• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Biraz dertleşme

cicikizsinem

Nirvana
Kayıtlı Üye
22 Mart 2007
2.140
419
688
40
Merhaba biraz canım sıkkın bu aralar dert değil ama hiç arkadaşım da olmadığından canımı sıkan olaylari burada paylaşip sizlerden bilgi alıyorum mutlu oluyorum. 15 senelelik evliyim iki kızım var biri lgs ye hazırlanıyor diğeri 1. Sınıf eşim de yoğun bir şekilde çalışıyor Ben de özel sektörde çalışıyorum ev kredisi araba kredisi ödüyoruz. çok zor bir hayatım var yada bu aralar ben çok zorlanıyorum evi çekip çevirmek iş hayatındaki mobbingler, aksam 6 da çıkıp koşarak eve gidip yemek yapmak ufakligin ödevleri, kizlarin beslenmesi, ve daha bir sürü şey tahmin edersiniz kendimi psikolojik anlamda bitkin hissediyorum işyerinde de sürekli baskı hissediyorum işimi bırakıp tazminatsiz çıkmak istemiyorum. Hayata olan motivasyonunu kaybettim hiç arkadaşım yok çok yalnız hissediyorum.
 
Merhaba biraz canım sıkkın bu aralar dert değil ama hiç arkadaşım da olmadığından canımı sıkan olaylari burada paylaşip sizlerden bilgi alıyorum mutlu oluyorum. 15 senelelik evliyim iki kızım var biri lgs ye hazırlanıyor diğeri 1. Sınıf eşim de yoğun bir şekilde çalışıyor Ben de özel sektörde çalışıyorum ev kredisi araba kredisi ödüyoruz. çok zor bir hayatım var yada bu aralar ben çok zorlanıyorum evi çekip çevirmek iş hayatındaki mobbingler, aksam 6 da çıkıp koşarak eve gidip yemek yapmak ufakligin ödevleri, kizlarin beslenmesi, ve daha bir sürü şey tahmin edersiniz kendimi psikolojik anlamda bitkin hissediyorum işyerinde de sürekli baskı hissediyorum işimi bırakıp tazminatsiz çıkmak istemiyorum. Hayata olan motivasyonunu kaybettim hiç arkadaşım yok çok yalnız hissediyorum.
Merhaba benzer hayat şartlarındayiz.
Ben ayrıca ders çalışiyorum.
Fakat bende hayat için deki ufak detaylardan mutlu olmak lazım. Sağlık dışında ki herşeyi ya görmezden gelmeliiyiz. Yada kurtulmaliyiz
 
Merhaba biraz canım sıkkın bu aralar dert değil ama hiç arkadaşım da olmadığından canımı sıkan olaylari burada paylaşip sizlerden bilgi alıyorum mutlu oluyorum. 15 senelelik evliyim iki kızım var biri lgs ye hazırlanıyor diğeri 1. Sınıf eşim de yoğun bir şekilde çalışıyor Ben de özel sektörde çalışıyorum ev kredisi araba kredisi ödüyoruz. çok zor bir hayatım var yada bu aralar ben çok zorlanıyorum evi çekip çevirmek iş hayatındaki mobbingler, aksam 6 da çıkıp koşarak eve gidip yemek yapmak ufakligin ödevleri, kizlarin beslenmesi, ve daha bir sürü şey tahmin edersiniz kendimi psikolojik anlamda bitkin hissediyorum işyerinde de sürekli baskı hissediyorum işimi bırakıp tazminatsiz çıkmak istemiyorum. Hayata olan motivasyonunu kaybettim hiç arkadaşım yok çok yalnız hissediyorum.
Çalışan ve hayata tutunmak zorunda olan her annenin ya da her kadının derdi aslında bu saydıklarınız. Koştur koştur eve git yemek hazırla, ortalığı toparla ,çocukların ödevi banyosu vs kendinize ayıracak zaman bulamama, bulsanız da yorgunluktan birşey yapmaya fırsat kalmadan uykuya dalma say say bitmez.
İş yerinde stres her meslekte var , borç harç olunca hayatı da sınırlı yaşıyorsun ister istemez bu da kendinize zevk verebilecek bazı şeyleri de ertelemek anlamına geliyor çoğu zaman.
Ama size tavsiyem en azından haftasonları ailecek çıkın dışarı piknik yapın, mangal yakın , yakın çevrede doğal gezi alanları varsa oralara gidin bir yürüyüş ufak atıştırmalıklar yada bir çay kahve faslı bile iyi gelir.
Maddi imkan varsa haftada bir gün dışarda yiyin ailecek.
Arada ufak tatil kaçamakları yapın hava değişimi en iyi ilaçtır.
 
