Bir itiraf....ve Bir soru....

BalikEsirli

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2012
538
29
0
İstanbul
çok küçükken ailemden ayrılıp, yurtta kaldığım için aileme hep öfke duydum, hep içten içe kızdım....
parcalanmıs bir ailenin çocuguyum, onlara da bişey deme hakkım yok, durumları oyle gelısmıs bır sey dıyemıyorum....
anne ve babamla dıaloglarıma bakıyorum; neredeyse tek cevaplar verıp cok fazla goz teması kurmuyorum, bazen tersler gıbı konusuyorum, bazen onlar konusuyor ben yuzlerıne bıle bakmadan kafa sallıyorum....

bu ornekler uzayıp gıder.... halbukı bu durumda da kendıme kızıyor ve cok uzuluyorum ama gelin görün ki elimde değil....

evet her kotu gunlerınde yanlarındaydım, bırseye ıhtıyacları oldugunda hep ordaydım maddi manevi ama ıcten ıce hep soylenerek, acaba hiç akıllarına gelmıyor mu benı bırakısları dıye ıcımden soylenıyorum....

evet sevgimi asla gösteremıyorum kımseye karsı ( eşm harıc, eşimi o kadar ıyı tanıyorum ki bir tek ona samımıyım, bir tek ona ıctenım..), ama herkesın bır sorunu olsun herkesten once kosuyorum, merhametım cok fazla fakat sevgı gosteremıyorum.mesela esımden baska kımseye sarılamam, kv bazen sarılır yadırgarım, :noluyo anne yaa tamam derım onada gosteremem sevgımı..

benım tek korkum: ya bır gun cocugum olur da onada sevgımı gosteremezsem?

evet bu aralar en buyuk korkum, eşim çok hazır ve cok ıstıyor, ben evet cok ıstıyorum ama ona sevgı verememekten çok korkuyorum? çocugu olan anneler, size soruyorum?

- Çocuk sevgisi nasıl bir sey?

Birde anne babam için olumsuz yorum olmazsa sevınırım, ben ofkelenıp soylenıyorum fakat; baskası dedıgınde zoruma gıdıyor..
Anlayısınız için teşekkürler, Saygılar..
 
Merhaba,
Zor günler geçirmişsiniz belliki, icten içe anne babanızdan hırsınızı alıyorsunuz, öfkelenmeniz , soğukluk hissetmeniz çok normal ama çocuğunuz için böyle hissetmezsiniz. Bebekler çok masum,çok korunmasız, çok narin varlıklar. Sizde çok iyi bir anne olursunuz ailenizin yaptığı hataları çocuğunuza yapmazsınız hatta belki çocuğunuz olunca anne babanıza bakış açınız bile değişebilir diye düşünüyorum.
Nasılki eşinizi farklı tutabiliyorsanız ,bu genel durumun dışında bırakabiliyorsanız bebeginiz içinde böyle hissedeceksiniz muhtemelen.
 
Son düzenleme:

evet bunları bende düşünüyorum, bakıs acım degısebılır evet cocugumu ayrıda tutabılırım, ama sadece ıhtımallere guvenerek cocuga cesaret hıc edemıyorum, bu durum artık dun geceden berı hatta kacgundur boyle hıc uyumadan sabahlamama neden oluyor, sanırım bırazda psıkolojım bozuldu bu aralar, bunları cok takıyorum kafama.. çok teşekkür ederim nazik yorumunuz için. iyi gunler..
 
Oyy... mody düşünsene sevdiğin erkekten bir bebek sahibi olmak nasıl bir duygudur.. masum,muhtaç,hiçbirşeyden haberi yok ve tek babasına ve annesine muhtaç.. eskiyi düşünüp kendinde sıkıntı oluşturma olur mu.. Büyük nimet Allah nasib etsin hayrlısıyla.. Hatta bebeğini daha çok seveceksin eşin kıskanacak hepiniz birlikte sarılırsınız.. sımsıkı mutlu bir aile..
 

delirdim sanırım, yorumunu okuyunca hem hayal edıp gülmsedim,sonrada bikaç damla yaş süzdüm yanagıma dogru, sen benı guldurdum Allah ta senı guldursun emi..
 

Eşine duyduğun sevginin kat kat üstünü ve samimisini hayal et. Düşün ki o sizden bir parça. İkinizin eseri. Tam tasvir edemesem de ortaklasa hazırladığınız bir puzzle gibi.

