Birgün ayrılacağımı bilerek neden devam ediyorum evliliğe?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
bu adamdan çocuk yapmak istiyormusunuz?önce bunu bir düşünün,diyelim ki ayrıldınız ileride eşinle çocuk için problem yaşarmısınız?tekrar evlenirmisiniz?, yeniden aynı şeyleri yaşarmısınız?bence bu sorulara cevap bulabilmek için psikolog şart ,eşinin iyi davrandığını söylüyorsun bu bir süreç de olabilir,bebek için yaşın kaç bilmiyorum ama acele etme derim.oturmamış bir evliliğe bebek çok.bence biraz sizde evliliğinizi kurtarmak için sevmeyi deneyin sonuçta bu adamla görücü usulü evlenmediniz değilmi? bu da eşinize son şans olsun sizin kaybedeceğiniz bişey olmaz ,aynı tutumu devam ederse ayrılırsınız arkanıza dönüp baktığınızda bunuda yapsaydık dememek için tekrar deneyin
 
Anlattigin duruma gore esin manipulation yapmış fazla söyle oluyorlar ilk önce çok iyiler tamam dediklerini vampirlesiyorlar bir noktadan sonra suçluluk hissi yükleniyor daha sonra o hisleri devam ediliyor ilişkiye bir nevi kurban gibi dusun ve ne kadar kötü davranir davranın adım atmaya cesaret edemiyorum ozsaygi ve özgüveni yıkıyor bu vampirler bunu ancak dik durmaya başladığında geri kazanırsin ancak evliyken yapamazsın seni kitap gibi okuyan es kısa anligina yumuşak gene devam eder kötü davranisa o yüzden evlilik devam eder
 
Canım tsk ederim boyle bi konu actigin icin ayni şeyleri yaşadım hatta daha beterlerini şuan benimde eşim çok değişti kırmaz asla sesini yukseltmez baskı kırmaz yani bosanacagim dedim diye çok değişti ama ne kadar gerçekçi ne kadar sürecek bigun yine kus kafeste diye dusunup karaktersizligini ortaya koyar mi hic bilmiyorum. Bende zaman zaman ayni soruları soruyorum kendime neden hala duruyorum tmm kendimce sebeplerim var bekledigim şeyler var mecburen duruyorum ama gün geçtikçe kafam karışmıyor da degil!! Onun bu değişimi beni dusundurmuyor değil !! Bildiğim şey hayallerim ideallerim var eşim bunlara engel , bense buna katlanamam.. Konunu takipteyim ne karar vereceksin merak içindeyim
 
Belki çok emekler verdiğin, uğruna çok fedakarlıklar yaptığın bir şeyden vazgeçmek o kadar kolay olmuyordur...
 
aynısını yaşamış birisi olarak diyorum ki düzelebilir benim ki düzeldi eski günleri unuttum gitti.
 
Gerçekten ama gerçekten yaptığından pişman, toparlamaya çalışıyorsa şans verin
Ama eskiyi hatırlamak sizi yıpratır üzer, Hani mutlu olduğunuz zamanlar şu an daha çoksa ona odaklanın
 
Bu Arada yasim geldi Cocukta planliyoruz, ailem cocugun olsun bari diyor ayrilsanda Annelik duygusunu tatmis olursun, Ben bilmiyorum haklilar mi haksizlar Mi?

Kesinlikle haksızlar. Sakın çocuk yapma. Bu adamdan yani.
Yaşım geldi diye bir şey yok.
Ben boşanma davamı açtığımda gittiğim avukat demişti ki "aceleniz neydi, bakım ben 40 yaşındayım ve ilk çocuğumu yeni doğurdum".

Boşanmış bir anneyim. Çocuklarım -hasta babalarının yüzünden- psikoloğa gidiyorlar. Çünkü adam hasta, hala çocukların psikolojisini düşünmeden bana acı çektirmeye çalışıyor.

Madem size koca olmaya layık değil, demek ki baba olmaya da layık değil.

