Öyle aman aman bir dert değil de bu konuda fikirlerinizi merak ediyorum.
Annemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Tek bir gün olsun kızıma gideyim özledim deyip evime gelmiyor. Geldiğinde de anca kaynanam eşimi özledi gelmek istiyor diye beraber geliyorlar . Plan kvden çıkıyor yani.
Evine de davet etmiyor evli çünkü adamın çocuğu yok rahatsız oluyor bizlerden. anca ben ablama gidiyorum oraya geliyor orda kalıyoruz.
Belki yılda 3 kere falan yapıyor bu da . Sizce çok çok az değil mi? Tamam öyle bir beklentim yok yapmak zorunda asla değil ama ablamla aynı şehirde . Torun da bakıyor yemegini de yapıyor ev işini de full. Ona öyle yapıp bana yapmaması agrıma gidiyor.
Kpssye hazirlanıyorum. Mesela sınavın var diyip destek olabilir. Olmuyor.
Artık kendisi fark mı etti ne yaptı ben cok uzun zamandır beklentimi kestim hic bir sey demiyorum da . Tavır da almıyorum. Sana gelmem lazım sınavdan önce işlerini hallederim dedi. Istersen gelirim dedi 3 gün. Ben de tamam dedim olur.
Bu hafta olmaz en iyisi şu gün geleyim diyip öteledi yine...
1 kez çok ihtiyacım vardı. Yiğenim ateşlenmiş. Anneme gel demiştim bundan 3yıl önce. Ablam beni arayıp sen ne sanıyosun ya nasil cagriyorsun annemi benim cocugum atesli diyip bagirip kapatmiştı.. ve bu olay gibi bir sürü olay. Hep ablamın bencillikleri..
Ve annem hep ona.. gercekten hayat
zalimlere iyi. Sizce abartıyor muyum ?
Edit: ihtiyacım derken yeni evliydim vajinismustum hergünüm aglamakla geçiyordu anneme manevi ihtiyactaydım. Ama hiç gelmedi ... yani ihtiyac anında.