Az da olsa vakit geçirmişliğimiz var. Ben de zamanında dürüst olmayan yollarla arkadaşlıklardan çıkarıldığım ve bu durumun ne kadar kırıcı olduğunu bildiğim için aynı durumu kimseye yaşatmak istemem. Önemsemem bundan.İnsanlar birbirne görüşmeyelim demez genelde. Mesela teline cevap vermez
mesajına cevap vermez. Boyle boyle azalır aramalar. Zamanla da yok olur.
Zaten önemsemiyorsunuz neyi düşünüyorsunuz anlamadım ?
Çok basıt; gün de 2 kez ariyorsa 1 kez acınAz da olsa vakit geçirmişliğimiz var. Ben de zamanında dürüst olmayan yollarla arkadaşlıklardan çıkarıldığım ve bu durumun ne kadar kırıcı olduğunu bildiğim için aynı durumu kimseye yaşatmak istemem. Önemsemem bundan.
İnanılmaz, ne yollara başvurmuşsunuzMesafe koysanız anlamıyor mu?
Bir kişi var çevremde.
Artık telefonu kapatmak için eşim sesleniyor diyorum onun üstüne 20 dakika daha konuşuyor.
O bekar, mesela akşam vakti arıyor napıyorsun sorusuna “eşimle film izleyecektik” yanıtını veriyorum 1 saat telefonda kitliyor.
Hep de aynı şeyler anlattıkları yani derdi tasası olsa dinleyeyim hiç içim yanmaz ama durduk yere bana evlilik tavsiyesi falan vermeye çalışıyor maksat konuşmak olsun
En son konuştuğumuzda hayıflandı hiç aramıyorsun diye. Zor bir dönemden geçiyorum, ev işleri vs vaktim olmuyor telefonla konuşmaya dedim. 2 gün sonra aradı, açmadım anladı galiba twitterdan laf çarpıyor hiç oralı olmuyorum
Bulunduğum şehre atandı mesela ama aramız yine 1 saat Gelmedin evime diye diretti. E o hastanede çalışıyor, ben hamileyim öncesinde de tedavi görüyordum. Alındı darıldı ama covid olmamdan daha iyi diye hiç gönül almaya kalkmadım
Ben bu kişiye anlatamazdım mesela durumu o yüzden telefonlarını açmamakla çözüm buldum, açtığımda da olabildiğince kısa tutuyorum artık (Çelik kapıyı açıp zile basarak “aa eşim geldi” dediğim bile oldu yani)
Kesinlikle öyle.İnanılmaz, ne yollara başvurmuşsunuz
Evet bizim de aramızda aynı muhabbetler dönüyor. Zamanla anladım ki, arkadaşlıklar ortak ortamdan, tutumlardan veya değerlerden yürüyor. Bizim de konuştuğumuz sadece iş bulamamak, geçim derdi vs. inanın ki sıkıldım. Ben onun kadar karamsar bakamıyorum olaylara.
Umarım dediğiniz gibi olur. Teşekkür ederim ve size de bu yolda sabırlar dilerim.Kesinlikle öyle.
Bu kişi mesela eski okul arkadaşım ama okuldayken konuşmazdık sonradan sosyal medyadan numara alışverişinde bulunduk.
E ortak konumuz yok, ortak arkadaşımız yok.
Yaşam şartlarımız aynı değil, eşimle sorunum olsa anlatsam anlamaz.
Doğal yoldan çocuk sahibi olamadım, kendince moral vermeye çalışıyor falan ama yok yani o siyah ben beyazım.
En güzeli dediğim gibi iletişimi minimuma indirmek, anlıyorlar zaten
Anladım, bakalım karşı taraf anlayabilirse. Teşekkürler.Çok basıt; gün de 2 kez ariyorsa 1 kez acın
5 jez mesaj atıyorsa 1 kez cevaplayın. Zamanla sıklık azalıp yok oluyor
Durduk yere görüşmeyelim diyeni görmedim daha. Ama çoğu insan bu sekilde uzaklaşıyor kafasına uymayan insanlarla
Ben bu arkadaşlıktan hiçbir şey anlamıyorum ve bunu sürdürmek için hiçbir neden göremiyorum, o yüzden tamamen bitirmek istiyorum.Arkadaslığını bitirmene gerek yok ki
Biraz mesafe koy yeter
Bu ara çok yoğunum cnm ben seni ararım dersin mesela
Yani arkadaşlık bitirelecek bir durum göremedim ben burda
Sen onu gözden çıkarmak istiyorsan o başka
Mesafe koysanız anlamıyor mu?