Eşinizin rolü ne peki paylaştığınız hayatta?

Mobbingi ispat edebilirseniz tazminatınızı alırsınız. Ama işten çıkınca iki kredi artı çocukların ve evin masraflarına yetişebilecek misiniz?
Eşim de elinden geldiğince yapmaya çalışıyor bazen tabi söylediğim de inat edip yapmadığı oluyor😔 2 gün yemek yapmaya çalışıyorsa 5 gün yok öyle diyeyim. İş bulmak çok sorun olacağından 2 sene sonra kredim bitiyor dişimi sıkıyorum.
 
Merhaba biraz canım sıkkın bu aralar dert değil ama hiç arkadaşım da olmadığından canımı sıkan olaylari burada paylaşip sizlerden bilgi alıyorum mutlu oluyorum. 15 senelelik evliyim iki kızım var biri lgs ye hazırlanıyor diğeri 1. Sınıf eşim de yoğun bir şekilde çalışıyor Ben de özel sektörde çalışıyorum ev kredisi araba kredisi ödüyoruz. çok zor bir hayatım var yada bu aralar ben çok zorlanıyorum evi çekip çevirmek iş hayatındaki mobbingler, aksam 6 da çıkıp koşarak eve gidip yemek yapmak ufakligin ödevleri, kizlarin beslenmesi, ve daha bir sürü şey tahmin edersiniz kendimi psikolojik anlamda bitkin hissediyorum işyerinde de sürekli baskı hissediyorum işimi bırakıp tazminatsiz çıkmak istemiyorum. Hayata olan motivasyonunu kaybettim hiç arkadaşım yok çok yalnız hissediyorum.
Merhaba,sanırım üzerinizde cok fazla yük birikmiş.Siz çalışan bir kadın olduğunuz halde evde görev dağılımı yapılmamış gibi geldi.Çocuklarınız artık yeteri kadar büyümüşler,biraz daha kendi kendilerini idare edebilecek bir hale gelmeleri lazım.Eşiniz de ev işleri ve ödev yardımı gibi konularda size yardımcı olmuyorsa çok fazla yük üzerinizde birikmiş olabilir.Bunu bir düzene koymanız gerekiyor önce.İş konusunda,sakın bırakmayın.Hayat koşulları her geçen gün daha da zorlaşıyor ve krediler altında zaten siz çalıştığınız halde yeterince eziliyorsunuz.Mobbing her iş yerinde var,sadece biraz sabır ve görmezden gelmeniz gerekmekte.Çok arkadaş değil de bir kaç size iyi gelecek arkadaş edinirseniz daha mutlu olacaksınız.Kolaylıklar diliyorum.
 
Merhaba benzer hayat şartlarındayiz.
Ben ayrıca ders çalışiyorum.
Fakat bende hayat için deki ufak detaylardan mutlu olmak lazım. Sağlık dışında ki herşeyi ya görmezden gelmeliiyiz. Yada kurtulmaliyizbrlki

Merhaba,sanırım üzerinizde cok fazla yük birikmiş.Siz çalışan bir kadın olduğunuz halde evde görev dağılımı yapılmamış gibi geldi.Çocuklarınız artık yeteri kadar büyümüşler,biraz daha kendi kendilerini idare edebilecek bir hale gelmeleri lazım.Eşiniz de ev işleri ve ödev yardımı gibi konularda size yardımcı olmuyorsa çok fazla yük üzerinizde birikmiş olabilir.Bunu bir düzene koymanız gerekiyor önce.İş konusunda,sakın bırakmayın.Hayat koşulları her geçen gün daha da zorlaşıyor ve krediler altında zaten siz çalıştığınız halde yeterince eziliyorsunuz.Mobbing her iş yerinde var,sadece biraz sabır ve görmezden gelmeniz gerekmekte.Çok arkadaş değil de bir kaç size iyi gelecek arkadaş edinirseniz daha mutlu olacaksınız.Kolaylıklar diliyorum.
Hayat şartları zor evet bazen insan güçsüz hissediyor. Evde söylediğim halde görevler yerine getirilmiyor baştan beri böyle çalışan anne nin çocuğuna başka birileri bakınca disiplini iyi veremediğimi düşünüyorum.
 
