Biri...

Merhaba KK'nın güzel kadınları,biraaz içimi dökeceğim size.Ben kendine zerre değer vermeyen anne ve babanın çocuğuyum.Babam hep annesini düşünür,varsa yoksa annesi.Onun için değerli değilim,annem temizlik yapar hep.Hic sımsıkı sarıldığını hatırlamam bana.Bu döngü hep doğal gelmişti,doğru olanın bu olduğunu sanmıştım.Simdi geriye dönüp bakıyorum bu yaşantı bende inanılmaz bir degersizlik duygusu oluşturmuş.Aşamıyorum bunu.Hep kurduğum arkadaşlık ilişkilerine bakıyorum,çok değer veren ,kaybetmekten korkan ben oluyorum.Bazen de o kişinin kaybı beni hiç üzmüyor.Degisik ruh hallerine giriyorum.Kendimi ararken kaybolmaktan korkuyorum.Biri olsun istiyorum,her dustugumde yanımda olan,bana sımsıkı sarılan ,beni dustugum değersizlik kuyusundan çekip cikaran,ruhumun isyanına iyi gelen.Keske olsa böyle biri ...
Eskiler sevgiyi hep uzaktan yaşamış. Yani bilmiyorlar sarilmanin güçsüzlük olmadigini. Onlar oyle görmüşler otle devam ediyorlar aralarda bazi istisnalar olmuyor degil. Ama bizler degistirebiliriz bunu. Anneniz size sarilmiyorsa siz ona sarilin. Tum kalbinizle sevginizi açın. Sevginin baska hallerini yani sizdeki hallerini gosterin ailenize. Bir problem var karsinizda bunu çözene kadar farklı tillar deneyin. Annenizle fazlaca vakit gecirmeye calisin. Inanin zamaninda benim annemde ketum biriydi. Ama zamanla ben sevgimi etleme doktukce annecimde degisti. Hepimiz ne kadar sanssiz olduğumuzdan bahsediyoruz ama hayatta oyle cok sans geciyor ki elimize bunlari farkedin. Cevrenize gelince fedakarligin fazlası gereksizdir ve ben gereksiz fedakarlıkları sevmem cunku zaten karsi tarafinda boyle bir beklentisi yoktur zamani gelir yapmasaydin olur ben yaptikca kendime özgüvenimi kaybederim. Illaki sizi siz oldugunuz icin kabul eden birileri çıkacaktır karsiniza. Kendiniz olun. Hayir demeyi öğrenin. Siz size yetebilecek konuma seviyeye ulasmaya caba gösterin. Ayse fatma bunlar bir yere kadar hayatimizda olabilirler. Kimse kimsenin hayatini satin alamaz, kimse kimse icinde kendi hayatini feda edemez. Her olayda siz kendi çıkarlarınızı düşünün bundan kastim bencil olmaniz degil ama bir kisiye 3 4 kez fedakarlikta bulunabilirsiniz karsi taraf adim atmiyorsa geri cekilmeyi bilmelisiniz. Biri elbet cikacaktir karsiniza acele edip kendinizi hirpalayip yormayin. Güzel bir hayat yasamaya bakin.
 
Merhaba KK'nın güzel kadınları,biraaz içimi dökeceğim size.Ben kendine zerre değer vermeyen anne ve babanın çocuğuyum.Babam hep annesini düşünür,varsa yoksa annesi.Onun için değerli değilim,annem temizlik yapar hep.Hic sımsıkı sarıldığını hatırlamam bana.Bu döngü hep doğal gelmişti,doğru olanın bu olduğunu sanmıştım.Simdi geriye dönüp bakıyorum bu yaşantı bende inanılmaz bir degersizlik duygusu oluşturmuş.Aşamıyorum bunu.Hep kurduğum arkadaşlık ilişkilerine bakıyorum,çok değer veren ,kaybetmekten korkan ben oluyorum.Bazen de o kişinin kaybı beni hiç üzmüyor.Degisik ruh hallerine giriyorum.Kendimi ararken kaybolmaktan korkuyorum.Biri olsun istiyorum,her dustugumde yanımda olan,bana sımsıkı sarılan ,beni dustugum değersizlik kuyusundan çekip cikaran,ruhumun isyanına iyi gelen.Keske olsa böyle biri ...
İşte bu çok hastalıklı bir düşümce.Kendını yalnızca sen cıkarabılırsın o karanlıktan.Baskalarından boyle buyuk beklentılerın olursa buyuk beklentılere gırer bekledıklerın olmayınca da yerın dıbıne gırersın.Yapma
 
Beyaz atlı prens masallarından mıdır nedir, nedense hep o ‘biri’ beklenir.
Ama bir iyi bir kötü haberim var .