Eminim cok seveceksin ve eminim cok iyi bir anne olacaksın.
 
Bazı şeyleri bence bırakın anneniz babanız düşünsün siz zaten payınıza düşen şeyleri yaşamışsınız

sevgi gösterememeye gelince öğretilmemiş bir duygu bu sizze belliki ,

cocugunuz ise bence bir kadın cocugu olana kadar evlendıgı adama duydugu aşkın sarhoslugundan bir başkasını ne denli sevebileceğini bilmiyor , evlat sevgisi çok baska bende cok merak ederdim
insan evladını nasıl sever ne hisseder diye
ama tarif edemem
yaşanması gerekir , ve cocuklara bunu hem göstermek hemde söylemek gerek
benim 1 tane oglum var en azından herkezın bır tane cocugu olmalı ama ısteyen kısılerın elbette
 
onu ilk hissettiğin anda bu düşündüklerine kendin bile hayret edeceksin...
merak etme eşinden bile çok seversin çocuğunu...
 
bebeğe hazır isen hamile olduğunu ilk hissettiğin anda. bebeğe hazır deilsen bebek ilk doğduğu anda o sevgi sen istesendeee istemesendeeee öyle bi oluşacak ki annenden babandan daha iyi annelik babalık yapacaksın bebeğine Allahın izniyle...
bunları takma. ailenede kızma artık, olan olmuş sana en büyük yarayı vermişler ama bu kadar etkileneceğini bilselerdi yapmazlardı. düşünemiyor insanoğlu bazen..
 
Arkadaşlar;
Hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum, bir nebze de olsun biraz daha olumlu düşünüyorum..En az eşim kadar sevebılecegım bırsey hıc hayal bıle edemıyorum nasıl bır sey oldugunu,

zaten en buyuk tereddutum; severım diye dusunuyorum fakat; sevgımı gosterememekten suanki durumum gıbı,ya içten seversem sadece onun ellerini tutamaz gozlerıne bakıp konusamazsam (azıcık daha buyudugunde), kendım gibi birini daha yetıstırecegım bu sefer; sevgı gormemıs ve gosteremeyen sureklı mutsuz.... buna hakkım olmadıgını dusundugumden sürekli endişeli yasıyorum bu durumu.. eşimle paylastıgımda o: ben senın cok ıyı anne olacagına adım gıbı emınım ve cok guzel cocuklar yetıstırecegıne dıyor da bır ben emın olamıyorum, inşallah sızler haklı cıkarsınızda belli edebilirim eşime oldugu gıbı onada tum sevgımı....

ve anası gıbı olmayan saglıklı mutlu etrafına sevgı sacan bırı yetısır benim gibi birinden umarım....
 
sadece şunu söyleyebilirim size emin ol eşinize olan sevginizden daha çok seversiniz kuzunuzu..
annelik çok başka bir şey tarifi yok ancak anneler bilir bu hisleri..
ve eminim siz evladınızı çok ama çok seversiniz hiç üzülmeyin..
 
geçenlerde Ayşe Armanın bir yazısını okumuştum .Adı Milka mıydı neydi yanlış hatırlamıyorsam o bayanın hamilelik sürecinden ve sonrasından bahsettiği bir yazı o yazıyı bir okumanı tavsiye ederim beni çok etkilemişti
 

canım senınle aynı durumdayız aynı sebelerden bende yurtta kaldım,bende kimsenin bana dokunmasına izin vermem,sarılmalarına falan asla,,babam yanıma geldiği zaman ilk kapıda hoşgeldın merasımı vardırya bizi bir görsen sankı bırbırınden tiksinen iki kişi,babam ben izin vermezzsem sarılamaz bana,ama
evlat varya şu bütün yaşadığımız şeylerin üzerinde bir şey yaa,,sana herşeyi unutturacak tek şey gerçekten.ben hiç hamile kalmak istememiştim acayip korkuyordum,,sonuçta rabbim nasıp etti ve hamile kaldım,,hatta aldırmaya kadar gittim ama kalp atışlarını görünce yapamadım şükürler olsun...hamileliğim devam ederken yeni doğum yapmış komşulara ve arkadaşlara hep şu soruyu soruyordum " çocuğunuz doğduğunda kötü şeyleri unutuuyormusun,herşey dahamı kolay geliyor?" milletde garipsiyordu bu sorumu..sonra kızım doğdu 14.5 saat sancı çektim :) ama onu gördüm ya :124: aynen böyle oldum canım yaa,,hele o büyüdükçe he bide bana anne dediği zaman "len ne gelirse gelsin bundan sonra hepsinin alayanına yeterim ben" diye bir hale girdim.büyük sorumluluk ama beni kızım iyileştirdi...allah yardımcın olsun
 
bence sen gerçekten iyi bin anne olacaksın bunu laf olsun diye demiyorum çünkü yazının sonunda lütfen anne-babam için kötü birşey yazmayın demişsin.hayırlı evlatlardan iyi anne-babalar olacağını düşünürüm hep.

