Bir Yol Bir Umut Isıgına Cok Ihtıyacım Var

hesapsilindi

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
9 Ocak 2016
86
86
88
Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
 
Bence acilen psikolojik destek alın. Profesyonel bir yardıma ihtiyacınız var sizin. Yaşadıklarınız hiç kolay değil, zor dönemden geçiyorsunuz anlıyorum ama bunca şeyden sonra çareyi sizi döven adamın omzunda aramanız normal olmadığınızı gösterir.

Çekin şikayetinizi bir dayak daha yiyin ha bir ha iki. Çünkü bu adamla evlenirseniz daha çok şiddet görürsünüz kendinizi buna hazırlamış olursunuz.

En büyük hayalinizi de değiştirin. Düzgün bir evlilik yapsanız bile sizden veya eşinizden kaynaklı bir problemle hiç çocuk sahibi olamayabilirsiniz. Oğlunuz olabilir. İnsanların kendi çabalarıyla elde edemeyecekleri şeyleri en büyük hayalleri yapmaları bana aşırı saçma geliyor.
 
Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
En son sevgilisinden şiddet görüp şikayet etmeyen bir kız Muğla'da öldürüldü.
Canınızın kıymeti yok herhalde ...
Hepsi geçecek , sabır.
 
Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
Tecavüzcüsüne aşık olma sendromu gibi birşey bu sana değer vermeyen biri nasıl yüreğinde kalabilir bu kendine yaptığın en büyük saygısızlık sadece bu dünyada o adam ve sen yoksun kendini değersizleştirme
 
Şuanda çektiğiniz yalnızlık zamanla muhakkak etkisini yitirecek ama şikayeti geri alıp daha kötü şeyler yapmasına izin verdiğiniz takdirde kendinize olan öfkeniz ve pişmanlığınız bir ömür boyu devam edecek.
Hangisi daha kötü siz karar verin.
Onu tanımadan önce de gayet mutlulukla gülebildiğiniz değersiz bir insan için her daim aynaya baktığınızda göreceğiniz kendinize bu haksızlığı yapmaya değer mi?

O çok istediğiniz kız çocuğunun başına bu gelse ne hissederdiniz.

Bir mesleğiniz ve tek başınıza yaşadığınız bir eviniz var. Siz güçlüsünüz. Bir paçavra karakterli zihniyet bu gücünüzü elinizden alamaz.

Yapmayın bunu kendinize.
 
Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
İçimden öyle geçiyor ki şikayetinizi geri alıp eski sevgilinize döneceksiniz. İkna etmişsiniz buna kendinizi, adım atmaya cesaret bulmaya çalışıyorsunuz gibi sadece. Şurada yazılanların 1 gram kıymeti varsa gözünüzde geri dönmeyin, onu affetmeyin, dayayıp döşediğiniz evden ayrılıp tertemiz bir sayfa açın kendiniz için. Onu değil, varsa mutlu günlerinizdeki kendinizi özlüyor, o hisse ihtiyaç duyuyorsunuz şimdi sadece. Dik durmayı başarın ve bu süreci tek başınıza atlatın. Kimsenin omzuna ihtiyacınız yok, hele de o omuzun sahibi sizi şiddet göstererek aşağıladıysa hiç yok.
 
Psikologa gidin direk. Yoksa sizi sevgiliyken döven adama dönüp evlenince de daha beter sorunlarla karşılacak gibi görünüyorsunuz. Asıl pişmanlığı da o zaman yaşamayın. Siz uzman desteği alın
 
Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
Neden bize acı veren insanları seviyoruz anlamıyorum ? Bizi yok sayan düşünmeyen insanlara nasıl bu kadar iyi olabılıyoruz anlamıyorum.Aslında nefret etmemiz gerekırken biz nefret etmıyoruz.Acilen psıkolojık yardım alın.
 
Haklısınız, yapılan tum destekler ıcın tesekkurler, bır yorumda kendını ıkna etmıssın zaten affetmeye demıssınız, o kadar haklısınız kı, tum aslında herseyı bılıp bu kadar caresız hıssetmem belkı buraya da yazmama sebep olan
Tesekkur ederım bır nebze de olsa gucum geldı yazdıklarınızı okuyunca
 