Ben boşanacağını bildiği halde boşanamamayı meyvelerin olgunlaşmasına benzetiyorum. Siz de şu an ham bir meyvesiniz ama biliyorsunuz ki olgunlaşacaksınız. Zaman gerekiyor bunun için. İlk adımı attıktan sonrası ise çok daha kolay olur. Ben de çok acı çektim ilk boşanmayı düşündüğümde, çocuklarımı bahane ettim, başka şeyleri bahane ettim, doğum sancısı gibi sancı çektim. Ama sonra doğurdum, davamı açtım, kurtuldum.

Bu arada size boşanmış anne olmanın dezavantajlarını yazayım:

1. Boşandıktan sonra karşınıza tam aradığınız erkek çıkar, ama çocuklu olduğunuz için sizi istemez. O istese ailesi istemez.
2. Eski eşiniz çocuğunuzu bahane ederek sizin hayatınızı kontrol etmeye çalışır.
3. İşe girmek isteseniz, çocuğa kim bakacak derdi olur.
4. Çocuğunuzu alıp baba evine gitseniz, anne-babanızın çocuğunuza en ufak ses yükseltmelerinde sizin kalbiniz acır.
5. Maddi olarak çocuk bakımı zor, hele ki çalışmıyorsanız. Çalışıyorsanız da zaten çalışan anne olmak zor, bekar çalışan anne olmak daha zor.
6. Her türlü sorumluluğu sizde olur çocuğunuzun. Ameliyat olacak olsa teksinizdir, okul kararı verileceği zaman teksinizdir. Başka kadınlar "çocuğumu babasına bırakıp kuaföre gittim, ya da arkadaşıma kahveye gittim" derken sizin çocuğunuzu bırakacağınız bir baba yoktur.
7. Unutmayın ki anne-babanızın sağlığı hep iyi gitmeyecek, size her zaman destek olamayabilecek.
8. Tek başınıza çocuk büyütmeye hazır mısınız?
 
Bisey sormak istiyorum.insallah kizmazsiniz en son şiddet ne zaman gördünüz.birde eşiniz size şiddeti benden vazgeçecek diyemi yapmıyor yoksa bunu bi insana yapamam diyemi.? birde siz bana kaba kuvvet kullanacak korkutacak diye streslimisiniz.? isterseniz cevap vermeyin uzmekte istemiyorum sizi.
 
Bisey sormak istiyorum.insallah kizmazsiniz en son şiddet ne zaman gördünüz.birde eşiniz size şiddeti benden vazgeçecek diyemi yapmıyor yoksa bunu bi insana yapamam diyemi.? birde siz bana kaba kuvvet kullanacak korkutacak diye streslimisiniz.? isterseniz cevap vermeyin uzmekte istemiyorum sizi.
 
Bosanmak icin hep bir an vardır insan o ana kadar bekler hep.Sizin o noktanız gelmemiş demekki daha var zaman.Ama ailenize hayret ettim.Boyle bir adamdan çocuk yap dedigi icin.Boşandığında her anlamda tamamen hayatından çıkarabileceğin bir adamı çocuk yaparak neden hayatınıza bir omur dahil ediyorsunuz??Size şiddet uygulayan buna meyilli olan bir adamın ileride cocugunuzada şiddet uygulayabileceğini düşünmediniz mi hiç???
 
aynısını yaşamış birisi olarak diyorum ki düzelebilir benim ki düzeldi eski günleri unuttum gitti.
Duzeldi diyorsunuzda gecmisi nasil unutabiliyorsunuz ve kiyaslamalara gitmiyormusunuz benim yaptigim bir ufak hatayi baska bi yakini yapsa gayet iyi olan adam ben yapinca cok sinirlenebiliyor bu sefer sil bastan oluyor hersey benim icin.ve yasanilanlardan kadin acisindan sogukluk girmiyormu yada ilk günkü gibi sevebiliyormusunuz.?
 
