- Konu Sahibi SexyToiletPaper
- #1
Merhabalar, yine ben. Iki ayri derdim var ikisi icin ayri konu acmaktansa ayni yere yazayim dedim.
Birincisi; bu sene liseden mezun oldum. En yakin arkadasim dedigim kisiyle (Sevda diyelim) ayni siniftaydik. Siniftaki herkes universiteye yerlesti ama Sevda ve ben tercih yapmadik. Tekrar hazirlanmaya karar vermistik. Diger arkadaslarimiz okullariyla ilgili konu actiginda moralimiz bozuluyordu, biz niye yerlesemedik bir sene daha kaybedicez diye. Neyse, bu arkadasim aslinda iyi biri ama laf sokmayi cok seviyor ve asla ama asla ozur dilemez. Saka adi altinda surekli "mal, gerizekali, salak" laflarini duymaktan biktim. Zaten bu aralar adet donemimdi en son patladim buna sonra bunun ozur dileyecegi yoktu ben de boyle bir seyden arkadasligimiz bitmesin diye ozur dileyip baristim. Ki ozur dilemek ozellikle de hakli oldugum durum.arda benim icin cok zordur.
Sonra ek tercihlerle bir universiteye yerlesmeyi dusunmeye basladim, Sevda bana git kendini kurtar diyerek cok destek verdi bu konuda, tercih yapmamdaki cesareti ondan aldim diyebilirim. Kazandigimi ogrenince de "of bi ben kaldim kazanamayan" diye triplere girdi o gunden beri aramiz bir bozuk sanki. Ben de artik ustune gitmiyorum. Ugrasamam daha fazla. Sizce haksiz miyim? Sevgilisiyle surekli konusuyor ama bana vakit ayiramiyor. Bak bak! Zaten cok fazla yakin arkadasim yok, ailem sagolsun cok fazla sosyal bir ortamim olamadi. Bi de cekingenim zaten.
Ikinci olarak da, normalde karakterime cok ters bir sey olsa da acayip sipsevdiyim. Yani kalbimin bos kaldigi bir an yok. Hic boyle "ayy sevgilim olsunn" diyen bir kiz degilim ama ailemden cok sevgi alamadigim icin boyle oldum sanirim. Bu halimden sikayetciyim. En son sevgilim de canimi fena yaktigi icin bu islerden iyice korkar oldum. Simdi universiteye yeni baslayacagim ve adim gibi eminim ki yine birinden hoslanicam. Erkeklerin de aradigi sey ask degil bunu biliyorum o yuzden kimseden hoslanmak istemiyorum. Sacma bir konu belki de ama bu sipsevdiligin caresi yok mudur acaba? Cabuk baglanip bos yere aci cekiyorum oyle de safimdir. Guzel giden bir iliskim de olsa sonunda ben uzulucem biliyorum. Hic bir sey yokken pat diye ayriliyorum diyorlar aylarca sorun bende mi diye dusunmekten kafayi yiyorum sonra.
Off off , ne takintili kizim ya. Bunlar hep cok fazla dusunmekten
oyle iste derdimi paylasayim dedim ...
Birincisi; bu sene liseden mezun oldum. En yakin arkadasim dedigim kisiyle (Sevda diyelim) ayni siniftaydik. Siniftaki herkes universiteye yerlesti ama Sevda ve ben tercih yapmadik. Tekrar hazirlanmaya karar vermistik. Diger arkadaslarimiz okullariyla ilgili konu actiginda moralimiz bozuluyordu, biz niye yerlesemedik bir sene daha kaybedicez diye. Neyse, bu arkadasim aslinda iyi biri ama laf sokmayi cok seviyor ve asla ama asla ozur dilemez. Saka adi altinda surekli "mal, gerizekali, salak" laflarini duymaktan biktim. Zaten bu aralar adet donemimdi en son patladim buna sonra bunun ozur dileyecegi yoktu ben de boyle bir seyden arkadasligimiz bitmesin diye ozur dileyip baristim. Ki ozur dilemek ozellikle de hakli oldugum durum.arda benim icin cok zordur.
Sonra ek tercihlerle bir universiteye yerlesmeyi dusunmeye basladim, Sevda bana git kendini kurtar diyerek cok destek verdi bu konuda, tercih yapmamdaki cesareti ondan aldim diyebilirim. Kazandigimi ogrenince de "of bi ben kaldim kazanamayan" diye triplere girdi o gunden beri aramiz bir bozuk sanki. Ben de artik ustune gitmiyorum. Ugrasamam daha fazla. Sizce haksiz miyim? Sevgilisiyle surekli konusuyor ama bana vakit ayiramiyor. Bak bak! Zaten cok fazla yakin arkadasim yok, ailem sagolsun cok fazla sosyal bir ortamim olamadi. Bi de cekingenim zaten.
Ikinci olarak da, normalde karakterime cok ters bir sey olsa da acayip sipsevdiyim. Yani kalbimin bos kaldigi bir an yok. Hic boyle "ayy sevgilim olsunn" diyen bir kiz degilim ama ailemden cok sevgi alamadigim icin boyle oldum sanirim. Bu halimden sikayetciyim. En son sevgilim de canimi fena yaktigi icin bu islerden iyice korkar oldum. Simdi universiteye yeni baslayacagim ve adim gibi eminim ki yine birinden hoslanicam. Erkeklerin de aradigi sey ask degil bunu biliyorum o yuzden kimseden hoslanmak istemiyorum. Sacma bir konu belki de ama bu sipsevdiligin caresi yok mudur acaba? Cabuk baglanip bos yere aci cekiyorum oyle de safimdir. Guzel giden bir iliskim de olsa sonunda ben uzulucem biliyorum. Hic bir sey yokken pat diye ayriliyorum diyorlar aylarca sorun bende mi diye dusunmekten kafayi yiyorum sonra.
Off off , ne takintili kizim ya. Bunlar hep cok fazla dusunmekten
oyle iste derdimi paylasayim dedim ... 
sinif listesini buldum ve herkesi tek tek facebooktan arattim iyi haber hoslanabilecegim tipte bir erkek yok 
