• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bir tek ben miyim?

Merhaba arkadaşlar.
Beni tanıyanınız yoktur diye tahmin ediyorum. Öncelikle kısaca kendimden bahsedeyim sonra "küçük" derdime geçeyim.
23 yaşında, 3.5 yıllık memur, eğitimine devam eden, bekar bir kadınım.
Bekar demişken sorun tamda bu... :KK47:
Daha önce üniv. 1. sınıfta başlayıp ortalama 3 yıl süren (arada ayrılıp tekrar devam etme kararı aldığımız dönemleri söylemiyorum bile) bir ilişkim oldu. Sanırım eski sevgilimle alakalı bir konu açmıştım. Neden ayrıldınız? derseniz; biraz ukala, kadın ruhundan pek anlamayan (mesela hiç hediye almamıştır), birazda kendini beğenmiş biriydi. Artılarıda çoktu tabiki. Belkide bu yüzde 3 yıl devam etmişti. Evlendiğim takdirde mutlu olamayacağımı düşünüp ayrıldım. Sorunum bu değil tabiki. :)
Çalışıp kendi parasını kazanan, idealleri olan, oldukça sosyal (tiyatro aşığıyım, nerdeyse her hafta gidip izlerim), gezenti, genellikle pozitif düşünen, eh birazda güzel biriyim. :KK66: :oops: Tanıştığım, görüştüğüm erkekler oluyor fakat devamı gelmiyor. Erkekler dediğime bakmayın 3 4 kişi oldu fazla değil.
Haber gönderen, aracı olan çok kişi oluyor ama ben daha tanımadan eleyebiliyorum.
Bazen yaştan dolayı, bazen mesleki yönden, bazen mezhep farklılığı yüzünden (bu konuda takıntılı değilim fakat bazı prensiplerim var onlara uymayanlarla hiç görüşmüyorum), bazen dış görünüşünü beğenmediğim için daha en başta eliyorum..
Evlenme gibi bir düşüncem yok henüz ama bende hayatımda biri olsun bana hayat versin, hayatıma anlam katsın istemiyor değilim. :KK48: :KK60:
"Ya tanışınca hemen evlenelim diye tutturursa? o zaman eğitim planlarım suya düşebilir" korkusuyla da yaşamıyor değilim.
Etrafımda da örnek alıp imrenebileceğim evli çiftler yok denecez kadar az hatta yok. Biriyle flörte başladığımda tabiki hemen evlenmeyeceğim ama işinde gücünde biriyim o yüzden hemen evlilik muhabbetine girebiliyorlar. Veya tanıştırırken amaç bu oluyor. Benimse bir çok kriterim var :KK43: ve sanki o kişi karşıma çıkmayacakmış gibi hissediyorum. Benim gibi olupta aradığı aşkı bulup evleneniniz var mı acaba?
Yakın zamanda mantığım ağır bastığı için kısa süreli görüştüğüm, tanımaya çalıştığım birinden ayrıldım.
Duygularımı çok fazla işin içine katamıyorum. Önerileriniz, fikirleriniz, tecrübeleriniz önemli benim için. Atladığım yerler olabilir, rahatlıkla sorabilirsiniz.
Öpüyorum sizleri, hoşça kalın. :KK68::KK68:En Büyük TÜRKİYE

bir anda öyle biri çıkıyor ki insanın karşına hem mantığına yatıyor hem kalbinin sahibi oluyor inşallah sende bu şanslı kişilerden olursun :)
 
bir anda öyle biri çıkıyor ki insanın karşına hem mantığına yatıyor hem kalbinin sahibi oluyor inşallah sende bu şanslı kişilerden olursun :)
Benimle aynı durumda olan herkesin adına kocamaaaaaaan bir AMİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİİNNNNNNNNNNNNN diyoruuummmmmmmm :-):-):-):-):confused:
 
