- 14 Haziran 2018
- 3.775
- 7.573
- 108
- Konu Sahibi gixxer_600
- #1
Merhaba sevgili hanımlar,
Buradaki dertlerin yanında biliyorum benimki belkide saçma sapan bişey ama çocukluğumdan beri aşamadığım bişey var.
Hayvanlara,özellikle kuşlara karşı aşırı duygusal ve hassasım.Hani nerde araba çarpmış,kedi kapmış,ölmüş vs. kuş görsem hele bunlar bi de benim gözümün önünde olmuşsa hiç gitmiyor gözümün önünden hatırladıkça ağlıyorum kendimi yiyip bitiriyorum.Birçok sevdiğim arkadaşımı,yakınımıda kaybetmiş biriyim oysaki motosiklet kazalarında...Herkes kızıyor bana insanlar ölüyor sen bi kuşa mı ağlıyosun diye..
Bugün,evin karşısında motorumu park ettiğim eskiden kütüphane olan yıkık bi arazi var oraya gittim dışarı çıkacaktım bi baktım motorumun altına siyahlı beyazlı daha yavru gibi bi güvercin tünemişti.Yokladım uçamıyor sandım alacaktım ama uçuyordu.Böyle birkaç kere uç kon yaptı bende kovalamayı bıraktım zira araba çarpsa çok çok kötü olurdum.Çok uğraştım yakalamak için her seferinde kaçtı.Beyaz masayı aradım orman işletmeyi arayın dediler orayı aradım itfaiyeyi arayın diye diye kimse oralı bile olmadı.Gittim geldim hala orda duruyor bir türlü gitmiyor aslında uçabiliyor ama sanırım şu çatılarda beslenen evcil güvercinlerden.Güvercin besleyen iki ev var artık son çare oralara gidip söyleyeceğim sizin değilse bile alamaz mısınız diye..Pencereden bakmaya korkuyorum bi kedi falan yakaladıysa görmeyim diye çok kötü hissediyorum kendimi herkes yanından gelip geçiyor oralı bile olmuyorlar keşke bende öyle olabilseydim ya trafikte kaç kere kaza tehlikesi atlattım hatta geçen yaz bi köpek atladı önüme gece vakti ona çarpmamak için frene asılmamla düşüp sürüklenmem bir oldu..Bu hassasiyet mi takıntı mı adını bile bilmediğim bu şeyi nasıl atlatırım ben?Belgesel bile izleyemiyorum hemen kanalı değiştiriyorum.
Şimdiden teşekkürler.
Edit:
Pencereden baktım,bi tane kedi kuşu kovalıyodu.Yoldan geçen bi çocuk kediyi tuttu kucağına alıp sevdi bi süre bırakmadı kuşu göremiyorum şu an,umarım görmemde...
Buradaki dertlerin yanında biliyorum benimki belkide saçma sapan bişey ama çocukluğumdan beri aşamadığım bişey var.
Hayvanlara,özellikle kuşlara karşı aşırı duygusal ve hassasım.Hani nerde araba çarpmış,kedi kapmış,ölmüş vs. kuş görsem hele bunlar bi de benim gözümün önünde olmuşsa hiç gitmiyor gözümün önünden hatırladıkça ağlıyorum kendimi yiyip bitiriyorum.Birçok sevdiğim arkadaşımı,yakınımıda kaybetmiş biriyim oysaki motosiklet kazalarında...Herkes kızıyor bana insanlar ölüyor sen bi kuşa mı ağlıyosun diye..
Bugün,evin karşısında motorumu park ettiğim eskiden kütüphane olan yıkık bi arazi var oraya gittim dışarı çıkacaktım bi baktım motorumun altına siyahlı beyazlı daha yavru gibi bi güvercin tünemişti.Yokladım uçamıyor sandım alacaktım ama uçuyordu.Böyle birkaç kere uç kon yaptı bende kovalamayı bıraktım zira araba çarpsa çok çok kötü olurdum.Çok uğraştım yakalamak için her seferinde kaçtı.Beyaz masayı aradım orman işletmeyi arayın dediler orayı aradım itfaiyeyi arayın diye diye kimse oralı bile olmadı.Gittim geldim hala orda duruyor bir türlü gitmiyor aslında uçabiliyor ama sanırım şu çatılarda beslenen evcil güvercinlerden.Güvercin besleyen iki ev var artık son çare oralara gidip söyleyeceğim sizin değilse bile alamaz mısınız diye..Pencereden bakmaya korkuyorum bi kedi falan yakaladıysa görmeyim diye çok kötü hissediyorum kendimi herkes yanından gelip geçiyor oralı bile olmuyorlar keşke bende öyle olabilseydim ya trafikte kaç kere kaza tehlikesi atlattım hatta geçen yaz bi köpek atladı önüme gece vakti ona çarpmamak için frene asılmamla düşüp sürüklenmem bir oldu..Bu hassasiyet mi takıntı mı adını bile bilmediğim bu şeyi nasıl atlatırım ben?Belgesel bile izleyemiyorum hemen kanalı değiştiriyorum.
Şimdiden teşekkürler.
Edit:
Pencereden baktım,bi tane kedi kuşu kovalıyodu.Yoldan geçen bi çocuk kediyi tuttu kucağına alıp sevdi bi süre bırakmadı kuşu göremiyorum şu an,umarım görmemde...
Son düzenleme:
Dünden beri batıkent katliamına durup durup böğürerek ağlıyorum.. Normalde de hiç duygusal bi insan değilimdir ama bu konu benim yumuşak karnım gibi.. Çok üzülüyorum hastalanıyorum bazen 