Bir kişi var çevremde.
Artık telefonu kapatmak için eşim sesleniyor diyorum onun üstüne 20 dakika daha konuşuyor.
O bekar, mesela akşam vakti arıyor napıyorsun sorusuna “eşimle film izleyecektik” yanıtını veriyorum 1 saat telefonda kitliyor.
Hep de aynı şeyler anlattıkları yani derdi tasası olsa dinleyeyim hiç içim yanmaz ama durduk yere bana evlilik tavsiyesi falan vermeye çalışıyor maksat konuşmak olsun
En son konuştuğumuzda hayıflandı hiç aramıyorsun diye. Zor bir dönemden geçiyorum, ev işleri vs vaktim olmuyor telefonla konuşmaya dedim. 2 gün sonra aradı, açmadım anladı galiba twitterdan laf çarpıyor hiç oralı olmuyorum
Bulunduğum şehre atandı mesela ama aramız yine 1 saat Gelmedin evime diye diretti. E o hastanede çalışıyor, ben hamileyim öncesinde de tedavi görüyordum. Alındı darıldı ama covid olmamdan daha iyi diye hiç gönül almaya kalkmadım
Ben bu kişiye anlatamazdım mesela durumu o yüzden telefonlarını açmamakla çözüm buldum, açtığımda da olabildiğince kısa tutuyorum artık (Çelik kapıyı açıp zile basarak “aa eşim geldi” dediğim bile oldu yani)
O başka işteBen bu arkadaşlıktan hiçbir şey anlamıyorum ve bunu sürdürmek için hiçbir neden göremiyorum, o yüzden tamamen bitirmek istiyorum.
Çok basıt aradıgında acmayın .Ya kusura bakma çok yogundum deyın .Zamanla zaten mesafe oluşur .Engellemenıze gerek yokkı .Canınız ıstedıgınde cevap verın yada vermeyın.Gereksız oyle cok ınsan varkıHerkese merhabalar, bir derdim yok aslında. Başlıktan konu zaten anlaşılır. Tabii, böyle tuzu kuru yazdığım anlaşılabilir, ancak ben de ne zamandır "bu insanla ilişkim nereye gidecek? gerçekten arkadaşlık sürdürebilir miyiz?" diye çok düşündüm. Ulaştığım sonuçta ise onunla konuşurken hiçbir şey hissedememem, telefon konuşmalarımızın en az yarım saat sürmesi ve o sürenin büyük bir çoğunluğunda benim dinleyici olmam, meşgul zamanlarımda yakalarsam telefonu açmam, ancak "ya ben aradım ama müsait miydin" diye asla sorulmaması, onun 8 yıllık arkadaşıma aldığım hediyeyi "bana da alsana" diyerek istemesi (ki, aldığım hediye pahalıydı biraz), başka bir arkadaşımla buluşmaya gittiğimi sosyal medyadan öğrendiğinde bana gördüğü fotoğrafı ss atıp "ben de başka insanlar gibi beni ektiğini söylüyormuşum" yazması (hayatımda hiç kimseyi ekmedim) gibi faktörler etkili oldu. Zaten 2019 Eylül'ünde işyerinde tanışmıştık, aynı ortamda çalıştığımızdan mütevellit okul dışında da vakit geçirmeye başlamıştık ama çok az. Pandemi araya girdikten sonra iki veya üç kez buluşmuşuzdur. Ama iletişimimizin büyük bir çoğunluğu mesajla devam ediyordu. Gelgelelim, aylardır telefonla bile görüşmediğim başka biriyle buluşmama imalarla tepki veriyor. Sanki ben onun erkek arkadaşıyım ve kendisine haber vermeden PS4 oynamaya gitmişim.
