- 9 Mayıs 2019
- 1.837
- 2.721
- 63
- Konu Sahibi 777mutluluk
- #21
Eskiler sevgiyi hep uzaktan yaşamış. Yani bilmiyorlar sarilmanin güçsüzlük olmadigini. Onlar oyle görmüşler otle devam ediyorlar aralarda bazi istisnalar olmuyor degil. Ama bizler degistirebiliriz bunu. Anneniz size sarilmiyorsa siz ona sarilin. Tum kalbinizle sevginizi açın. Sevginin baska hallerini yani sizdeki hallerini gosterin ailenize. Bir problem var karsinizda bunu çözene kadar farklı tillar deneyin. Annenizle fazlaca vakit gecirmeye calisin. Inanin zamaninda benim annemde ketum biriydi. Ama zamanla ben sevgimi etleme doktukce annecimde degisti. Hepimiz ne kadar sanssiz olduğumuzdan bahsediyoruz ama hayatta oyle cok sans geciyor ki elimize bunlari farkedin. Cevrenize gelince fedakarligin fazlası gereksizdir ve ben gereksiz fedakarlıkları sevmem cunku zaten karsi tarafinda boyle bir beklentisi yoktur zamani gelir yapmasaydin olur ben yaptikca kendime özgüvenimi kaybederim. Illaki sizi siz oldugunuz icin kabul eden birileri çıkacaktır karsiniza. Kendiniz olun. Hayir demeyi öğrenin. Siz size yetebilecek konuma seviyeye ulasmaya caba gösterin. Ayse fatma bunlar bir yere kadar hayatimizda olabilirler. Kimse kimsenin hayatini satin alamaz, kimse kimse icinde kendi hayatini feda edemez. Her olayda siz kendi çıkarlarınızı düşünün bundan kastim bencil olmaniz degil ama bir kisiye 3 4 kez fedakarlikta bulunabilirsiniz karsi taraf adim atmiyorsa geri cekilmeyi bilmelisiniz. Biri elbet cikacaktir karsiniza acele edip kendinizi hirpalayip yormayin. Güzel bir hayat yasamaya bakin.Merhaba KK'nın güzel kadınları,biraaz içimi dökeceğim size.Ben kendine zerre değer vermeyen anne ve babanın çocuğuyum.Babam hep annesini düşünür,varsa yoksa annesi.Onun için değerli değilim,annem temizlik yapar hep.Hic sımsıkı sarıldığını hatırlamam bana.Bu döngü hep doğal gelmişti,doğru olanın bu olduğunu sanmıştım.Simdi geriye dönüp bakıyorum bu yaşantı bende inanılmaz bir degersizlik duygusu oluşturmuş.Aşamıyorum bunu.Hep kurduğum arkadaşlık ilişkilerine bakıyorum,çok değer veren ,kaybetmekten korkan ben oluyorum.Bazen de o kişinin kaybı beni hiç üzmüyor.Degisik ruh hallerine giriyorum.Kendimi ararken kaybolmaktan korkuyorum.Biri olsun istiyorum,her dustugumde yanımda olan,bana sımsıkı sarılan ,beni dustugum değersizlik kuyusundan çekip cikaran,ruhumun isyanına iyi gelen.Keske olsa böyle biri ...