Nefes aldığınız sürece umut her zaman vardır. Umarım gönlünüzdekine en hayırlısıyla tez zamanda ulaşırsınızKızlar merhaba,
Ben yaşı 36’ya dayanmak üzere olan bir kadınım. Büyük şehirlerden birinde yaşıyorum. Doktorum. Bu yaşa kadar hayatımı dolu dolu yaşadım. Yaklaşık 40 ülke gördüm. Bazılarında 3-6 ay yaşama olanağını da buldum. Binlerce şükrediyorum böyle bir hayatım olduğu için. Ama yaş ilerledikçe yine de yanında birilerinin eksikliğini hissediyor insan. Sevme, sevilme ihtiyacı doğuyor. İşte ben bu eksik yönümü bu yaşa kadar hiç dolduramadım. Hayatıma uzun süreli kimseyi almadım. Olmadı yani. Ben de zorlamadım, zoraki olsun demedim. Ailemin, arkadaşlarımın tanıştırdığı insanlarla da, kendi sosyalleştiğim ortamlardaki insanlarla da tanıştım. Ama bir şekilde aramızda bir elektrik olmadı. Beni beğeneni ben beğenmedim. Benim beğendiğim beni beğenmedi (bu kaçıngan bağlanmama mı? Bilmiyorum. Elim yüzüm de düzgün bir insanım bence.Sizce bu yaştan sonra benim karşıma oturmasını, ikalkmasını, konuşmasını bilen beyefendi birinin çıkma olasılığı var mı? Nerede eksik bir şeyler var anlamıyorum. Bu şekilde de mutluyum. Ama artık her şeyi kendi başıma yapmaktan yorulduğumu da hissediyorum zaman zaman. Belki iki kişilik bir hayatım olsa, hayatımı birileriyle paylaşsam daha güzel olur gibi geliyor bazen. İçimi dökeyim dedim. Sevgilerimi sunuyorum.
buna da katılmıyorum aslindaAçıkçası her yönüyle iyi bir insan, zaten o yaşlara gelene kadar biriyle evlenmiş oluyor. Bu her zaman böyle değil ama çoğunlukla böyle. Dolayısıyla belli bir yaştan sonra karşılanacak olan kadın ya da adam her anlamda kafaya yatan bir adam olması çok zor. Kendisi kusursuz olsa, geçmişinde bir yaralar olacaktır mesela. Bunu söylememin sebebi, tam kusursuz insanı aramamak lazım. O belli bir yaştan sonra çok zor. Birilerine fırsat verip, deneyebilirsiniz.
Katılıyorum, üniversite okuyan insanlar zaten okul bitti, iyi bir iş bulayım biraz kendimi toparlayayim derken 30 35 oluyor birde arkadaş gibi doktor çevresi olan bir kişinin kendi yaşına yakın bekar cok erkek vardır diye düşünüyorum.buna da katılmıyorum aslinda
artik insanlar gec evleniyorlar, gec meslek sahibi oluyorlar.
"dugunumu babamgil yapsin" kafasinda olmayan birisinin once mezun olup iyi bir ise girmesi gerekiyor.
zaten mezuniyet yasi 22-23
e askere gitti tecil bekledi 24-25
deneyimsiz haliyle zarzor bir is buldu onda da gezsin mi, annesinin koltuk takimini mi yenilesin, araba mj alsin o maasla :)
kkda bile arabasi olmayanlarla date yapmanin sacma oldugunu soyleyen, bulusmaya metrobusle gelen erkegi erkekten saymayan insanlar var.
adamin yani mezun olup g.tü toparlayip kenara da uc kurus atma zamani zaten otuzlar. e onda da ha diyince evlenicek kadin bulunmuyor.
