İyi geceler hanımlar,
Siz bu satırları okurken ben gene peynirdi,salçaydı Allah ne verdiyse içeren gece öğünümü yemiş bulunuyorum. Hanımlar, ben çılgınlar gibi yemek yiyiyorum son 3 aydır.. Tamam onun öncesinde de zayıf biri değildim, kabul ediyorum ama şu an olaylar iyice çığrından çıktı. 6 ay önce yurt dışına taşındım, ilk dönemler kilo bile verdim. Sonra ne olduğunu hatırlamıyorum ama gün içerisinde beynimde yankılanan en önemli soru: 'ne yesem?'.. depresyonda olmadığımı tahmin ediyorum (inşaallah değilimdir..). İnsan ister istemez yeni kültürün içinde yalnız kalıyor eski hayatına göre, o sebeple mi yemeğe sardım bilmiyorum.
Dizilerde, filmlerde en dikkatimi çeken sahneler yemek sahneleri, verirken paraya kıymadığım tek şey de yemek.. Eşimi yatırıp sonra koştur koştur mutfağa gidip, dizi izlerken bişeyler tırtıklıyorum. Eskiden suçlu hissediyordum artık o da yok. Kendime neler yaptığımın da farkındayım, mesleğim gıda,yiyecek,içecek üzerine ama zerre önemsemiyorum. Buzdolabımın üzerine dr.nowzaradan resmi yapıştırdım, 3 gün frenledi, 4.gün o da yok.. nasıl motive olacağım ben:'(
eşim geçen kendine cips almıştı alma dedim sen yemicen diye ben de mi yemicem dedi. Sonra akşam geldi cips yok
sahipsiz bir cipsle aynı odada bırakılıyorsam sonuç bellidir
