Nerden ve nasıl başlasam bilmiyorum aslında büyük bir dertte değil benim ki ama içimde sıkıntı.
1 yıllık bir ilişkim var, erkek arkadaşımla ayni okul ayni sınıftan olduğumuz için okuldayken genelde hep arkadaslarla beraber takiliriz yada ayri ayrı takiliriz. Beraber oldugumuzda konusacak pek konumuz olmadığından bu durum daha iyi oluyor aslında. Sıkılmıyoruz.
Sıkıntı surdan başlıyor; erkek arkadaşımın farklı bi aile yapısı var (en azından benimkinden farklı) Ailesinin yanında telefonla ugrasmiyor hele babasi evdeyse hic çıt yok. Maglum tatildeyiz sadece sabah gunaydin 6 saat sonra napiyorsun ve gece iyi gecelerden mutesekkir olması canimi sıkıyor. (Bi yere gittigimizde haber veriyoruz elbette) Iliskimizin başında mesajlasma aralığı 1 saatten fazla olmuyordu şimdi mi ailesinin yanında konusmaya dikkat eder oldu yoksa mesajlasmayi istemiyor ve boyle bir bahanemi sunuyor bana. Kafam karışık ve canım sıkkın. (Elbette iliskinin başıyla kiyaslama yapmıyorum o an ki heyecan ve merak farkli degindigim nokta o zamanlar yaparken simdi neden yapamasin en azindan 3 saatte 1)
Arkadaslarinda kaldığında da cok sık mesajlasmayiz maglum arkadaslariyla mesajlasip ortamdan soyutlamak istemiyorum. O yuzden ailesinin yaninda ve arkadaslarinin yaninda diye bi farklılaşma yapamıyorum.
Iliskisinde bu noktaya geleniniz olduğunu biliyorum nasıl kendinizi rahatlatıyorsunuz veya erkek arkadaşınızla konustunuz mu, yorumlarınızı bekliyorum. 7/24 olmasa da mesaj atmasını istiyorum ve kendimi tutamiyorum
Not: Birbirimizi basindan beri aramayiz oyle gegik muhabbeti icin, ondan aramayla ilgili bi sıkıntı yok