Hepinize teker teker cevap yazamadım, görüşleriniz için teşekkür ederim. Bahsettiğim kişi sadece karşındakini değil, kendini dahi ince şekilde düşünmüyor.
Örnek vereyim, yemeği soğumak üzere, ama hâlâ muhabbet hâlinde. Ben böyle küçük anekdotlara dikkat ederim. Bazen "canım yemeğin soğuyacak, ders başlayacak biraz hızlı ye" cümlesini kurmak zorunda kalıyordum. Sınırlarını ve sınırlarımızı hatırlatmak da bir yere kadar. Ben birini aramadan önce müsait olup olmadığını öğrenmek için mesaj atarım ki çok önemli bir durum olmadığı sürece kimsenin vaktini almak istemem. Herkes hayatıyla, veya kendi iç dünyasıyla meşgul bu dönemde. Ben de mizacım gereği, biriyle aylar sonra görüşsem bile "hayırsız sen beni niye aramıyorsun" triplerine girmem. Aramızda bir sıcaklık varsa o illâ ki hissedilir. Konuşmak istemeyen kişinin telefon numarasını ve sosyal medya hesabını direkt silerim, gelirse gelir. Gelmezse kendimi bir daha hatırlatmam. Bahsettiğim kişinin laf sokmaları da bir değil iki değil. Eğer aramalarına (zamanında) dönmüyorsam anlaması gerekti, ki laf soktuğuna göre anlamaması mümkün değil. Bunlara rağmen, kendini hâlâ çekmediyse "benden yana bir çıkarı vardır" diye düşünürüm. Neyse, çok uzattım.