Kötü haber, öyle bir yok. (Belki de var?)
olsa da mutluluğunuzu biri’nin dudaklarından çıkacak iki lafa, ellerinizle teslim ettiğiniz kalbinizi iyi bakması ihtimaline bırakamazsınız.
Birine bagımlı olan mutluluk, kaybetme korkusu demek.
Ve hep korktuğunuz başınıza gelir :) o korku sizi, hayatınızı, kararlarınızı etkiler ve sonunda elinize yüzünüze bulaştırırsınız her şeyi.

iyi haber,
Biri’ni aramak zorunda değilsiniz mutlu olmak için.
İlham alınacak bu kadar hayat, kurulacak bu kadar hayal varken, tek şansınızın ‘biri’ olduğuna inanıyor olmayın :)

herkes yazmıştır şimdi kendini sev, kendine yet, kendi gerçekleştir falan diye.
size de klişe gelmiştir.
ama klişelerin klişe olmasının sebebi doğru olmaları :)
Beklemeyin kimseyi. Hedefler koyun, arkadaşlar biriktirin, nefes alın, sevin.
gerisi gelir.
 
Maalesef hayat herkesin istediği şeyleri sunmuyor önüne ben de şu an pek çok şeyle başetmeye çalışıyorum mutluluğu başkalarına bağlamak daha da zorlaştırıyor işleri bırak arkadaş çevresinde fedakar kişi olmayı onlar seni arasın onlar korksun seni kaybetmekten. ÖNCE KENDİM diyeceksin unutma
önce kendim bunu söylerken bile bana o kadar yabancı ki.
 
Önce kendinize değer verin de o biri olmasa da olur diyebilin.
Kendinizi sevin, hedefler koyun bunlar için çabalayın.
Canınızı sıkan arkadaşları hayatınızdan çıkarın.
Yapmak istediklerinize odaklanın, ne yaparsam mutlu olurum deyin.
Sevmediğimiz sizi üzen şey her neyse uzak durun, bu sizin kendinizde sevmediğiniz bir yön ise bu yönünüzü değiştirin, geliştirin.
Kendinize ilgi alanlari yaratın. Bu ilgi alanlarında en azından konusu açıldığında sohbet edebilecek kadar kendinizi yetiştirin.
Size değer verecek birini beklemeyin o biri siz olun.
o kadar güzel yazmışsınız ki,o kişi ben olcağım.Başkasını beklemek yerine neden ben olmayayım ki? :KK54: :KK54:
 
Ben de dahil, bizler yaşadıklarımızı tecrübe değil, kazık ya da haksızlık olarak görüyoruz.

Hayat herkese eşit şartlar sunmuyor. Biz de bu yolda tecrübe ile ilerliyoruz. Hayat görüşüm, ben varsam herşey kıymetli, benle güzel. Değeri böyle verin. Siz vardınız diye dostluklar anlamlı, yürümüyorsa, koyuverin gitsin.
Aslında zihin yapımı buna inandırmam gerekiyor.
 
