Merhaba arkadaşlar
buda benim hikayem...
2007 de evlendik. çok şükür herşey yolunda gidiyordu ama geçim derdine düştüğümüz ve gelirimiz fazla olmadığı için çocuk düşünmüyorduk.aradan 1 sene geçmişti ve sürpriz 1 ay sonra hamile kaldım.Hamileliğim boyunca fazla şikayetim olmadı
Günler geçti ben 40+2 olmuştum ama kızım gelmeye niyetli değildi.sadece ufak bel ağrıları ve kasılmalarım vardı.o gün kontrole diye gittiğim hastanede NST ye bağlandığımda bebeğimin kalp atışlarının çok zayıf olduğunu söylediler ve hemen yatışımı yaptılar.hastanede 2 gün hiçbirşeyim yoktu.3.gün muayenede 3 cm açılmam olduğunu söylediklerinde çok sevinmiştim.akşama kadar daha çok açılır gece doğururum diye düşünmeye başlamıştım.akşamki muayenede yani saat 21:00de hemşire suyumu açtı ve ben doooğğru doğumhaneye( lavman yapıp suni sancı verdiler. saatler geçiyor ama birtürlü açılma 3 cmden ileriye gitmiyordu. saat sabahın 9u olmuştu ve bende tık yoktu. 12 saattir sancı çekmeme rağmen bebeğim ilerlemiyordu. Ve uzman dr geldi beni acilen sezaryene gönderdi.çünkü bebeğimin hayatı tehlikedeydi(
.. günü saat 10:15te prensesim dünyaya gözlerini açtı. Benim içinde zorlu günler başladı.göğüslerim yara olmuştu ve kızımı emzirirken kanıyordu...ayağa kalkmama rağmen doğru düzgün yürüyemiyordum. Dikiş yerlerim çok ağrıyor, acıyordu... sonrasında iltihaplandı, ilaç kullandım, derken dikiş yerim şişti...yani kısacası çok acı çektim. Ve bugün... ağrılarımı acılarımı hepsini unuttum inanın...
Darısı tüm hamilelere ve anne olmak isteyenlere... Allah kolay doğum nasip etsin...
canım oldukça sıkıntılı bir süreç geçirmişsin ama inşaallah bundan sonrası gönlünüze göre olur ....
minik defnenin minicik ellerinden öpüyorum (aslında sımsıkı öpmek isterdim ama daha çok küçük :)) )
canım oldukça sıkıntılı bir süreç geçirmişsin ama inşaallah bundan sonrası gönlünüze göre olur ....
minik defnenin minicik ellerinden öpüyorum (aslında sımsıkı öpmek isterdim ama daha çok küçük :)) )