bir umut. bir çare... bana bir akıl verin....

Takıntılar da terapistlik bir durumdur zaten.
Sonuçta psikolojik bir rahatsızlık.

yanı bu durum tanı olarak obsesif kompulsif bır rahatsızlık değil bence,tabiki psikolojik terapi gerekir,sadece ilaçla olmayacaktır.zaten davranışçı bir psikoloğada gitmeleri iyi olur terapi konusunda.ben psikyatrıst veya terapist değilim ama az çok bilgim var mesleğim itibarıyle.bu konu sızı aşar,oturup konuşmakla olacak şey değil..
kadınların vajinusmusu gıbı bır sey olabılır.
 
sineye çekmiş değilim sadece sabrediyorum hemen gemileri yakmak istemiyorum evlenmekte kolay değil boşanmakta.. psikiyatrist araştırıyorum randevu alıcam ve gidecek olurda gitmez ise işin rengi değişir ve bu defa bütün duyarlılığımı kaybederim ona karşı..

Siz elinizden geleni yapın önce elbette, sonra karar verirsiniz.
Artık gerisi ona kalmış.
 
bu senın halledebileceğin bir konu değil bu durumun normal olmadığını kabul edip psikyatriste gidin,erkek olsun o doktordaki rahatlıkla konuşssun.bugun bir çok hastanede cinsel durumla alalakı bölüm bile var cerrahpaşada var mesela.ama onun bunu sorun olarak kabul etmesi lazım.evlatlıken bir olaymı yaşamışki bu kadar irrite oluyor dokunulmaktan...yanlış bir dini eğitimmi almış acaba bu konularda...bazı şeyler yanlış kodlanmış..bilemem bilemezsin...elbetteki eşini bu yüzden bırakamazsın,ama bu şekşildede devam etmeyacağini güzellikle anlat beraber gidelim de,çok iyi uzmanlar var ne olur güvenın onlara.evlatlık verildiğini öğrenmesi bir kere iç dünyasında hayal kırıklığı yaşatmıştır eminim,kendi öz ailesine karşı bilmiyorum.ama bu takıntı değil canım bence...treapistlik bir durum

yanlış dini eğitim ile alakası yok ama haklısın o bi şekilde gidecek doktora düzeltebildiğimiz kadar düzeltmeye çalışıcaz eğer gitmezse bütün hoşgörüm biter zaten..
 
yanı bu durum tanı olarak obsesif kompulsif bır rahatsızlık değil bence,tabiki psikolojik terapi gerekir,sadece ilaçla olmayacaktır.zaten davranışçı bir psikoloğada gitmeleri iyi olur terapi konusunda.ben psikyatrıst veya terapist değilim ama az çok bilgim var mesleğim itibarıyle.bu konu sızı aşar,oturup konuşmakla olacak şey değil..
kadınların vajinusmusu gıbı bır sey olabılır.

Bencesi, sencesi yok ki.
Dr. karar verecek teşhise.
Biz sadece tahminde bulunuyoruz.
Altında yatan sebepleri uzmanlar belirleyip, gerekeni yapar bundan sonra.
 
hOŞ GÖRÜSÜZLÜĞÜN BELKİ BİRŞEYLERİN OLUMLU DEĞİŞMESİNE NEDEN OLACAKTIR.TAKINTILARIN BİTMEDİĞİ YER DEĞİŞTİRDİĞİ SÖYLENIR TAKINTIYSA GEÇER AMA BAŞKA BİRŞEY ÇIKAR ONUN YERINE.
 
Bencesi, sencesi yok ki.
Dr. karar verecek teşhise.
Biz sadece tahminde bulunuyoruz.
Altında yatan sebepleri uzmanlar belirleyip, gerekeni yapar bundan sonra.