çocuk sevgisi bambaşka birşey.yani bunu anlatamam sana.eşini çok seviyorsun değil mi? bu sevginin 10 kat daha fazlasını düşün.biri için canını verebilir misin? işte çocuğun için hiç düşünmeden yapabilirsin bunu.

3.bebeğime istemeden hamile kaldım doğal yoldan çocuğum olmuyordu ama Allah bi mucize yolladı bize.ilk çocuklarım tüp bebekti.neyse hamile olduğumu öğrenince çok ağladım şok oldum ama ağlarken bi taraftanda ya bebeğimi strese sokuyorsam diye düşündüm ki daha kan pıhtısı bile değildi o zaman.evlat çok başka birşeymiş Allah tüm isteyenlere nasip etsin İnşallah.
 

adınıza cok ama cok uzuldum, bir yandan da bu durumu astıgınıza ınanın cok sevındım.... ne mutlu sıze, iyiki kalp atısları durdurmus kararınızı ve ıyıkı dogurmussunuz bakın ne guzel hayata baglamıs, sizden bu ornegı yasayan bırı olarak duymak guzel oldu adıma..bebişinizle sağlıklı ve mutlu uzun omurler dılerim..
 

tüm güzel dilekleriniz için içten bir aminn diliyorum hepimiz adına....çok ama çok teşekkür ediyorum, arada bir kaç yorum bugune ozel mıdır nedır, duygulanmama neden oldu, sizin mesajınızda onlardan biri.....
 
Son düzenleme:
O kadar içten yazmışsınız ki şiir gibi okudum.

bir arkadaş demiş size sevgi öğretilmemiş galiba diye sevgi sonradan öğretilebilen bir şey değil, kaldı ki bence siz anne-babanızı zaten seviyorsunuz fakat geçmişte yaşananlar buna ket vuruyor o sevgiyi göstermenize engel oluyor. Merhametli olup onlara yardımcı olmanız bunu gösteriyor.

Benim henüz çocuğum yok fakat siz evladınıza çok iyi ve hayırlı bir anne olursunuz eminim.Sevginizi de eşinize gösterdiğinizden daha fazla şekilde gösterirsiniz.
Rabbinin sana emaneti,eşinin ve senin canından bir can.Bir mucize.

Allah hayırlı zamanda nasip etsin.
 

''Rabbinin sana emaneti,eşinin ve senin canından bir can.Bir mucize.'' şurdaki ufaklık benı benden aldı yaaa teşekkür ederim..
 
evlat sevgisi varya asla anlatılamaz daha karnınızda nokta kadarken başlıyorsunuz onu sevmeye sahiplenmeye o öyle bir can ki çocuk yapmaktan asla çekinmeyin böyle düşüncelerede kapılmayın geçmişinize çekin süngeri en azından çocugunuz sizin yaşadığınız olumsuz şeyleri yaşamayacaktır çok güzel bir ailesi olacak rabbim hayırlısını sağlıklısını nasip etsin inş...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
  • Kilitli
kan bağı var mı
2 3 4
Yorumlar
68
Görüntüleme
3K
chamallows
  • Kilitli
Beni ailemden sonra seven tek erkeği mi kaybettim sizce ? yoksa haklı mıyım ? Bir şeyler yapmalı mı çok karışık derin bir konu.Yorumlarınız çok önemli
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
4K
SeaBoundless
S
  • Kilitli
1 yıllık evliyim ve tartışsak da tartışmasak da eşim bana soğuk davranıyor. Şimdi ailesinin yanındayız ve bana yabancıymışım gibi davranıyor
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
6K
esra777057
E
A
Umursamaz eş
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
3K
albatroza
  • Kilitli
evlilikte güven sorunu
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
9K
kalfe
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…