İlk paragraftaki ifadelerinizin rahatsız edici olduğunu belirtmek istiyorum. Karşınızdaki insan yaşadığı bir derdini paylaşırken bu şekilde mi destek oluyorsunuz genelde?
İlk paragraftaki ifadelerinizin rahatsız edici olduğunu belirtmek istiyorum. Karşınızdaki insan yaşadığı bir derdini paylaşırken bu şekilde mi destek oluyorsunuz genelde?daha gençsin sanırım, asosyallik ve depresyon olabilir. iş arkadaşlarınızın olması ve bir birinizi gün içinde ısırmıyor oluşunuz sosyal biri olduğunuz anlamına gelmiyor.
bir tavsiyem yok. belki sadece akışına bırakıp bu boşluğun içinde süzülürken etrafı izlemeniz daha iyi olur.
Evet ben de memur bir ailenin çocuğu olduğum için sık sık yaşadığımız şehir değişti ve galiba bu da içimdeki ait olamama hissini arttıran bir etken. Bambaşka yerlerde bambaşka hikayelerimin olması aslında hoşuma gidiyor arada. Ama bu his bazen çok artıyor. Yalnız hissediyorumÇok guzel bir çocukluk geçirdim. Lisede evden çıktım yatılı okula, hala dışarıdayım. O yüzden ben de asla bir yere ait hissetmem ama bu hoşuma gider. Yarın başka bir şehre taşınsak tek derdim su sipariş edeceğim damacanacı bulmak olurbağlılığım yalnizca çekirdek ailemedir. Mala mülke, eve, şehre, özel anlam yüklenen mekanlara asla bağlılığım yoktur. Çok kolaylaştıran ve hafifleten bir duygu. Bunu sev
Sorduğun sorular beni düşünmeye iten sorular oldu. Teşekkür ederim bu sorular bana bir yol açacak gibi hissediyorumBu ait olamama hissi çocukluğunuzdan beri var olan bir hismiş.. özellikle annenizle yahut bakim veren birinci derece yakininizla ilk 2 yastaki guvenli baglanma durumunuz nasildi? acaba o dönemlere ait bi travma mi var altinda yatan? siz nasil bir eve nasil bir aileye doğmuştunuz diyerek katarsise bağlamayalım ama cidden ilk 2 yas cok mühim.
misal ben aidiyet hissini düşündüğümde cok cok kucukluk anılarımdan annemin sıcak kucağı , evimizin kendine has o kokusu, yanibasimda uyuyan pamuk kedim geliyor gözümün önüne ve en üzgün anlarımda bile sımsıcak oluveriyorum... hatta anneme kızgın ve kırgın olduğum cok baska konular oldugu halde; cocuklukta bana verdigi sevgi, sıcak kucaginin ve sevildiğimi göstermesinin o guzel hissiyatı bambaşka hissettiriyor ... belki sizde ve sizin gibi düşünenlerde bu konularda biraz eksik duygular yasanmistir....
Bu hissi bir dönem yaşadın ama senden bir parçayı dünyaya getirmek bu duyguları senden uzaklaştırdı. Peki tamamen gitti mi o duygular? Demek istediğim geçici bir süre gidiyor sonra geri geliyor muBen de böyle hissediyordum. Ama bi oğlum olduğundan beri bu hissi unutmuştum, şimdi sizin yazdığınızı görünce hatırladım.
Ailemden uzak büyüdüm ben hep kalabalık ortamlardaydım ama çok yalnızdım.
İlla anne olmanıza gerek olduğunu düşünmüyorum, bağ kurabileceğin bir kedi bir evcil hayvan çok iyi gelir bence.
Bu derdimi bazen dertleşebildiğim insanlarla paylaşıyorum. Annem ve ablam mesela. Annem sürekli evlen diye baskı kuruyor. Ama ben içime sinmeden böyle bir karar veremem. Bu benim için çok önemli bir karar. Duygularıma hitap eden mutlu olacağım bir evlilik yapmak istiyorum. Ablam da sizin gibi yaklaşıyor olaya. Hayatımda aşk sevgi gibi şeylerin tamamlandığında aitliğin kendiliğinden geleceğini söylüyor.Şöyle, bazı ortamlarda hala ben buraya ait değilim gibi hissettiğim oluyor. Ama ait olduğum yeri biliyorum evimde olmak istiyorum öyle anlarda.