eşiniz yardımcı olmuyor mu? haftada 2 3 gün eve yardımcı almaya para ayıramaz mısınız zorlarsanız? evi biraz toparlasın yemek yapsın.
 
gözüm korktu okuyunca ben evliyim ancak çocuğum yok, çocuk olunca böyle mi oluyor dedim istemsiz. iki krediye birden girmeniz fazla olmuş. evdeki işleri bir şekilde bölün, sadece siz üstlenmeyin ve tatillerinizde gezmeye çalışın, başka türlü stres topu olursunuz doğal olarak
 
eşiniz yardımcı olmuyor mu? haftada 2 3 gün eve yardımcı almaya para ayıramaz mısınız zorlarsanız? evi biraz toparlasın yemek yapsın.
Şu aralar maddi anlamda zorlanıyoruz. İkimizde çok iyi statulerde çok iyi para kazanmiyoruz. Kızı da dershane ye yazdirinca sıkıştık çok şükür geçinmeye çalışıyoruz.
 
gözüm korktu okuyunca ben evliyim ancak çocuğum yok, çocuk olunca böyle mi oluyor dedim istemsiz. iki krediye birden girmeniz fazla olmuş. evdeki işleri bir şekilde bölün, sadece siz üstlenmeyin ve tatillerinizde gezmeye çalışın, başka türlü stres topu olursunuz doğal olarak
Es rolü cok önemliymiş bilmezdim. Eşim hayatında hiç iş yapmamış evlenince rahata ereceğim diye düşünmüş çok üşengeç. Aslında beni duygusal anlamda yıkan şeyler sadece bunlar değil kızlarima yetememek onlari yeteri kadar dinleyebilir muyum küçüğe ilgi gösterirken büyüğü yarım kalıyor gibi 😭
 
bence ailecek oturun konusun,
bunlari da konusmak dertlesmek gerekir, cocuklara da iyi bir hayat dersidir, aman onlarin canini sikmayayaim diye dusunmeyin.

evdeki herkes evdeki islere yardim etmeli, tabi ki yasa ve yeteneklere gore,
siz yemek yaparken, onlar sofra kurup kaldirma, salata vs yan yemekleri hazirlamada yardimci olabilirler.

yine temizlik gununde iki cocugunuzun eline bir bez verin her yerin tozunu alsinlar,
esiniz supurge tutsun, siz de mutfaga girisin,
tamamen salliyorum su anda :) iste kimin elinden ne geliyorsa diyelim

kizlarla yeterince ilgilenemiyorum diyorsaniz, haftasonu etkinlikleri yapin,
haftaici yarim saat- 1 saat masa oyunu oynayin, hem cok egitici, hem cok eglenceli oluyor bu tarz oyunlar, hem de ailecek vakit gecirmek icin birebir, her yasa hitap ediyor.
 
hem lgs hem 1. sınıf annesi olmak zaten çok zor, eş yardımı olmadan her şeye yetişebilmeniz bile takdire şayan. eşinizle konuşup destek almalısınız, işinizi bıraksanız bile her şey çözümlenmeyecek gibi zaten.
 
Maalesef bizdeki durum aynı.
Tüm işleri ben yaptığım ve görev dağılımı olmadığı için bazen ben de çok yorulduğum oluyor.
Tabii sizin 2 çocuğunuz var.
Lgs zor bi süreç,1.sınıf keza aynı.
Çalışırken insan bana göre daha düzenli ve programlı hareket ediyor.
Evde olunca, insan daha relax oluyor.
Ama baştan itibaren bi görev dağılımı olmayınca sonradan ne kadar uyum sağlanabilirki?
 
Hayat şartları zor evet bazen insan güçsüz hissediyor. Evde söylediğim halde görevler yerine getirilmiyor baştan beri böyle çalışan anne nin çocuğuna başka birileri bakınca disiplini iyi veremediğimi düşünüyorum.