Ah canım seni o kadar iyi anlıyorum ki. Inan aynı hisleri besliyoruz. Çocukluktan kalma o ilgi açlığı ömrümü yedi bitirdi. Hiç unutmam ergenlik dönemine yakın bir dönemde bi akrabam bana demişti ki "sen ailen yüzünden o kadar mutsuz oldun ki inanıyorum ileride bir gün karşına çok iyi bir insan çıkacak tüm bu acılarının mükafatını alacaksın, düzgün bir ailen olmadı ama o güzel aileyi bir gün sen kuracaksın" demişti. O kadar etkilemişti ki bu laf beni. Karşıma çıkan her adamı o güzel ailemi kurabilecegim adam sandım. Gereksiz insanlara gereksiz anlamlar yükledim. 31 yaşına geldim hala o istediğim aileyi kuramadım. Yeni yeni anlıyorum. Mutluluğu birisine baglamamak gerektigini. Kendi kendine yetmeyi, kendi kendine mutlu olmayı becerebilmek gerektiğini... ha başarabiliyor muyum? Malesef beklentiler zor değişiyor. Ama çabalıyorum. Sen de benim yaptığım hataya düşme. Önce "BEN" de... kendi kendini mutlu etmeye bak, "kurtarıcı" beklemeden... bi dosta ihtiyacın olursa bir mesaj kadar uzağındayım. Gelin değer görmeyenler biz birbirimize değer verelim 🤗
o kadar güzelsiniz ki,çok duygulandım.Ben de o ilgi açlığını yeni yeni fark ediyorum.Lisedeyken fark etmemişim,o zamanlar zaten benim için tek önemli şeyler derslerdi.Şimdi dersler dışında farklı bir hayatın olduğunu fark ediyorum,biraz can acıtıyor bu farkındalık tabi.
 
Eskiler sevgiyi hep uzaktan yaşamış. Yani bilmiyorlar sarilmanin güçsüzlük olmadigini. Onlar oyle görmüşler otle devam ediyorlar aralarda bazi istisnalar olmuyor degil. Ama bizler degistirebiliriz bunu. Anneniz size sarilmiyorsa siz ona sarilin. Tum kalbinizle sevginizi açın. Sevginin baska hallerini yani sizdeki hallerini gosterin ailenize. Bir problem var karsinizda bunu çözene kadar farklı tillar deneyin. Annenizle fazlaca vakit gecirmeye calisin. Inanin zamaninda benim annemde ketum biriydi. Ama zamanla ben sevgimi etleme doktukce annecimde degisti. Hepimiz ne kadar sanssiz olduğumuzdan bahsediyoruz ama hayatta oyle cok sans geciyor ki elimize bunlari farkedin. Cevrenize gelince fedakarligin fazlası gereksizdir ve ben gereksiz fedakarlıkları sevmem cunku zaten karsi tarafinda boyle bir beklentisi yoktur zamani gelir yapmasaydin olur ben yaptikca kendime özgüvenimi kaybederim. Illaki sizi siz oldugunuz icin kabul eden birileri çıkacaktır karsiniza. Kendiniz olun. Hayir demeyi öğrenin. Siz size yetebilecek konuma seviyeye ulasmaya caba gösterin. Ayse fatma bunlar bir yere kadar hayatimizda olabilirler. Kimse kimsenin hayatini satin alamaz, kimse kimse icinde kendi hayatini feda edemez. Her olayda siz kendi çıkarlarınızı düşünün bundan kastim bencil olmaniz degil ama bir kisiye 3 4 kez fedakarlikta bulunabilirsiniz karsi taraf adim atmiyorsa geri cekilmeyi bilmelisiniz. Biri elbet cikacaktir karsiniza acele edip kendinizi hirpalayip yormayin. Güzel bir hayat yasamaya bakin.
O kadar doğru yazmışsınız ki,umarım bunları uygulayabilirim.
 
Beyaz atlı prens masallarından mıdır nedir, nedense hep o ‘biri’ beklenir.
Ama bir iyi bir kötü haberim var .

Kötü haber, öyle bir yok. (Belki de var?)
olsa da mutluluğunuzu biri’nin dudaklarından çıkacak iki lafa, ellerinizle teslim ettiğiniz kalbinizi iyi bakması ihtimaline bırakamazsınız.
Birine bagımlı olan mutluluk, kaybetme korkusu demek.
Ve hep korktuğunuz başınıza gelir :) o korku sizi, hayatınızı, kararlarınızı etkiler ve sonunda elinize yüzünüze bulaştırırsınız her şeyi.

iyi haber,
Biri’ni aramak zorunda değilsiniz mutlu olmak için.
İlham alınacak bu kadar hayat, kurulacak bu kadar hayal varken, tek şansınızın ‘biri’ olduğuna inanıyor olmayın :)

herkes yazmıştır şimdi kendini sev, kendine yet, kendi gerçekleştir falan diye.
size de klişe gelmiştir.
ama klişelerin klişe olmasının sebebi doğru olmaları :)
Beklemeyin kimseyi. Hedefler koyun, arkadaşlar biriktirin, nefes alın, sevin.
gerisi gelir.
Bunların ben de farkındayım ama başlama gücünü bir türlü kendimde bulamıyorum.
 