Hayır işyerimde bana uygun kimse yok. Ununu elemiş eleğini asmıştan kastım; okul, iş derdi olmayanlar.. Mesela 30 yaşında biriyle tanıştırdılar. Mevkii olarak gayet iyiydi 6 yılda yapmış hepsini fakat beğenmedim, konuşmasından hiç etkilenmedim ve eğitimimi bahane ederek bir daha görüşmedim. İşi gücü olan ve yalnız yaşayan erkekler evlenip evin temizliğinden, yemeğinden, ütüsünden kurtulmak istedikleri için hemen evlenmek istiyorlar. Sen bir nevi hizmetçi statüsünde oluyorsun yani :KK53: Ya da 26 27 yaşlarında bile olsa işi varsa ailesi baskı kuruyor artık evlen diye.. O anlamda söyledim canım :KK49:

Benim ailemdeki erkekler 33-40 aralığında evlendiği için öyle düşündüm sanırım :KK53:
Ben de evlenmek istememe sebep olacak özelliklere sahip biri olduğuna inanmıyorum o yüzde evlilik meselesini kurcalamıyorum ama sevgili şart yalnız olmuyor, sohbeti hoşuna giden biri olsun yanında hiç olmazsa. :KK66:
 
Merhaba arkadaşlar.
Beni tanıyanınız yoktur diye tahmin ediyorum. Öncelikle kısaca kendimden bahsedeyim sonra "küçük" derdime geçeyim.
23 yaşında, 3.5 yıllık memur, eğitimine devam eden, bekar bir kadınım.
Bekar demişken sorun tamda bu... :KK47:
Daha önce üniv. 1. sınıfta başlayıp ortalama 3 yıl süren (arada ayrılıp tekrar devam etme kararı aldığımız dönemleri söylemiyorum bile) bir ilişkim oldu. Sanırım eski sevgilimle alakalı bir konu açmıştım. Neden ayrıldınız? derseniz; biraz ukala, kadın ruhundan pek anlamayan (mesela hiç hediye almamıştır), birazda kendini beğenmiş biriydi. Artılarıda çoktu tabiki. Belkide bu yüzde 3 yıl devam etmişti. Evlendiğim takdirde mutlu olamayacağımı düşünüp ayrıldım. Sorunum bu değil tabiki. :)
Çalışıp kendi parasını kazanan, idealleri olan, oldukça sosyal (tiyatro aşığıyım, nerdeyse her hafta gidip izlerim), gezenti, genellikle pozitif düşünen, eh birazda güzel biriyim. :KK66: :oops: Tanıştığım, görüştüğüm erkekler oluyor fakat devamı gelmiyor. Erkekler dediğime bakmayın 3 4 kişi oldu fazla değil.
Haber gönderen, aracı olan çok kişi oluyor ama ben daha tanımadan eleyebiliyorum.
Bazen yaştan dolayı, bazen mesleki yönden, bazen mezhep farklılığı yüzünden (bu konuda takıntılı değilim fakat bazı prensiplerim var onlara uymayanlarla hiç görüşmüyorum), bazen dış görünüşünü beğenmediğim için daha en başta eliyorum..
Evlenme gibi bir düşüncem yok henüz ama bende hayatımda biri olsun bana hayat versin, hayatıma anlam katsın istemiyor değilim. :KK48: :KK60:
"Ya tanışınca hemen evlenelim diye tutturursa? o zaman eğitim planlarım suya düşebilir" korkusuyla da yaşamıyor değilim.
Etrafımda da örnek alıp imrenebileceğim evli çiftler yok denecez kadar az hatta yok. Biriyle flörte başladığımda tabiki hemen evlenmeyeceğim ama işinde gücünde biriyim o yüzden hemen evlilik muhabbetine girebiliyorlar. Veya tanıştırırken amaç bu oluyor. Benimse bir çok kriterim var :KK43: ve sanki o kişi karşıma çıkmayacakmış gibi hissediyorum. Benim gibi olupta aradığı aşkı bulup evleneniniz var mı acaba?
Yakın zamanda mantığım ağır bastığı için kısa süreli görüştüğüm, tanımaya çalıştığım birinden ayrıldım.
Duygularımı çok fazla işin içine katamıyorum. Önerileriniz, fikirleriniz, tecrübeleriniz önemli benim için. Atladığım yerler olabilir, rahatlıkla sorabilirsiniz.
Öpüyorum sizleri, hoşça kalın. :KK68::KK68:En Büyük TÜRKİYE
Sen evlenmekte gönlüm yok diyorsun ama basbayağı istiyorsun bunu.

