsun canım..babasına anlatın durumu gerekirse annesi ile görüşsün belki sizin sevginiz ona yetmıyordur annesi biraz daha ilgilense belki bıraz aşar duvarlarını ama arkadslarında dedigi gibi ergenlik dönemi ve her gençte böylediy diye düşünüyorum umarım kısa zamanda atlatır..
 
bir evladım yok ama şunları sölemek istiyorum öncelikle onu böle düşünmen onun için endişelenmen çok hoşuma gitti
şimdi tam gelişme çağında yani deli dolu çağları hayatı daha kavrayamadığı için sen ona ne kadar anlatsan ne kadar konuşsan o gene bildiğini yapar bence fazla üstüne gitme ayrıca kendi annesinin ilgisine ihtiyacı olabilir belki senin sözlerin fazla etki etmiyor olabilir kendi annesi konuşmalı ilgilenmeli bence.
 
ablacim yazinizi okurken yuzumde bir tebessum olustu

hatta basliga bakarken kendi cocugunuz icin yardim istiyorsunuz sandim

gercekten sizin gibi üvey anneler var mi ? tebrik ederim gercekten a.s.

insallah evladim kizim diye yardim istediginiz cocuguda iyi yerlere getirirsiniz

bu konuda yardimci olamayacagim ama ilginize tebrik vermek amaciyla yazdim mesajimida iyi gunler sizin olsun :1hug:

 
eşinizin kızına bu kadar sahip çıkdığınız için helal olsun size...
bu ara tam ergenlik döneminde.. bi arkadaşında dediği gibi öz annesinden ilgi bekliyor olabilir. acaba bir pedagoga yönlendirmeyi denseniz tepki alır mısınız..
 
ne kadar güzel sizin evladınız olmadığı halde öyle benimseyip sevmiş ve onun için endişelenmişsiniz tebrik ediyorum sizi...ergenlik döneminde diye böyle davranıyo olmalı...yanınıza alsanız peki babasıyla annesiyle konuşsanız daha fazla ilgi gösterseler daha iyi olabilir...dilerim herşey düzelir...
 
valla ablacigim ilk basta bende
size helal olsun demek isterim
ama arkadaslarinda dedigi gibi ergenlik caginda
malesef hepimiz böyle seyler yasadik
annemizin babamizin söyledikleri ve yasakladigi seyler bizehep ters gelirdi
simdi anliyoruz ama malesef gec oldu
bence intternetten ve tv den biraz uzak tutmaya calisin
biliyorum bu cok zordur ama denedinizmi bilmiyorum ama denemekte fayda vardir
diye düsünüyorum.
ayrica annesi ve babasi bir araya gelmeleri nekadar iyi olur bilmiyorum ama evlatlari icin birseyleri ancak onlar düzeltecek gibi geliyor bana
belkide onlarin yüzünden bu durumdadir
anne sevgisizligi nekadar önemlidir bir cocuk icin hepimiz biliyoruz
hakkinda hayirlisi ne diyelim allah sizden razi olsun
 
öncelikle merhaba....

kızınızla ilgi yazınızı (narcoleptic isimli üye sayesinde) okudum ve yorumlarımı belirtmek istiyorum...

şimdi kızınızla ilgili şunları söyleyebilirim....başkasıyla evli bir baba ve ilgilenmediğini söylediğiniz anne çocuğun etkilenmesine neden olabilir tabi ki...ayrıca babaannenin de çocuğun eğitimi ve çocuk eğitimi konusunda ne kadar bilgili olduğunu da bilmiyoruz...ancak bütün bu durumlar tek başına çocuğun ders çalışmasını etkileyen etmenler değildir...çok kötü şartlarda çok iyi yerlere gelen öğrencilerin varlığı da bir gerçektir. çok iyi şartlarda okumayan öğrenciler de aynı şekilde gerçektir. belirtmek isterim ki bir çok çocuk zamanının bir çoğunu tv ve nette geçiriyor....bu artık çağımızın bir gerçeği....ayrıca önemli bir konuyu belirtmekte yine fayda var..çocuk 6. sınıfta ders çalışmıyor diye hayatının kötü yerlere gittiğini de düşünemeyiz....çok çeşitli örnekler vardır...önemli olan çocuğa doğru yönlendirmeyi yapabilmektir....babası aranız iyise siz çocukla konuşarak ortak kararlar almayı deneyin, öncelikle çocuğun hedefleri var mı, ne yapmak istiyor, hayattan beklentisi ne? yaş düzeyine göre bunları konuşun..daha sonra sıkmadan, öğüt ve nasihat vermeden ve en önemlisi çocuğunda düşüncelerini alarak bir yönlendirme yapın..bu konuda babası ve siz, varsa okulun rehber öğretmeniyle görüşün...yoksa sınıf öğretmeninden ve ders öğretmenlerinden konuyla ilgili bilgi alın....ayrıca unutmamak gerekir ki her birey kendine özgüdür ve kapasitesi başkadır....çocuğun ilgili ve yetenekli olduğu alanları geliştirmesine yardımcı olun...

unutmadan ergenlik döneminin derslere olan etkisini de açıklamak isterim..bu dönemde birey ilk önce kendini tanıma çabasındadır...bu dönemde ahlaksal, duygusal, fiziksel, cinsel, sosyal, kişisel vb. gelişim vardır...ergen bunları yaşarken, kendini ve daha sonra dış dünyayı tanırken dersleri ihmal etmesi de olasıdır..
 
Son düzenleme:
size teşekkür ederim... söylediklerinizden bazısı yaptım ama yine başaralı olamıyorum..
mesela öğretmenleriyle görüştüm.. kendisinin durumu anlattım. ila yüksek okul bitirmesi gerekmediğini ama bir meslek editdirmek istediğimi belirtim. bu yüzden bazı notlarını iyileştirdiler.. sizce ben daha ne yapmalıyım...
 
Onu için birşeyler yapmak istemeniz çok takdire şayan bir davranış ama şahsi fikrim;
öğretmenleriyle konuşup notlarının iyileştirilmesine sebep olmanız yanlış olmuş..
Zira ona balık vermek yerine, balık tutmayı öğretmek daha hayırlı olur. Neden hazıra konsun ki?
çalışıp kazanması daha doğru değil mi? Ama şu aralar sizi anlamakta çok büyük güçlük çekeceği kesin.
Ergenlik dönemi + düzensiz hayat ayrı anne baba. Belki annesi ile konuşsanız bir faydası olur.
birde yanlış anlamazsanız bir şey sorucam. Madem onu kendi kızınız gibi benimsediniz neden babanesiyle kalıyor?
Sizinle birlikte kalsa daha düzenli bir hayatı olur , sizi daha iyi tanıyıp anlar diye düşünüyorum..
 
Back
X