Kesinlikle haksızlar. Sakın çocuk yapma. Bu adamdan yani.
Yaşım geldi diye bir şey yok.
Ben boşanma davamı açtığımda gittiğim avukat demişti ki "aceleniz neydi, bakım ben 40 yaşındayım ve ilk çocuğumu yeni doğurdum".
Boşanmış bir anneyim. Çocuklarım -hasta babalarının yüzünden- psikoloğa gidiyorlar. Çünkü adam hasta, hala çocukların psikolojisini düşünmeden bana acı çektirmeye çalışıyor.
Madem size koca olmaya layık değil, demek ki baba olmaya da layık değil.
Ben boşanacağını bildiği halde boşanamamayı meyvelerin olgunlaşmasına benzetiyorum. Siz de şu an ham bir meyvesiniz ama biliyorsunuz ki olgunlaşacaksınız. Zaman gerekiyor bunun için. İlk adımı attıktan sonrası ise çok daha kolay olur. Ben de çok acı çektim ilk boşanmayı düşündüğümde, çocuklarımı bahane ettim, başka şeyleri bahane ettim, doğum sancısı gibi sancı çektim. Ama sonra doğurdum, davamı açtım, kurtuldum.
Bu arada size boşanmış anne olmanın dezavantajlarını yazayım:
1. Boşandıktan sonra karşınıza tam aradığınız erkek çıkar, ama çocuklu olduğunuz için sizi istemez. O istese ailesi istemez.
2. Eski eşiniz çocuğunuzu bahane ederek sizin hayatınızı kontrol etmeye çalışır.
3. İşe girmek isteseniz, çocuğa kim bakacak derdi olur.
4. Çocuğunuzu alıp baba evine gitseniz, anne-babanızın çocuğunuza en ufak ses yükseltmelerinde sizin kalbiniz acır.
5. Maddi olarak çocuk bakımı zor, hele ki çalışmıyorsanız. Çalışıyorsanız da zaten çalışan anne olmak zor, bekar çalışan anne olmak daha zor.
6. Her türlü sorumluluğu sizde olur çocuğunuzun. Ameliyat olacak olsa teksinizdir, okul kararı verileceği zaman teksinizdir. Başka kadınlar "çocuğumu babasına bırakıp kuaföre gittim, ya da arkadaşıma kahveye gittim" derken sizin çocuğunuzu bırakacağınız bir baba yoktur.
7. Unutmayın ki anne-babanızın sağlığı hep iyi gitmeyecek, size her zaman destek olamayabilecek.
8. Tek başınıza çocuk büyütmeye hazır mısınız?