Yoruldum artık hanımlar... Arkadaşlıkta bile mesafeye önem veririm, yoğun iletişim bana göre değil ve karşı tarafın da bunu az çok anlamış olması gerekirdi. Çoğunlukla o bana ulaşmaya çalışıyor ve ben üzülüyorum, çünkü bir arkadaşlıktan beklentilerimiz uyuşmuyor ve hâlâ oldurmaya çalışıyor belki. Bir de zamanımızın büyük bir çoğunluğu ayrı geçiyor, dolayısıyla o iş arkadaşlığının da üzerinden çok sular aktı, bende devamı gelmiyor. Ona kırıcı olmadan (ki, her halükârda kırılacak) nasıl bir konuşma yapmalıyım? Sizin bu yöndeki deneyimleriniz nasıldı? Bana lütfen "ortadan kaybol, numarasını sil, engelle" gibi önerilerle gelmeyin, isteseydim yapardım. Şimdiden teşekkürler.
Konuşma yapmaya gerek yok bence. Fazla açmayın telefonlarını, açtığınızda bi bahaneyle çabuk kapatın, aramayın, Bişeylere laf soktuğunda hiç oralı olmayın vs. Vardı böyle bi arkadaşım benim de, bi kere ben senin sevgilin değilim bu tripleri sevgiline at hayatım diye terslenmiştim, onun dışında aramaya aramaya koptu gitti.Herkese merhabalar, bir derdim yok aslında. Başlıktan konu zaten anlaşılır. Tabii, böyle tuzu kuru yazdığım anlaşılabilir, ancak ben de ne zamandır "bu insanla ilişkim nereye gidecek? gerçekten arkadaşlık sürdürebilir miyiz?" diye çok düşündüm. Ulaştığım sonuçta ise onunla konuşurken hiçbir şey hissedememem, telefon konuşmalarımızın en az yarım saat sürmesi ve o sürenin büyük bir çoğunluğunda benim dinleyici olmam, meşgul zamanlarımda yakalarsam telefonu açmam, ancak "ya ben aradım ama müsait miydin" diye asla sorulmaması, onun 8 yıllık arkadaşıma aldığım hediyeyi "bana da alsana" diyerek istemesi (ki, aldığım hediye pahalıydı biraz), başka bir arkadaşımla buluşmaya gittiğimi sosyal medyadan öğrendiğinde bana gördüğü fotoğrafı ss atıp "ben de başka insanlar gibi beni ektiğini söylüyormuşum" yazması (hayatımda hiç kimseyi ekmedim) gibi faktörler etkili oldu. Zaten 2019 Eylül'ünde işyerinde tanışmıştık, aynı ortamda çalıştığımızdan mütevellit okul dışında da vakit geçirmeye başlamıştık ama çok az. Pandemi araya girdikten sonra iki veya üç kez buluşmuşuzdur. Ama iletişimimizin büyük bir çoğunluğu mesajla devam ediyordu. Gelgelelim, aylardır telefonla bile görüşmediğim başka biriyle buluşmama imalarla tepki veriyor. Sanki ben onun erkek arkadaşıyım ve kendisine haber vermeden PS4 oynamaya gitmişim.
Yoruldum artık hanımlar... Arkadaşlıkta bile mesafeye önem veririm, yoğun iletişim bana göre değil ve karşı tarafın da bunu az çok anlamış olması gerekirdi. Çoğunlukla o bana ulaşmaya çalışıyor ve ben üzülüyorum, çünkü bir arkadaşlıktan beklentilerimiz uyuşmuyor ve hâlâ oldurmaya çalışıyor belki. Bir de zamanımızın büyük bir çoğunluğu ayrı geçiyor, dolayısıyla o iş arkadaşlığının da üzerinden çok sular aktı, bende devamı gelmiyor. Ona kırıcı olmadan (ki, her halükârda kırılacak) nasıl bir konuşma yapmalıyım? Sizin bu yöndeki deneyimleriniz nasıldı? Bana lütfen "ortadan kaybol, numarasını sil, engelle" gibi önerilerle gelmeyin, isteseydim yapardım. Şimdiden teşekkürler.
Alınganlık ve pasif agresif şekilde laf sokmak zehirli insan belirtileriyse, evet. Zaten örneklerini konuda yazmıştım.Şimdi açık açık konuşursa da kin yapıp takar mı bilemiyorum, başıma geldi çok fena bir durum. Arsız ve zehirli biri mi o kişi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?