Anlattıklarınız bipoları anımsatıyor çok doğru. Ancak kesin bir şey denemez o yüzden psikiyatra yönlendirilmişsiniz zaten. Ayrıca bazı üyelerin burdaki ruhsal değişikliklerin ve dengesizliğin boyutunu, içeriğini ve kişinin nasıl hayatını mahvedebilrcek ölçüde tehlikeli olabileceğini tam anladıklarını düşünmüyorum. Burdaki duygusal dengesizliği bi mutluyum bi mutsuzum şeklinde tanımlamak çok çok hafife almak demetir.
Ben psikoloğum ve okulda pek çok vaka örneği gördük/okuduk ancak birebir şahit olmadan ben dahi ciddiyetini anlayamamışım. Örneğin bir arkadaşımın ablasına bipolar teşhisi kondu. Manik dönemlerinde gece 2-3te evden kaçar otostop ile başka şehirlere gezmeye giderdi. Kendini çok sever her şeyi yapabileceğine inanır hiçbir şeyden korkmazdı. aşırı neşeli ve konuşkan olurdu. Bir gün manik döneminde ailesinin birikmiş 80 bin tllik altınlarını çalıp gitmiş bozdurmuş ve iş kuracağım çok başarılı olacağım tüm dünya beni tanıyacak vs diye saçma sapan şeylere harcamıştı. Hastalık öncesinde çok sakin utangaç kendi halinde bir kızdı. Hastalık sonrası manik dönemlerinde yoldan geçen insanlarla tanışır saatlerce konuşur evine çağırırdı. Önceden çok dindar bir kızdı, başı örtülüydü genelde kapalı ve bol giysiler giyerdi. Manik döneminde başını açtı, mini etek giymeye başladı, piercing taktırdı sigaraya başladı makyaj yapmaya başladı (bunları eleştiri vs anlamında asla söylemiyorum, başı kapalı bir kadın başını açma kararı alabilir veya başı açık bir kadın başını kapatma kararı alabilir. sadece ne kadar farklı uçlarda ve ani olduğu anlaşılsın diye örnek verdim).
Depresif dönemlerinde ise günlerce asla yataktan çıkmaz sürekli ağlar, günlerce yıkanmaz yataktan çıkmaz kimse ile görüşmezdi. Bir gün depresif döneminde intihar etmeye çalıştığı için apar topar haataneye kaldırıldı. Bi süre hastanede tedavi gördü sonra ayaktan görmeye devam etti.
Bu hastalığın tek tek olumlu olabilecek tarafı ilaçlara güzel yanıt vermesi. Yani ilaçlardan baya fayda görüyorlar. Genetik geçişli, fizyolojik özellikleri ön planda olan bir hastalık çünkü. Yani beyin kimyasındaki bazı anormalilerden kaynaklanıyor ve uygun ilaç verilerek tedavisi mümkün oluyor. Ancak ne yazık ki genelde bipolar hastalar tedavi görmeyi pek istemezler. Kendilerini normal görürler. bunun da dışında ilaç kullandığı zaman manik hallerini özlerler. Zor ama bu hastalıkla senelerce yaşayan ilaçlarını kullandığı sürece normal hayatına devam eden çok insan var.
Bu arada genetik geçişli bir hastalıktır yani ailenizde başkasında da olması ihtimali var. Normalde bipolar hastalık toplumda %1-2 civarında görülür. Ama bipolar olan birisinin çocuğunun da bipolar olması ihtimali %20 civarıdır. Hatta hem anne hem baba bipolar ise çocuğun bipolar olma ihtimali %50dir.