Neden bizim Türk kızları hep istemem ama olsa ne güzel olur modunda olur ki?

Yok hani isteyebilirsin de ayıp bir şey de değil de böyle istemez gibi görünmenin mantığını anlamıyorum gerçekten.
 
23 yaşında 3.5 yıldır memur nasıl oldunuz liseden mi kazandınız kpss falan bende ona takıldım :KK51:
 
Hayır işyerimde bana uygun kimse yok. Ununu elemiş eleğini asmıştan kastım; okul, iş derdi olmayanlar.. Mesela 30 yaşında biriyle tanıştırdılar. Mevkii olarak gayet iyiydi 6 yılda yapmış hepsini fakat beğenmedim, konuşmasından hiç etkilenmedim ve eğitimimi bahane ederek bir daha görüşmedim. İşi gücü olan ve yalnız yaşayan erkekler evlenip evin temizliğinden, yemeğinden, ütüsünden kurtulmak istedikleri için hemen evlenmek istiyorlar. Sen bir nevi hizmetçi statüsünde oluyorsun yani :KK53: Ya da 26 27 yaşlarında bile olsa işi varsa ailesi baskı kuruyor artık evlen diye.. O anlamda söyledim canım :KK49:

Benim ailemdeki erkekler 33-40 aralığında evlendiği için öyle düşündüm sanırım :KK53:
Ben de evlenmek istememe sebep olacak özelliklere sahip biri olduğuna inanmıyorum o yüzde evlilik meselesini kurcalamıyorum ama sevgili şart yalnız olmuyor, sohbeti hoşuna giden biri olsun yanında hiç olmazsa. :KK66:
 
bence de çok gençsin illaki bişiyler hissedeceğin birileri karşına çıkacaktır
hem karşına evlenme amaçlı insanlar çıkması flörtöz tipler çıkmasından emin ol daha iyidir. çok tanıdığım var çevremde 35 yaş civarı ciddi ilişki arayan bayan arkadaşım

herkesin var bir yerlerde kısmetleri ümitsiz olma lütfen. birşeyler hissetmediğin biriyle de ilişki olmuyor zaten. yani benim tavisyem zorlama kendini, akışına bırak

mutlu olman dileğiyle...
 
Sen evlenmekte gönlüm yok diyorsun ama basbayağı istiyorsun bunu.

Neden bizim Türk kızları hep istemem ama olsa ne güzel olur modunda olur ki?

Yok hani isteyebilirsin de ayıp bir şey de değil de böyle istemez gibi görünmenin mantığını anlamıyorum gerçekten.
hayatıma alacağım kişiyle evlenmeyi tabiki isterim ama hemen değil. O yüzden ince eleyip sık dokuyorum. Mesela ortalama 3 sene geçmeli.. Şu an evlilikteki sorumlulukları alacak kapasitede değilim ne yazıkki :(
 
hayatıma alacağım kişiyle evlenmeyi tabiki isterim ama hemen değil. O yüzden ince eleyip sık dokuyorum. Mesela ortalama 3 sene geçmeli.. Şu an evlilikteki sorumlulukları alacak kapasitede değilim ne yazıkki :KK43:
Hayatına alacağın kişiyle evlenmek istiyorsan; senin hayatına girecek kişi ciddi düşünmeli yani evlenmeyi düşündüğün insanla birlikte olursun sonucu çıkartıyorum ben.