Merhaba, hayatın zorlu sacma yorgun donemlerınden gecen herkes gıbı herseyın benım uzerımde oldugunu ve atlatamayacagımı dusundugum bır donemden gecıyorum. Erkek arkadasım tarafından sıddete ugradım 2 ay oldu sıkayet ettım uzaklastırma alındı mahkeme olucak vs vs ama hıcbırı ne yasadıgım olayın bır sanıye olsun gozumun onunden gıtmesıne yarıyor ne de devam edebılmeme iyi hıssetmeme, sankı iyi hissedecegım tek sey onun ozuru onun yalvarması gıbı gelıyor, yanlıs bılıyorum ama onsuz cok yalnızım, 28 yasındayım muhendısım kendım yasıyorum tabıkı arkadaslarım vs var ama bu olayı anlatabılecegım omzunda aglayabılecegım bırılerı yok sankı sadece onun omzu derdıme derman olur gibi gelıyor ama tabı bunun ıcın sıkayetımı gerı cekmem gerekıyor bunu da gururuma kendıme yedıremıyorum ama boyle de yalnız ve onsuz cok mutsuzum, her turlu cıkıs kapanmıs gıbı hıssedıyorum haftaıcı bır sekılde gecıyor calısıyorum ama haftasonu oldugu zaman kurdugumuz evdekı her esya sankı onunla konusuyor (evlenmeyi dusundugumuz için ev tutup kurmustuk ve ben orda kendım yasamaya baslamıstım) , ızdırap gıbı gelıyor hersey, ama evden cıkmaya ne gucum var ne ruhum ıstıyor, napıcam ben nasıl kurtulucam bu psıkolojıden bu yalnızlıktan onu boyle severken hala (bunu yazarken utanıyorum) nasıl bır hayat kurabılıcem, en buyuk hayalım kızımın olmasıydı buna hıc kavusamamaktan cok korkuyorum, artık tum ınsanlardan cok korkuyorum
Canim bir psikologa git lütfen destek alkursa yazil bak yazik sana ilerde evlenip bosanmak cok zor adamda kurtulmussun mis gibi hayat birileri icin uzulemycek kadar kisa
 
Haklısınız, önerebileceğiniz gercekten güvendiğiniz bir psikolog var mıdır? :(
 
Yardım alın bu psikolojiden kurtulmak için, doğrusunu yapmışsınız tebrik ederim. Geri adım atmayın. Çünkü bu aşamaya geldikten sonra geri adım atarsanız ne gözünde değeriniz kalır, ne en kaldırdığı eli üzerinize tekrar tekrar indirmekten çekinir.. ve siz baştan kabullenmiş olursunuz
 
Yardım alın bu psikolojiden kurtulmak için, doğrusunu yapmışsınız tebrik ederim. Geri adım atmayın. Çünkü bu aşamaya geldikten sonra geri adım atarsanız ne gözünde değeriniz kalır, ne en kaldırdığı eli üzerinize tekrar tekrar indirmekten çekinir.. ve siz baştan kabullenmiş olursunuz
Kendimi sureklı bır kere olan bır ofke kontrolu olarak ınandırmaya calısıyorum ama bır kere olan daha sonra da olur degıl mı
 
Öncelikle o evden de eşyalardan da kurtul. Yeni evin yeni eşyaların olsun. Durumun varsa hemen bir ev tutup yeni eşyalar için alışverişe çık. Hem kafan dağılır hem de alışveriş iyi gelir.
Onu unutamamış olman çok da sıradışı değil. Ama onun seni değersiz hissettirdiği zamanları bolca hatırlaman ve böylece kendine gelmen lazım. Sen birine değer verdin, belki sırılsıklam aşıktın. Ama o seni değil sevgili , insan olarak bile görmemiş ki acımasızca, hiç düşünmeden sana şiddet uygulayabilmiş. Kendine bir an önce gel ve toparlan. Ve şunu unutma elbet bir gün senin sevgini ve seni hak edecek biri çıkacak. Gün gelir evlenirsin de kızın da olur. Merak etme.
 
Kendimi sureklı bır kere olan bır ofke kontrolu olarak ınandırmaya calısıyorum ama bır kere olan daha sonra da olur degıl mı
Şiddet nedeniyle boşandım.evliliğimin İlk haftasında şiddet gördüm daha çok yeni diye sustum. 2. De Şikayet ettim 1 ay sonra geri aldım. Tekrar birleştik. 6-7 ay birşey yoktu ama 9. Ayda ölümden döndüm. Ve evliliğimi bitirdim. Yapmayın ne olur, şiddete eğilimli bir adam değişmiyor. Şu an hissettikleriniz sadece güçsüzlük ve yalnızlıktan. Kurtarın kendinizi o kişiden. Acilen psikolojik yardım alın. Bir anlık öfke demeyin, insanlar bir anlık öfke nedeniyle öldürülüyor. Kimsenin kimseye şiddet gösterme hakkı olamaz sorun ne olursa olsun.
 
Neden su sendrom cogu dayak yiyen kadinlarda var? Stockholm sendromu mu bilmem ama burada siddet goren kadinlarin cogu bosanamiyor, onsuz yapamiyor, ozluyor... kacani kovalama mi bu nedir bilmiyorum ama siddet goren cogu kadinlarimiz bu psikolojide.
Konu sahibi umarim bu moddan cabuk cikarsin.
 
Back
X