kusursuz insana gelince de hepimizin elbet kusurlari var. ama bizim icin onemli olan konulardan cok da taviz vermeye gerek yok. evet kusursuz olmasin zaten olamaz da ama en azindan konu sahibi icin onemli 5 seye sahip olsun
Merhaba, bende ne iş ne eş,dost hiçbiri yok. 30 yaşıma girmek üzereyim . Şuan böyle olmamın sebebi kendimi ihmal edip yeterince cesur ve çabalayan biri olmamam diye düşünüyorum. Çok güzel mesleğiniz var. Ne güzel birçok ülkeyi gezip görmüşsünüz. Gördüğüm kadarıyla kendinizi çok geliştirmiş ve hayatı yaşamayı seven , güçlü bir kadınsınız. Yaşınız genç, umarım karşınıza kafa dengi, istediğiniz gibi biri çıkar, hakkınızda hayırlısı olsun.Kızlar merhaba,
Ben yaşı 36’ya dayanmak üzere olan bir kadınım. Büyük şehirlerden birinde yaşıyorum. Doktorum. Bu yaşa kadar hayatımı dolu dolu yaşadım. Yaklaşık 40 ülke gördüm. Bazılarında 3-6 ay yaşama olanağını da buldum. Binlerce şükrediyorum böyle bir hayatım olduğu için. Ama yaş ilerledikçe yine de yanında birilerinin eksikliğini hissediyor insan. Sevme, sevilme ihtiyacı doğuyor. İşte ben bu eksik yönümü bu yaşa kadar hiç dolduramadım. Hayatıma uzun süreli kimseyi almadım. Olmadı yani. Ben de zorlamadım, zoraki olsun demedim. Ailemin, arkadaşlarımın tanıştırdığı insanlarla da, kendi sosyalleştiğim ortamlardaki insanlarla da tanıştım. Ama bir şekilde aramızda bir elektrik olmadı. Beni beğeneni ben beğenmedim. Benim beğendiğim beni beğenmedi (bu kaçıngan bağlanmama mı? Bilmiyorum. Elim yüzüm de düzgün bir insanım bence.Sizce bu yaştan sonra benim karşıma oturmasını, ikalkmasını, konuşmasını bilen beyefendi birinin çıkma olasılığı var mı? Nerede eksik bir şeyler var anlamıyorum. Bu şekilde de mutluyum. Ama artık her şeyi kendi başıma yapmaktan yorulduğumu da hissediyorum zaman zaman. Belki iki kişilik bir hayatım olsa, hayatımı birileriyle paylaşsam daha güzel olur gibi geliyor bazen. İçimi dökeyim dedim. Sevgilerimi sunuyorum.
Kesinlikle katılıyorum ve şunu ekleyeyimbuna da katılmıyorum aslinda
artik insanlar gec evleniyorlar, gec meslek sahibi oluyorlar.
"dugunumu babamgil yapsin" kafasinda olmayan birisinin once mezun olup iyi bir ise girmesi gerekiyor.
zaten mezuniyet yasi 22-23
e askere gitti tecil bekledi 24-25
deneyimsiz haliyle zarzor bir is buldu onda da gezsin mi, annesinin koltuk takimini mi yenilesin, araba mj alsin o maasla :)
kkda bile arabasi olmayanlarla date yapmanin sacma oldugunu soyleyen, bulusmaya metrobusle gelen erkegi erkekten saymayan insanlar var.
adamin yani mezun olup g.tü toparlayip kenara da uc kurus atma zamani zaten otuzlar. e onda da ha diyince evlenicek kadin bulunmuyor.
kusursuz insana gelince de hepimizin elbet kusurlari var. ama bizim icin onemli olan konulardan cok da taviz vermeye gerek yok. evet kusursuz olmasin zaten olamaz da ama en azindan konu sahibi icin onemli 5 seye sahip olsun
ben de gec denebilecek bir yasta evlendim ki bence genc -34 :) ama cok düzgün, isinde gücünde, sorumluluktan kacmayan, bulasigi çamaşırı yikayan, laf arasinda "suraya raf mi taksak" dedim diye malzemeyi alip gelen biriyle evlendim.Kesinlikle katılıyorum ve şunu ekleyeyim
bazıları yaşı ilerleyip evlenmemiş insanlara kuruyemiş tabağında kalmış beyaz leblebi gözüyle bakıyor. İyiler seçildi geriye çok da tercih edilmeyenler kaldı gibi birşey insan için geçerli değil. Ben de geç yaşta evlendim ve hiç de uykudan koca koca diye sayiklayarak uyanmadım. Bu bir tercihtir ve zamanı gelince olur olmaz o ayrı mesele. Artık eskisi gibi değil. "Evde kalmak" kavramı yok olup gidiyor. İnsan insan olduğunu anlayana kadar zaten 30 u buluyor.
Maşallah yaaben de gec denebilecek bir yasta evlendim ki bence genc -34 :) ama cok düzgün, isinde gücünde, sorumluluktan kacmayan, bulasigi çamaşırı yikayan, laf arasinda "suraya raf mi taksak" dedim diye malzemeyi alip gelen biriyle evlendim.
sirf yasim geciyor diye onceki iki sevgilimle evlensem kesin bosanirdim :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?