O zaman çevrenden, iş ortamından çaktırmadan adayları ele, zamana bırak, onlar da sana karşı bir şey hissederse zamanla hayatına al..

Bunlar olacak şey mi?

Hesap kitapla ilişki mi olur? Olursa da senin gibi ancak kafan karışır.

Mantığının kabul ettiği biriyle birlikte olursun, sonrası kısmettir.
 
23 yaşında 3,5 yıllık memur olmanızı takdir ettim.
Aşk'ta planlar yapmaya gerek yok. O kişi karşınıza çıkınca herşey hallolur :KK37:
 
Biraz akışına bıraksanız bir insanla tanışırken ya evlilik düşünürse demeseniz bence herşey yoluna girecek hem hayatımda biri olsun diyorsunuz hem hemen ciddi düşünmesin diyorsunuz iyi de bence ciddi düşünmesi lazım o şekilde düşünerek tanımaya çalışması lazım. Kimse size hemen evlenelim demez zaten zaman geçirir birbirinizi tanırsınız anlaşırsanız evlenirsin evlilikten bu kadar korkmayın aşık olduğun ısındığın kişiyle olur zaten olmazsa ayrılırsın ama sen baştan çeşitli sebeplerden elersen bu seferde yalnızım dersin isteklerini karşı tarafa söyle evlenmek için acelen olmadığını tanımak istediğini vs. Zaten kendiliğinden karşına çıkacaktır doğru kişiyi anlarsın elbet ve o insanla olmak için can atarsın hem neden evlilikle eğitim yürümesin ki yürür Allah hayırlısını versin illa hayatımda biri olsun diye zorlama.
 
23 yaşında 3,5 yıllık memur olmanızı takdir ettim.
Aşk'ta planlar yapmaya gerek yok. O kişi karşınıza çıkınca herşey hallolur :KK37:

19 yaşındayken başladım görevime.. :)
Planlar yapmıyorum, karşıma çıkan kişilere göre değerlendirme yapıyorum birde bakıyorumki hala yalnızım :-)
O kişi karşıma çıkmalı artık :KK73:
 
19 yaşındayken başladım görevime.. :)
Planlar yapmıyorum, karşıma çıkan kişilere göre değerlendirme yapıyorum birde bakıyorumki hala yalnızım :-)
O kişi karşıma çıkmalı artık :KK73:


Kpss ile atandın sanırım mesleğin ne canım ?
 
Biraz akışına bıraksanız bir insanla tanışırken ya evlilik düşünürse demeseniz bence herşey yoluna girecek hem hayatımda biri olsun diyorsunuz hem hemen ciddi düşünmesin diyorsunuz iyi de bence ciddi düşünmesi lazım o şekilde düşünerek tanımaya çalışması lazım. Kimse size hemen evlenelim demez zaten zaman geçirir birbirinizi tanırsınız anlaşırsanız evlenirsin evlilikten bu kadar korkmayın aşık olduğun ısındığın kişiyle olur zaten olmazsa ayrılırsın ama sen baştan çeşitli sebeplerden elersen bu seferde yalnızım dersin isteklerini karşı tarafa söyle evlenmek için acelen olmadığını tanımak istediğini vs. Zaten kendiliğinden karşına çıkacaktır doğru kişiyi anlarsın elbet ve o insanla olmak için can atarsın hem neden evlilikle eğitim yürümesin ki yürür Allah hayırlısını versin illa hayatımda biri olsun diye zorlama.
Çok haklısınız bunların farkındayım fakat kendime söz dinletemiyorum.. Yorum için teşekkürler :)
 
