- 24 Ekim 2017
- 593
- 399
- 33
- Konu Sahibi yalnizlikcaa
- #1
Küçük bir ilin küçük bir köyünde yaşıyorum.Üniversiteye kendi ilimde gitsemde yurtta kalmıştım.4 sene evden uzak geçti.Köye 2018 de geri geldim üstelik bu sefer evde iki tane yatağa bağımlı hasta bakıyorken.Biri alzheimer biri kalp yetmezliği derken tam 2 sene olacak bez alıp yemek yediriyoruz.Biraz köyden bahsetmek istiyorum. Köyde kimsenin evinde bir düzen yok buna bizimkide dahil ahırlar ,odunlar ,traktörler her şey etrafta dağınık.Müstakil ev olsa bile evimizın bahçesinde her herde yarım kalmış tuğla örüntüleri.Ve evimiz o kadar küçükki 80m2 ve boy olarak 2 metre 13 cmdır.Tam 2 sene oldu hasta babananeye dedeye bakmaktan çok yorulduk.evde annem babam ben yaşıyoruz. Bizden başka kimseleride yok. Çünkü Çocukları yok. Bu sureçte arkadaşlarımda yok böyle anlatayım dinlesin birlikte kafa dağıtalım.Bir sevgilim var üniversitede tanıştık hala devam ediyor 2 sene oldu. tartışsakda oda benden uzakta yaşıyor.Derdimi başta anlatıyordum baktım sıkıldığını hissettim.Anlatsamda fazla yorum yapmıyor.dinler beni ama tek taraflı ben anlatıyorum o hiç bir şeyini paylaşmıyor genellıkle.Bütün gün evdeyim Kpss sınavına hazırlanıyorum üstelik.2 senedir kafamı toplayıp odaklanamıyorum bile. Tam mutlu oluyorum bu sefer sevgilimle sorun yaşıyoruz. Allaha şükür ailem çok iyi.Annem çok sakin bir kadın. babam anlayışlı.Şimdi eve balkon çalışması yapılacak . Ekimin sonuna geldik ders çalışmam lazım şimdi evde yine inşaat işi başlayacak. kaç milyar para gidecek.Ben gercekten yoruldum. Köyde yaşamıyor olsak belki bu kadar bunalmazdım.Etraf gereksiz insanlarla dolu.Bunalımdan nasıl çıkarım bilmiyorum. Okudugun İçin teşekkür ederim
