Biten ilişki

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama anlatmazsam da içimde biriken ve günden güne büyüyen bu öfkeyle nasıl başa çıkarım onu da bilmiyorum. Çok güzel giden bir ilişkim vardı. O güneydoğu bölgesinde bir ilde doğmuş büyümüş bende İzmir’de doğdum büyüdüm. Burada askerlik yaparken tanışmıştık onunla dolu dolu 4 ay geçirdik neredeyse her gün birlikteydik diyebilirim. Askerliği bitince memleketine döndü. Yaklaşık 2 yılda uzaktan sürdürdük ilişkimizi 2 yılda 4 kere falan görüşebildik ikimizde çalıştığımız için çok fazla görüşemedik ama her gün telefonla saatlerce konuşurduk birbirimize de çok güvenirdik bu arada ikimizde 28 yaşındayız. Daha sonra ciddi bir adım atmak için ben babama konuyu açtım tabii bizim evde kıyamet koptu her gün kavga ettik babamla neredeyse benim oraya verecek kızım yok ben o kadar uzağa kız vermem dedi sürekli bir şekilde getirdim onu buraya babamla tanıştırdım ama babam hiç susmadı ne zaman birinin yanına gitse erkek arkadaşımı kötüledi hep maddi durumdan vurdu. Ona ya buraya geleceksin ya da bir milyonluk altın takacaksın dedi ama yüzüne değil hep etrafa konuştu babam konuştukça ben de gidip erkek arkadaşıma anlattım durumu. Daha sonra babası babamı aile tanışması için aradı babam oğlunuz buraya geleli 4 ay oldu siz 4 aydır neredeydiniz diye onun babasını azarladı telefonda adam tarih ayarlamaya çalıştıkça babam ters yaptı en sonunda bir tarih belirlendi ve tamam dendi.
Yine bir gün gelmelerine 1 hatta kala babam köyde erkek arkadaşım hakkında konuşmuş ve beni ikna etmek için herkes seferber olmuştu seviyorsa buraya gelir falan dediler ben de gidip bunu erkek arkadaşıma söyledim o da ailesi ile konuşmuş. En sonunda onun ailesi de bizim olmamız gerektiğine kanaat getirdiler ve diz evlenseniz de babası asla evinizden elini çekmeyecek sürekli size karışacak kız hep senle babası arasında kalacak demişler o da ilişkiyi bitirdi benim canım çok yanıyor gelmesini istiyorum ama istemiyorum da gerçekten sevmedi mi yoksa bu kadar baskıdan mı sıkıldı anlayamıyorum. Birbirimize veda edip her yerden engelledim. O da aynı şeyi yaptı sanırım ama hiç mi sevmedi diye düşünüyorum
2 yılda 4 kere buluştuğunuz bir ilişki zaten en baştan olmamış, iki tarafın da gönlü olsaydı daha çok vakit geçirilirdi diye düşünüyorum. Bu kadar görüştüğüm biriyle evlilik düşünmezdim.

Ayrıca İzmir-Güneydoğu cidden bayağı kültür farkı. Yani genelleme yapmak istemem ama kızın Batılı erkeğin Doğulu olduğu ilişkilerin çok iyi gittiğini görmedim, tam tersi kız Doğulu erkek Batılı olsa yürüyor ama bir şekilde. Bu kültür farkı, nerede kalınacak vs bunlar hep sorun olacaktı.

Babanın tavrı ve tutumu zaten hep yanlış. Belli ki babanız çok kontrolcü, inat, dediğimdedik, insanlara havadan bakan bir tip. Allah yakınındaki insanların yardımcısı olsun. Ayrıca köydeki insanların çocuk ve ilişkiniz hakkında yorum yapması da çok hadsizce. İlişkinize bu kadar 3.kişileri yorum yaptırmayın Allah aşkına. Kısaca çok yüz göz olunmuş, bu saatten sonra olmaması daha hayırlı.
 
