- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.232
- 498
Aslında genelde bu tür yazılarda gizli bir evlenme isteği yansırdı. Senin yazında tam bunu alamadım. O yüzden soruyorum “sen evlenmek istiyor musun gerçekten?”Etraftan duyduğum sözler hep birbirine benziyor. "Sen mi körsün, etrafındaki erkekler mi? Niye hala sevgilin yok? Niye hala evlenmedin? Böyle nereye kadar gidecek?"...
Bilmiyorum. Bildiğim tek şey şu, ben sevmeden bir adamın elini bile tutamam!...
İyi bir işim, güzel bir hayatım var. Mutluyum. Sevdiğim ve sevildiğimi hissettiğim bir ilişkimin olmasını elbette istiyorum ama tabir yerindeyse yok diye de "Aranmıyorum". Herkesin sevgilisi mi olmak zorunda? Sevgilisi veya kocası olmayan kadın "Eksik" kadın mı? Şu hayatta nasip, kısmet ve hayırlısı diye bir şey yok mu? Tanıştığım her erkeğe "Müstakbel" gözüyle mi bakmalıyım? Varsayalım ki aradığım gibi birini bulamayıp hiç evlenmezsem, yarın öbür gün illa mutsuz ve yalnız mı öleceğim? Bilmem kaç tane çocuğu olup da, yapayalnız kalan, yaşayan insanlar yok mu? Evlenip de mutsuz olan bu kadar kadın başka bir galaksiden mi? 'Sevebileceğim gibi biri çıkarsa ancak' demek bu kadar mı yanlış? Hayat illa belli formüllerle mi yaşanmalı ve mutluluk illa o formüllere mi bağlı?
Offf diyorum artık sadece. Offf...
Evlenmek Türk kadınları için pembe panjurlu ev, mahalle dedikodusundan kaçmak gibi görünse de özünde doğru insanla mükemmel bir şey. Hele bir çocuk dünyaya getirmek tek kelime Allah’ın mucizesi ve lütfu.
Evlenmek için evlenme tabi ama mantık+aşk karmanı yapmaya çalış. Evlendikten sonra iyi ya da kötü sürprizler mutlaka olacaktır ama herkesin hayatının evlendikten sonra karardığını, mutsuzlaştığını düşünmek yanlış.
Ben 24-25 yaşındayken iş nedeniyle bir fuara gitmiştim ve sürekli görüştüğümüz birisi vardı iş bağlantılı. Kadın inanılmaz güzel, bakımlı, eğitimli ve Dubai’de yaşıyor , orada şirket kurmuş falan 45 li yaşlardaydı o zaman.
Bana dediği şey “ben çok pişmanım bir evlilik yapmadığım için, gençken hırslarım vardı hep es geçtim, şimdi her şeyim var ama eve gidince evim boş, çocuğum yok. Evlilik yapmak için geç kalma.” Kadın bir noktada mutsuz yani. Doğanın dengesi bu, olmuyorsa yapacak bir şey yok ama oluyorsa da zorlaştırmamak lazım.