İşte bu çok hastalıklı bir düşümce.Kendını yalnızca sen cıkarabılırsın o karanlıktan.Baskalarından boyle buyuk beklentılerın olursa buyuk beklentılere gırer bekledıklerın olmayınca da yerın dıbıne gırersın.Yapma
Yerin dibine çok yakınım ama daha da batmak istemiyorum.
 
Her düştüğünde kendin kalkacaksin canım ...kendin guclu olacaksın inşallah ..bu zamanda kimseye güvenme zaten anne baba ve çocuklarından başka ....bir annenin en büyük değeri sevgisini vermesi gereken çocuklarıdır ...gerekirse psikolojik yardım al ...
 
Mesela gunluk yaptiginiz seylerde kendinize ozen gosterin.

Yediklerinize ozenin, giydiklerinize ozenin. Saciniza ozen gosterin, kucuk bir cocukla ilgilenir gibi. Spor, eglence, yapmayi sevdiginiz, iyi hissettiginiz seyleri yapin.

Ufak gorunen seyler aslinda cok etkili.
 
Merhaba KK'nın güzel kadınları,biraaz içimi dökeceğim size.Ben kendine zerre değer vermeyen anne ve babanın çocuğuyum.Babam hep annesini düşünür,varsa yoksa annesi.Onun için değerli değilim,annem temizlik yapar hep.Hic sımsıkı sarıldığını hatırlamam bana.Bu döngü hep doğal gelmişti,doğru olanın bu olduğunu sanmıştım.Simdi geriye dönüp bakıyorum bu yaşantı bende inanılmaz bir degersizlik duygusu oluşturmuş.Aşamıyorum bunu.Hep kurduğum arkadaşlık ilişkilerine bakıyorum,çok değer veren ,kaybetmekten korkan ben oluyorum.Bazen de o kişinin kaybı beni hiç üzmüyor.Degisik ruh hallerine giriyorum.Kendimi ararken kaybolmaktan korkuyorum.Biri olsun istiyorum,her dustugumde yanımda olan,bana sımsıkı sarılan ,beni dustugum değersizlik kuyusundan çekip cikaran,ruhumun isyanına iyi gelen.Keske olsa böyle biri ...
Böyle birini arama.... Aramadığından emin ol... Evet böyle bir eş şansına kısmetine aklına bağlı karşına çıkabilir yada çıkmayabilir.... Yada dost arkadaş.... Bu aradığın sensin... Sağ elin sol eline... Kendin kendine sarıl... Seni o değersizlik duygusundan çıkaracak olan kişi için aynaya bak.... Ruhuna isyanına iyi gelip seni her halinle sevecek olan sensin.... Bunu yolun en başında birinin beni sararak bana söylemesini çok isterdim.... Öbür türlü elinde tuzla yarana basmaya hazır insanlarla mücadele edemezsin.... Hayat ne pembe dizi nede güneşli bir patika.... Önemli olan an.... İyisi ve kötüsüyle anı oluyor ... Hayat dediğimiz bu.... Çoğu insan bunu ıskalar.... Hayat düşüp düşüp kalkıp devam etme sanatı.... Belki şimdi beni anlamayacaksın.... Zaman sana anlatacak.... Kendini bul.... Bu çok önemli.... Yoksa hayalkırıklığı kaçınılmaz.... Gücün senden içinden gelmeli... Bunu birine bağlarsan o olmadığı yasa istemediği takdirde ne yapacaksın her manada.... Kimse bizi biz gibi sevmez.... Sevemez.... İnsanlar onlara gösterdiğimiz tavırları emeği değeri bize verir yada vermez.... Önce sen.... Bu bencillik değil.... Bu gereken olması gereken
 