Hanım efendi bence derken lafın gelişi yorumunuza cevap yazdım polemık niyetınde olma her cevabımada cevap verme açıklama yapmak zorundamıyım,her mesajımdan sonra anlayışını kendıne sakla.tabıkı doktor karar vercek...allah allah ya...
 
tahminde bulunmuyorum bayan okyanusun yazdıklarından sonra takıntı değildir diyorum kesinlikle...

arkadaşlar bu benim zaten çözebileceğim bir konu olmadığı için burda sizlerden fikirlerinizi almak istedim lütfen ne düşünüyor iseniz söyleyin yorum yapın benim buna itirazım yok burda hiçbirimiz uzman değiliz ve ben hayatım boyunca psikiytatris nedir bilmedim.. bende bilmiyorum gerçekten terapiler veya ilaçlar işe yarayacak mı yani bu kadar basitse kızarım kendime bunca yıl bekledim diye.. ve ayrıca sadece bu da değil mesela eşimin bana karşı yıllardır savunması hep kafam dolu idi yani hep kafası bişeylerle mesgul varmıki bi derdimiz bi sıkıntımız olsun maddi manevi o durumlarda tamamen iptal zaten başka bi dunyada yaşıyor bırakın bana dokunmayı.. ben de hep geçecek diye bekliyorum en iyi olduğumuz dönemde haftada 1 falan oluyor ve bunun için kendini hazırladığını şartladığını söyledi bana.. ya napayım ben bilmiyorumki eğer bi doktor çare olacaksa ne gerekiyosa yapmaya hazırım çalışıyorum zaten parası neyse onu da vermeye razıyım ama bilmiyorum ne yapmam gerek...
 
Merhaba arkadaşlar... ülkemizin geçtiği şu zor günlerde öncelikle herşeyin hayırlısı olmasını dilliyorum.. bilmiyorum benim derdimin bi çaresi var mı ama yazıyorum işte bir umut... Ben 4 yıllık evliyim çocuğum yok eşim ile cinsel problemlerimiz var yani şöyle eşimin dokunamama gibi bir problemi var bu benimle alakalı değil kim olursa olsun öyle.. ve cinsel hayatımızı tahmin edebilirsiniz onu bırakın bir kadının kocasının ona dokunamaması bunu yapınca haz değil de kötü duygular hissetmesi, bunu istememesi çok ağır.. defalarca konuştuk defalarca hatta bana bu yuzden bikaç defa boşanalım dedi.. ama yok öyle kaçıp gitmek eşimi seviyorum iyi bir insan ve yanında kalıp kabullenmek zorundayım.. Arkadaşlar ben 28 yaşındayım ya bu şekilde yaşlanıcam bu adamla ya da buna bir çözüm bulunacak.. kendisinin dediğine göre çözüm yok ve evlenmeden önce doktorada gittiğini söylüyor. Çok acı çekiyorumm zaten kolay bir hayatım yok ama pes etmemeye çalışıyorum ve bu süreçte bana yardımcı olursanız sevinirim.. Her türlü önerinize ve tavsiyenize açığım... teşekkür ederim...

Kafanizi bulandirmak istemem ama baska bir acidan da bakmaniz gerekiyor. Bu dokunamama sorunu sizinle evlendikten sonra mi ortaya cikti? Ya da bu durumunu bile bile mi evlendi sizinle? Birbirinize dokunamadan nasil cocuk sahibi olacaksiniz, daha dogrusu cocuk hakkindaki düsüncesi ne? Evlenmeden önce doktora gittigini söylüyor, bununla ilgili herhangi bir evrak gördünüz mü? Doktorun teshisi ve tedavi yöntemiyle ilgili düsüncesi neymis? Doktor mutlaka durumuna istinaden birseyler söylemistir. Baskalarina da dokunamiyor derken tokalasmiyor mu mesela? Bana kizmayin ama ben konunuzu okur okumaz hemen aklima kocanizin kadina karsi birak ilgi duymamayi tiksinti duydugunu hissettim. Haddimi asiyorsam bagislayin ama kocanizin kadinlara degil de hemcinslerine ilgi duyma gibi bir durumu olabilir mi? Cünkü onlarin birak bir kadinla iliskiye girmeyi dokunmaktan bile rahatsiz olduklarini okumustum. Cevresinden ailesinden tepki almamak desifre olmamak icin evliligi kurtarici olarak görmüs olabilir mi? Cok sakin, kizmadan , cok anlayisli bir konusma ortami yaratsaniz, eger böyle bir sey varsa seni yargilayip asagilamak gibi bir düsüncem yok. Sadece anlamaya calisiyorum cünkü bu duruma üzülüyorum ve böyle devam edemeyecegimizi düsünüyorum falan diyebilirsiniz.