Kendi yuvanı kurduğunda tamamlanmış hissedebilirsin bir çocuk ya da bir evcil hayvan sahibi olduğunda bir yerde senin varlığına ihtiyaç duyan birileri olunca o yere aidiyet duygusu ortaya çıkıyor olabilir.
düşüncelerimi biraz kırıcı bir şekilde belirttiğim için özür dilerim, lakin yanlış bir fikir barındırdığını düşünmüyorum.İlk paragraftaki ifadelerinizin rahatsız edici olduğunu belirtmek istiyorum. Karşınızdaki insan yaşadığı bir derdini paylaşırken bu şekilde mi destek oluyorsunuz genelde?
Fikrinize bir şey demedim ifade edişiniz içindi yorumum. Birbirinizi ısırmadığımız için sosyalleşiyorsunuz anlamına gelmiyor demek ne demek? Hayvan mıyız da bu şekilde ifade ediyorsunuz?düşüncelerimi biraz kırıcı bir şekilde belirttiğim için özür dilerim, lakin yanlış bir fikir barındırdığını düşünmüyorum.
Nedeni bu kuzum..Arkadaşların ile,bir ev ,bir oda ile sürekli yaşamamış olman..sık yapmak zorunda olduğum değişiklikler.Hiçbir yere ait hissetmeme duygusunu ben de sıklıkla yaşarım.Küçüklüğünden itibaren birlikte büyüyebildiği,ortak anıları olan insanlarla yol alamayan ,aile ziyaretine gidince çocukluk/lise arkadaşları ile merhabalaşamayan çoğu kişi bu duyguyu yaşar bence.Bunun girdiğin her ortama hızlı adapte olabilmek gibi avantajları da var.. kök salamamışlık hissinin verdiği duygusal boşluklar daEvet ben de memur bir ailenin çocuğu olduğum için sık sık yaşadığımız şehir değişti ve galiba bu da içimdeki ait olamama hissini arttıran bir etken. Bambaşka yerlerde bambaşka hikayelerimin olması aslında hoşuma gidiyor arada. Ama bu his bazen çok artıyor. Yalnız hissediyorum
Tam olarak hissimi açıklayan ifade kök salamamak. Bundan sonrası için bu şekilde yaklaşabilirim ama temeldeki eksikliği nasıl telafi edebilirimNedeni bu kuzum..Arkadaşların ile,bir ev ,bir oda ile sürekli yaşamamış olman..sık yapmak zorunda olduğum değişiklikler.Hiçbir yere ait hissetmeme duygusunu ben de sıklıkla yaşarım.Küçüklüğünden itibaren birlikte büyüyebildiği,ortak anıları olan insanlarla yol alamayan ,aile ziyaretine gidince çocukluk/lise arkadaşları ile merhabalaşamayan çoğu kişi bu duyguyu yaşar bence.Bunun girdiğin her ortama hızlı adapte olabilmek gibi avantajları da var.. kök salamamışlık hissinin verdiği duygusal boşluklar dabenim tavsiyem eşinizi sık görev yeri değiştiren bir meslekten seçmeyin ..bundan sonra kök salın
Zaman...aynı yerde bir süre yaşama /çalışma fırsatı bulabilirseniz bu hissiyet yavaş yavaş gelişecek bence.Mesela kendinize ait bir evde oturma fırsatı bulabileceksiniz..duvarlarınıza korkmadan resim asabileceksiniz .. arkadaşlarınız sürekli değişmediği için ortak anılarınız olacak böyle böyle değişecek hisleriniz.Benim üstüne eşim de askerlik mesleğinden birisi olmuştu ..evdeki odaları bile lojman diye gönlümüzce boyayamazdık..ya biz tayin görürdük ya arkadaşlarımız ..bir tek eşimin o şehirde olması benim o şehirde olma nedenim olurduTam olarak hissimi açıklayan ifade kök salamamak. Bundan sonrası için bu şekilde yaklaşabilirim ama temeldeki eksikliği nasıl telafi edebilirim
Şu an kendi evime çıktım. Bir süredir kendi evimde yaşıyorum ve evet durup dururken burası benim evim diyorum o zaman iyi hissediyorumZaman...aynı yerde bir süre yaşama /çalışma fırsatı bulabilirseniz bu hissiyet yavaş yavaş gelişecek bence.Mesela kendinize ait bir evde oturma fırsatı bulabileceksiniz..duvarlarınıza korkmadan resim asabileceksiniz .. arkadaşlarınız sürekli değişmediği için ortak anılarınız olacak böyle böyle değişecek hisleriniz.Benim üstüne eşim de askerlik mesleğinden birisi olmuştu ..evdeki odaları bile lojman diye gönlümüzce boyayamazdık..ya biz tayin görürdük ya arkadaşlarımız ..bir tek eşimin o şehirde olması benim o şehirde olma nedenim olurdu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?