Bu Arada yasim geldi Cocukta planliyoruz, ailem cocugun olsun bari diyor ayrilsanda Annelik duygusunu tatmis olursun, Ben bilmiyorum haklilar mi haksizlar Mi?
Kesinlikle haksızlar! Nasıl böyle yanlış yönlendirme yapabilirler. Yerinde olsam ilişki tamamen düzelmeden, korunmadan bir kere bile ilişkiye girmem.
Açık olucam,

Ben şiddet maduru anne kızıyım. Ailem öyle eğitimsiz falan da değil, bunu yaşayan kadın yüksek lisans mezunu mesela.
Ben Evliliğimi oturtmak, Yaşamımı stabil tutmak için hala ara ara terapi alıyorum.
Ki bulunduğum ortamdan dolayı çok şanslıyım. ( elimi sallasam 3 danışmana çarpar yani)

Sana tavsiyem iyi gözlem yapman.
Tamam fiziksel şiddet ara ara azalır. Tıpkı iki paket sigara içen birinin, arada bir 1 ay çok azaltması yada tamamen bırakması gibi. Ama sözel tutumu nasıl?
Tehditkar mı? Saygılı mı? Ses tonu Nasıl? En ufak bir şeye bağırır mı? Yoksa kontrollü mü?
Neyse gözlemle.
Eşini psikoloğa yönlendir. Hatta artı olarak çift terapisine aile danışmanına gidin!
Yada düzeleceğine güvenmiyorsan, hiç zahmete girme boşan.
Verdiğin emeğin boşa gitme ihtimali de var
 
Bağımlılık, geçmişten gelen alışkanları koparıp atmaktan korkmak..

Ve cesaretinizin olmayışı.. Yeni başlangıçlar için..

Sizi sindirmiş olması..ve Özgüveninizi kaybettirmiş olması..
 
Canım sormusken bana da cvp ver benim ki aleni ağzıyla söyledi gecen ki kavgamizda gitmeyeceğini bilsem alıp yere carpacam dedi ? Bosanmayayim diye mi tutuyor kendini bu konuda rahatlasa eskiye döner dimi?
 
Canım sormusken bana da cvp ver benim ki aleni ağzıyla söyledi gecen ki kavgamizda gitmeyeceğini bilsem alıp yere carpacam dedi ? Bosanmayayim diye mi tutuyor kendini bu konuda rahatlasa eskiye döner dimi?
Aslinda ben soyle dusunuyorum biri esim beni birakip gidecek diye korkuyorlar ondan engelliyorlar kendilerini ikinciside nede olsa bu bana muhtac cocugumuz var diye biyere gidemez diye sindirip yapacagini yine yapiyor kadinda yine gidemiyor.
 
Aslinda ben soyle dusunuyorum biri esim beni birakip gidecek diye korkuyorlar ondan engelliyorlar kendilerini ikinciside nede olsa bu bana muhtac cocugumuz var diye biyere gidemez diye sindirip yapacagini yine yapiyor kadinda yine gidemiyor.
Sonuc Evlilik kapalı cezaevi gibi bazılarımız için tahliyeyi bekliyoruz resmen
 
Ben çözümü şöyle buldum.esim sinirliyken susarim sakin ve bana yakın olduğu bi anda konuşurum o anın güzelliğini bozmuyayim diye hak verir fikrini söyler yani dinler.simdi bebegimiz var ses yükseldiğinde bebegim bi bana bi ona bakiyo korkuyo hemen içimizden biri bebegimiz var sesimizi yukseltmeyelim diye uzatmiyoruz çünkü ona kiyamiyoruz.Benim için bebegim çok önemli onun huzuru psikolojisi gülüşü bikez babasi bana bağırdı çağırdı bebegimin boncuk boncuk gözyaşları nasıl döküldü daha dört aylik mahfoldum kendi uzuntumu unuttum bebegimi kucagima vermiyor cunku oda uzuldu onu susturdu sarildi optu cunku vicdan yapti ondan beri ciddi kavgamız bile yok artık olmasında insallah hiçbirimizin.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…