Çünkü o sorumluluk tam olarak onlara verilmiyor. Sen sadece arada bir söylenirsen ve halen ayni işi yapmaya devam edersen, seni sallamazlar. Ne kadar zorlandiğinida anlamazlar, empati kuramazlar. O ev yükünü hiç çekmediler, zorluğunu bilmezler. Artik bir noktadan sonrada bilmekte istemezler. Rahatlar çünkü.

Yani onlar yapmiyorlarsa, sende yapmayacaksin. Ilk başta alişmalari için basit iş verilmeli, ve beraber yapilmali. Yaptiklarindada iltifat verilmeli, motive olsunlar. Bu hem eş, hem çocuklar için geçerlidir. Sonradanda daha fazla iş verilmeli. Atiyorum eş ilk başta masa sersin/toplasin. Sonrada bulaşik makinesine doldursun, sonra sen yemek yaparken, o salata yapsin,..
 
Ben de 1.sınıf kız annesiyim bır de 2.5 yasında oglum var sadece calısmıyorum gun kahvaltı cocuklar okul ortalık toplama bulasık aksam yemegı ev isleri vs vs aksam odev cocuklar ilgi oyun ıstıyor ben de cok yoruluyorum hayat boyle gıdecek
 
Boguluyorsunuzdur bilirim.Onun icin yeni bir kivilcim yeni bir heyecan gerek.Nedir derseniz onu bende bilmiyorum.
 
Merhaba biraz canım sıkkın bu aralar dert değil ama hiç arkadaşım da olmadığından canımı sıkan olaylari burada paylaşip sizlerden bilgi alıyorum mutlu oluyorum. 15 senelelik evliyim iki kızım var biri lgs ye hazırlanıyor diğeri 1. Sınıf eşim de yoğun bir şekilde çalışıyor Ben de özel sektörde çalışıyorum ev kredisi araba kredisi ödüyoruz. çok zor bir hayatım var yada bu aralar ben çok zorlanıyorum evi çekip çevirmek iş hayatındaki mobbingler, aksam 6 da çıkıp koşarak eve gidip yemek yapmak ufakligin ödevleri, kizlarin beslenmesi, ve daha bir sürü şey tahmin edersiniz kendimi psikolojik anlamda bitkin hissediyorum işyerinde de sürekli baskı hissediyorum işimi bırakıp tazminatsiz çıkmak istemiyorum. Hayata olan motivasyonunu kaybettim hiç arkadaşım yok çok yalnız hissediyorum.
Bende de durum farklı değil
Adam köşe yastığı yiyip içip yatiyor
Tek farkı benim borcum yok
Benimde kızım lgsye hazırlanıyor oğlum 3. Sınıf
Bana pek yükleri yok ödevini yapiyor bende aksam isim bitince kontrol ediyorum. Dun buyukbasa dedim sen kontrol et kesirlere geçmişler dedim ben anlamam kesirleri dedi. 3. Sınıf yahu
Erken çıkıyorum ben 4 bucuk 5 gibi yemek salata yapıp yiyip içip yıkıyorum başkada hiç bi is yapmıyorum kronik yorgunluğum var zaten😂
Haftasonu 1 gün temizlik ütü 1 gün gezme yada yatış yapiyorum kahve keyfini falan😂
Makineyi çocuklara bosalttiriyorum bazen😂
Pandemiden önce 2 haftaya bir temizlik için kadın gelirdi şimdi de robot alasim var.
Haftada 1 arkadaşlarla yemege ya da kahve içmeye çıkıyorum.
Kendinizi yormayın. Kendinize de vakit ayırın yoksa ücretli köleden farkımız kalmıyor gercekten
 
Ben bekar halimle bile bitik hissediyorum. Yaptığım işi sevmiyorum çünkü. Onun verdiği yorgunluktan bu yüzden nefret ediyorum.
 
Valla biraz rahatlamak için bir evcil hayvan edinin diyeceim ama yoğun temponuzda o da ek sorumluluk getirir. Ek olarak onlar da ilgi ister. Ama günlük vakit ayırırım ya da ben yokken çocuklar vs ilgienir derseniz, muhabbet kuşu öneririm. Kendisi yer içer. Bi temizlik açısından sorun ama gerçekten terapi etkisi oluşturmakta hayvanlar.
 
Back
X