Konunuzu okuyacagim ,ama ben neden vicdan azabi cekiyorum cok kotuyum bu iliskide cok yasanmisliklar yoktu hersey maddi uzerindeydi konu hep maddiydi ,mantigim iyi yaptin diyor ama o kalbim yok mu o beni mahfediyor isteSonunuz benim sonum gibi olur bu kafayla. Kimsenin anası değilsiniz. Pahalı hediyeler almak para vermek nasıl büyük bir yanlış, görmek isterseniz sizi eski konuma davet ediyorum. Evlenmeden yırtmışsınız. Acilen bu kafadan çıkın ve mümkünse telefonu geri isteyin.
Konunuzun linkini gonderir misiizSonunuz benim sonum gibi olur bu kafayla. Kimsenin anası değilsiniz. Pahalı hediyeler almak para vermek nasıl büyük bir yanlış, görmek isterseniz sizi eski konuma davet ediyorum. Evlenmeden yırtmışsınız. Acilen bu kafadan çıkın ve mümkünse telefonu geri isteyin.
Ben de çekiyordum. Boşandıktan sonra bile vicdan azabı çektim ve eski eşime acıdım bir süre. Sorununuz benle aynı ise ismi “kendini feda şeması”. Sanıyorsunuz ki aşırı vicdan = sevmek. Böyle bir şey yok. Ben gerçek sevgiyi de tattım. Hiçbir şekilde acıma, vicdan yapma duygum yok gerçek sevgiyi yaşadığım kişiye karşı. Aksine “başımıza bir şey gelirse beraberiz” diye ondan güç alıyorum. Kocaman adama acımayı bırakın. O sizin terk ettiğiniz küçük çocuğunuz değil. Şu aşamaya gelmem için kaç saat terapi gördüm duysanız ağzınız açık kalır. O yoldan geçmiş, aynı duyguları tatmış biriyim. İnanın bana yanlış yoldasınız.Konunuzu okuyacagim ,ama ben neden vicdan azabi cekiyorum cok kotuyum bu iliskide cok yasanmisliklar yoktu hersey maddi uzerindeydi konu hep maddiydi ,mantigim iyi yaptin diyor ama o kalbim yok mu o beni mahfediyor iste
Ben de oyle dusunuyorum ama sanki onu ortada birakmis gibi hissediyorum.dusuncelerim ve hislerim savaş halinde .kendisi issiz parasiz ne yapacakAynı şehirde ayda 1 defa 1 saat buluşmayla baştan olmamış zaten bu ilişki.
Bu kadar kolay silen biri zaten sizi hiç sevmemiş paranızı kullanmış ne yazık ki.
Boş verin önünüze bakın böyle insanlara bundan sonra da tek kuruş para harcamayın.
Link gonderir misiniz bana okumak istiyorum konunuzuBen de çekiyordum. Boşandıktan sonra bile vicdan azabı çektim ve eski eşime acıdım bir süre. Sorununuz benle aynı ise ismi “kendini feda şeması”. Sanıyorsunuz ki aşırı vicdan = sevmek. Böyle bir şey yok. Ben gerçek sevgiyi de tattım. Hiçbir şekilde acıma, vicdan yapma duygum yok gerçek sevgiyi yaşadığım kişiye karşı. Aksine “başımıza bir şey gelirse beraberiz” diye ondan güç alıyorum. Kocaman adama acımayı bırakın. O sizin terk ettiğiniz küçük çocuğunuz değil. Şu aşamaya gelmem için kaç saat terapi gördüm duysanız ağzınız açık kalır. O yoldan geçmiş, aynı duyguları tatmış biriyim. İnanın bana yanlış yoldasınız.
Konunuzun linkini gonderir misiiz
Is bulamayinca size geri doner nasilsa kendisine bakan birini bulmus .ama siz artik kapatin bu defteri, Lutfen kendinizi bu kadar degersizlestirmeyin. Onunuze bakin artik hazir kurtulmussunuz. Baska ugraslar bulun kendinize bi sure zorlar sizi aliskanliklardan kaynakli ama gecer. Neler yasiyoruz bu hayatta da ayakta kaliyoruz. Ayda bi gorustugunuz adami da unutursunuz bence.Konunuzu okuyacagim ,ama ben neden vicdan azabi cekiyorum cok kotuyum bu iliskide cok yasanmisliklar yoktu hersey maddi uzerindeydi konu hep maddiydi ,mantigim iyi yaptin diyor ama o kalbim yok mu o beni mahfediyor iste
O sizden bu kadar kolay vazgeçiyorsa sizin bu durumda onun işsizliğini düşünmemeniz gerekiyor zaten. Bırakın ne hali varsa görsün. Başkasini bulur o kız para yedirmezse size tıpış tıpış geri dönecektir, ama siz siz olun tekrar yüz vermeyin. Siz onun annesi değilsiniz bırakın koskoca adam kendi başının çaresine baksın bir zahmet.Ben de oyle dusunuyorum ama sanki onu ortada birakmis gibi hissediyorum.dusuncelerim ve hislerim savaş halinde .kendisi issiz parasiz ne yapacak
Siz annesi değilsiniz kaldı ki annesi bile olsanız o yaşa gelmiş bir adamın sorumluluğunu alamazsınız. Terk edilme sebebiniz rolünüzü karıştırmış olmanız. Tüm ilişki uzmanları ve psikologlar der ki eşinizin/ sevgilinizin annesi rolünü üstlenmeyin. Onun gözünde kadınsılığınız kaybolur bunu unutmayınMerhaba şu an cok kotuyum çok hemde 2016 yilinin sonlarinda baslayan bir iliskim vardi.ikimizde asgari ucretle calisan kisilerdik.Erkek arkadasim 2018 yilinda işten ayrildi ve işsiz kaldi ben de asgari ucret maasimla ona destek olmaya basladim bazen kendime para birakmazdim ona verirdim verdigim her kuruş helali hoş olsun .Ayda sadece bir defa bulusurduk bi saatligine falan ayni sehirde yasamamiza ragmen cok az gorusurduk ama buna da ses etmezdim.Oyun oynamayi cok seviyordu ama telefonum eski oynayamiyorum diyordu o yuzden gecen sene biriktirdigim para ile ona son model en iyi telefon markasindan telefon aldim simdi ki fiyati 23 bin falan.Bu sabah kavga ettik ve ben artik tukendim beni silecegini bitirecegini soyledi ve ben de tamam drdim ben de bitiriyorum dedim ve bitirdim .Ama şu an cok kotuyum kendisi issiz ve ben onu ortada birakmis hissediyorum .Nasil gecinecek ne yapacak parasiz kalbim paramparca vicdanim sabahtan aglatiyor beni.Burda anlatamayacagim kadar cok sey var ne yapayim bi destek verin bana guzel kardeslerim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?