Merhaba arkadaşlar.
Beni tanıyanınız yoktur diye tahmin ediyorum. Öncelikle kısaca kendimden bahsedeyim sonra "küçük" derdime geçeyim.
23 yaşında, 3.5 yıllık memur, eğitimine devam eden, bekar bir kadınım.
Bekar demişken sorun tamda bu... :KK47:
Daha önce üniv. 1. sınıfta başlayıp ortalama 3 yıl süren (arada ayrılıp tekrar devam etme kararı aldığımız dönemleri söylemiyorum bile) bir ilişkim oldu. Sanırım eski sevgilimle alakalı bir konu açmıştım. Neden ayrıldınız? derseniz; biraz ukala, kadın ruhundan pek anlamayan (mesela hiç hediye almamıştır), birazda kendini beğenmiş biriydi. Artılarıda çoktu tabiki. Belkide bu yüzde 3 yıl devam etmişti. Evlendiğim takdirde mutlu olamayacağımı düşünüp ayrıldım. Sorunum bu değil tabiki. :)
Çalışıp kendi parasını kazanan, idealleri olan, oldukça sosyal (tiyatro aşığıyım, nerdeyse her hafta gidip izlerim), gezenti, genellikle pozitif düşünen, eh birazda güzel biriyim. :KK66: :oops: Tanıştığım, görüştüğüm erkekler oluyor fakat devamı gelmiyor. Erkekler dediğime bakmayın 3 4 kişi oldu fazla değil.
Haber gönderen, aracı olan çok kişi oluyor ama ben daha tanımadan eleyebiliyorum.
Bazen yaştan dolayı, bazen mesleki yönden, bazen mezhep farklılığı yüzünden (bu konuda takıntılı değilim fakat bazı prensiplerim var onlara uymayanlarla hiç görüşmüyorum), bazen dış görünüşünü beğenmediğim için daha en başta eliyorum..
Evlenme gibi bir düşüncem yok henüz ama bende hayatımda biri olsun bana hayat versin, hayatıma anlam katsın istemiyor değilim. :KK48: :KK60:
"Ya tanışınca hemen evlenelim diye tutturursa? o zaman eğitim planlarım suya düşebilir" korkusuyla da yaşamıyor değilim.
Etrafımda da örnek alıp imrenebileceğim evli çiftler yok denecez kadar az hatta yok. Biriyle flörte başladığımda tabiki hemen evlenmeyeceğim ama işinde gücünde biriyim o yüzden hemen evlilik muhabbetine girebiliyorlar. Veya tanıştırırken amaç bu oluyor. Benimse bir çok kriterim var :KK43: ve sanki o kişi karşıma çıkmayacakmış gibi hissediyorum. Benim gibi olupta aradığı aşkı bulup evleneniniz var mı acaba?
Yakın zamanda mantığım ağır bastığı için kısa süreli görüştüğüm, tanımaya çalıştığım birinden ayrıldım.
Duygularımı çok fazla işin içine katamıyorum. Önerileriniz, fikirleriniz, tecrübeleriniz önemli benim için. Atladığım yerler olabilir, rahatlıkla sorabilirsiniz.
Öpüyorum sizleri, hoşça kalın. :KK68::KK68:En Büyük TÜRKİYE

Ben varım. Üniversitede 3.5 yıl çıktığım ve mezuniyette ailemle tanıştırırım dediğim adam tarafından terkedildim. Bitmesi ilişkimizin başına gelen en iyi şeydi aslında ama tabi baya koydu. 22 yaşındaydım. Ondan sonra ilişki anlamında hiç elle tutulur bir şey olmadı. Hatta baya bir dibe vurdum. Sonra artık aileme 30 yaşıma kadar evlenmezsem ayrı eve çıkabilir miyim demeye başlamışken 27 yaşımda şu anki eşimle ilişkiye başladık. Ben evliliğe sadakate inancımı yitirmişken, beni evlenmeye ikna eden mükemmel insanla. Yani nasip kısmet ve zaman...
 
Back
X