Biri olsun beni kaldırsın beklentilerinizi bırakın

Siz bir bireysiniz güçlü bir bireysiniz kendiniz kalkabilirsiniz

Babanız anne bağımlısı ise bu yanlış ya da işte eşine çocuğuna sevgilisine bağımlı vs

Tek başımıza doğduk tek başımıza öleceğiz

Ben bu bana destek olacak biri güzellemelerini beklentilerini anlayamıyorum

Benden sürekli ona destek olmamı bekleyen kişilerle de arkadaşlığımız yürüyemez galiba

zira sürekli bir mağduriyet hissi oluşuyor karşı tarafta, attığın her adımda “hani sen bana destek olmak için vardın” hissi oluyor

Ama kimse kimseye destek olmak için yaşamıyor herkesin kendi hayatı var

Evet destek olunur, lakin hep destekle ömür sürmez, başkasından gelen ile yaşam geçmez
 
Biri olsun beni kaldırsın beklentilerinizi bırakın

Siz bir bireysiniz güçlü bir bireysiniz kendiniz kalkabilirsiniz

Babanız anne bağımlısı ise bu yanlış ya da işte eşine çocuğuna sevgilisine bağımlı vs

Tek başımıza doğduk tek başımıza öleceğiz

Ben bu bana destek olacak biri güzellemelerini beklentilerini anlayamıyorum

Benden sürekli ona destek olmamı bekleyen kişilerle de arkadaşlığımız yürüyemez galiba

zira sürekli bir mağduriyet hissi oluşuyor karşı tarafta, attığın her adımda “hani sen bana destek olmak için vardın” hissi oluyor

Ama kimse kimseye destek olmak için yaşamıyor herkesin kendi hayatı var

Evet destek olunur, lakin hep destekle ömür sürmez, başkasından gelen ile yaşam geçmez
Çok doğru yazı... Olmuyor zaten.... Yüzde 10 bulsada tamamen yok .. Ben çok aradım vakti zamanında çok emek değer.... Sonunda kendimi buldum.... Kendimi çok sevdim... Sonrada hak edeni.... Kendim kadar bir KIZIMI severim bide.... Elimde kalan ben oldum... Beni yürüten ayağa kaldıran hayatı sevdiren benim.... Tüm arayışlar kafamıza kodlanan bu pembe masallar yalan.... Hani Bi şarkı var ya bize ne masallar ninniler öğrettiler sevda üstüne aldatıldık aldatıldık sevda böyle değil ne türküler yaktılar dünya üstüne kandırıldık kandırıldık dünya böyle değil 😂😂😂rengin söylüyor yanlış anımsamıyor Sam.... Aynı böyle 🙏
 
Merhaba KK'nın güzel kadınları,biraaz içimi dökeceğim size.Ben kendine zerre değer vermeyen anne ve babanın çocuğuyum.Babam hep annesini düşünür,varsa yoksa annesi.Onun için değerli değilim,annem temizlik yapar hep.Hic sımsıkı sarıldığını hatırlamam bana.Bu döngü hep doğal gelmişti,doğru olanın bu olduğunu sanmıştım.Simdi geriye dönüp bakıyorum bu yaşantı bende inanılmaz bir degersizlik duygusu oluşturmuş.Aşamıyorum bunu.Hep kurduğum arkadaşlık ilişkilerine bakıyorum,çok değer veren ,kaybetmekten korkan ben oluyorum.Bazen de o kişinin kaybı beni hiç üzmüyor.Degisik ruh hallerine giriyorum.Kendimi ararken kaybolmaktan korkuyorum.Biri olsun istiyorum,her dustugumde yanımda olan,bana sımsıkı sarılan ,beni dustugum değersizlik kuyusundan çekip cikaran,ruhumun isyanına iyi gelen.Keske olsa böyle biri ...
Bende anne ve babamdan ne değer gordum ne sevgi boyle olunca insanda kendini sevemiyor

Ama hayatinda şunu hep gordum ailen değer verip sevdikçe sen kendini seviyorsun sen kendini sevdikçe çevren sevip değer veriyor saygı duyuyor

Bu mısır döngü maalesef ki en baştan ilerliyor keske insan kendini nasıl değer verir sever onu bende öğrenebilseydim
 
Back
X