Kacip gitmek olarak düsünüp sartlandirmayin kendinizi. Ortada bir sorun var ve cözülmesi gerek. Daha önce doktora gittim, cözümü yok napalim böyle kardes kardes yaslanir gideriz diyerek devam edemezsiniz. Günümüzde tedavisi olmayan psikolojik hastalik cok az. Gerekirse tedavi uzun sürüyor veya ömür boyu ilac kullanilip takip altinda devam ediliyor. OKB denen takinti hastaligiysa bu tedavi ediliyor bildigim kadariyla. Bir sorun var ve sorunun kaynagi cözüme yanasmiyor, ne yapalim ben böyleyim diyor.
 
Kafanizi bulandirmak istemem ama baska bir acidan da bakmaniz gerekiyor. Bu dokunamama sorunu sizinle evlendikten sonra mi ortaya cikti? Ya da bu durumunu bile bile mi evlendi sizinle? Birbirinize dokunamadan nasil cocuk sahibi olacaksiniz, daha dogrusu cocuk hakkindaki düsüncesi ne? Evlenmeden önce doktora gittigini söylüyor, bununla ilgili herhangi bir evrak gördünüz mü? Doktorun teshisi ve tedavi yöntemiyle ilgili düsüncesi neymis? Doktor mutlaka durumuna istinaden birseyler söylemistir. Baskalarina da dokunamiyor derken tokalasmiyor mu mesela? Bana kizmayin ama ben konunuzu okur okumaz hemen aklima kocanizin kadina karsi birak ilgi duymamayi tiksinti duydugunu hissettim. Haddimi asiyorsam bagislayin ama kocanizin kadinlara degil de hemcinslerine ilgi duyma gibi bir durumu olabilir mi? Cünkü onlarin birak bir kadinla iliskiye girmeyi dokunmaktan bile rahatsiz olduklarini okumustum. Cevresinden ailesinden tepki almamak desifre olmamak icin evliligi kurtarici olarak görmüs olabilir mi? Cok sakin, kizmadan , cok anlayisli bir konusma ortami yaratsaniz, eger böyle bir sey varsa seni yargilayip asagilamak gibi bir düsüncem yok. Sadece anlamaya calisiyorum cünkü bu duruma üzülüyorum ve böyle devam edemeyecegimizi düsünüyorum falan diyebilirsiniz.

Kacip gitmek olarak düsünüp sartlandirmayin kendinizi. Ortada bir sorun var ve cözülmesi gerek. Daha önce doktora gittim, cözümü yok napalim böyle kardes kardes yaslanir gideriz diyerek devam edemezsiniz. Günümüzde tedavisi olmayan psikolojik hastalik cok az. Gerekirse tedavi uzun sürüyor veya ömür boyu ilac kullanilip takip altinda devam ediliyor. OKB denen takinti hastaligiysa bu tedavi ediliyor bildigim kadariyla. Bir sorun var ve sorunun kaynagi cözüme yanasmiyor, ne yapalim ben böyleyim diyor.

teşekkür ederim yorum için tepki vereceğim bir durum yok neler neler oluyor hayatta.. ve herzaman başkalarının başına da gelmiyor... ama dediğiniz gibi bir durum yok kendi vücuduna bile dokunmaktan nefret ediyor hem durum okadar vahim değil yani tokalaşıyor yolda eleele yürüyoruz omuzuna yatıyorum vs.. işin biraz cinsellik boyutu sıkıntı daha çok... çok afedersiniz ama sevişirken bana dokunmuyor mesela dokunsa bile atletimin üstünden tenime değmek istemiyor.. dün gece biraz tartıştık boşanalım sen mutsuzsun ben de böyleyim değişemiyorum dokununca kirlendiğimi hissediyorum yapamıyorum vs.. falan dedi cinsel isteksizlikte var tabi biraz.. psikiyatris buldum bikaç tane şimdi iş için şehir dışında randevu alıp gitmesini sağlıcam geldiğinde eğer gitmez ise de hayatı kendime daha da zorlaştırmaya niyetim yok daha 28 yaşındayım...
 
Back
X