Az sonra işe gideceğim. İş yerimin kapısı önünde her sabah beni bekleyen, ayağıma mır mır dolanan kedi artık yok. Dün sabah araba çarpmış. Bende öğlene kadar bekledim onu nereye kayboldu diye. Bana öldüğünü söylediler. Hamileydi birde. O kadar üzgünüm ki. Hiç ayağım çekmiyor, nasıl gideceğim, o yok. Neredeyse bir yıldır orada beni bekliyordu her sabah. Poncik bakışları eşliğinde açıyordum dükkanı. İlk işim onun yemeğini vermekti. Çok içim yanıyor. Bütün yollara kedileri ezmeyin diye yazmak istiyorum.