İnsanlar "seviyorum" diye her saygısızlığı, kabalığı, çirkinliği çekmek zorunda mı, hele ki ailesine yapılan saygısızlıkları? Şu kalıpları ve beylik cümlelerle olayları yorumlamayı bırakın önce. Hayatta sağlıklı ilerleyemezsiniz bu şekilde.
Adamın ailesi haklı; sizin şehrinize taşınmakla bitmeyecekti sorunlar, müdahaleler, hadsizlikler. Daha ortada hiçbir şey yokken herkese malzeme etmiş babanız sizi, erkek arkadaşınızı ve ailesini, ne münasebet ya.
Ayrıca, sizde de herhangi bir duruş, sınır yok babanıza karşı. Size saygı duymuyor, birey olarak görmüyor. Evlilik gibi büyük bir yola girmeye kalkışmadan bu problemli ilişki ağını çözmelisiniz bence.
İnanınki çok uğraştım, çok çabaladım çünkü karşımda değer verdiğim bir insan vardı ve onunla mutluydum. Babam kimseyi insan olarak bile görmüyor benim erkek arkadaşımı eve davet ettirebilmem bile büyük bir adımdı benim için. Buraya taşınmasını ben de hiç istemedim gel buraya demedim ama babama da karşı koyamadım ve istediği oldu sonuç olarak. Elinde kaybettiği bir adet kızıyla kaldı umarım babam şimdi daha mutludur ben ya da beni sevdiğine emin olduğum adam dışında herkes çok mutlu olabilir bizden geriye birer enkaz bıraktılar
 
2 yılda 4 kere buluştuğunuz bir ilişki zaten en baştan olmamış, iki tarafın da gönlü olsaydı daha çok vakit geçirilirdi diye düşünüyorum. Bu kadar görüştüğüm biriyle evlilik düşünmezdim.

Ayrıca İzmir-Güneydoğu cidden bayağı kültür farkı. Yani genelleme yapmak istemem ama kızın Batılı erkeğin Doğulu olduğu ilişkilerin çok iyi gittiğini görmedim, tam tersi kız Doğulu erkek Batılı olsa yürüyor ama bir şekilde. Bu kültür farkı, nerede kalınacak vs bunlar hep sorun olacaktı.

Babanın tavrı ve tutumu zaten hep yanlış. Belli ki babanız çok kontrolcü, inat, dediğimdedik, insanlara havadan bakan bir tip. Allah yakınındaki insanların yardımcısı olsun. Ayrıca köydeki insanların çocuk ve ilişkiniz hakkında yorum yapması da çok hadsizce. İlişkinize bu kadar 3.kişileri yorum yaptırmayın Allah aşkına. Kısaca çok yüz göz olunmuş, bu saatten sonra olmaması daha hayırlı.
Doğu batı konusunun günümüzde bile bu kadar yadırganması beni çok üzüyor. Herkesin düşüncesi var sonuç olarak ve yapmak istediklerin belirlediği yaşam standartları kaç kişi bu çatışmaya kurban etmiştir aşkını bilinmez. Babam hakkındaki söylediğiniz şey doğru dediğim dedik ve insanlara hep üstten bakan biri bir gün umarım çıkabilirim bu cendereden.
 
Doğu batı konusunun günümüzde bile bu kadar yadırganması beni çok üzüyor. Herkesin düşüncesi var sonuç olarak ve yapmak istediklerin belirlediği yaşam standartları kaç kişi bu çatışmaya kurban etmiştir aşkını bilinmez. Babam hakkındaki söylediğiniz şey doğru dediğim dedik ve insanlara hep üstten bakan biri bir gün umarım çıkabilirim bu cendereden.
Yadırganmasının sebebi Doğulu erkeklerin ve ailesinin Batılı gelinlere tavrı. Genelleme yapmayacağım iyi insanlar vardır ama genel olarak bu kadar kültür farkı olan ilişkiden çok mutlu sonuç çıktığını görmedim.
 
Yadırganmasının sebebi Doğulu erkeklerin ve ailesinin Batılı gelinlere tavrı. Genelleme yapmayacağım iyi insanlar vardır ama genel olarak bu kadar kültür farkı olan ilişkiden çok mutlu sonuç çıktığını görmedim.
Belki de hakkımızda en hayırlısı buydu. Ama ben olsaydık nasıl olurduk diye düşünüyorum hep yeni olduğu için mi bilmiyorum ama ya Ben bu gün ona sahip çıkarmamamın vicdan azabını yıllarca çekersem diye düşünüyorum
 
Bunlar benim kararım değil, ailem de benim kararım değil bir şekilde gelselerdi belki de orta yol bulabilirdik diye düşüneceğim ben ömrüm boyunca bu belirsizlik beni yok edecek beni
Karşı tarafın bir suçu yok. Bence ellerinden geleni yapmışlar.
 
Karşı tarafın bir suçu yok. Bence ellerinden geleni yapmışlar.
Ben de ellerinden geleni yaptıklarına hemfikirim. Ama diyorum ya aklımın bir köşesinde acaba olsaydık nasıl olurduk diye kalacak. Bu konuda en masum olan erkek arkadaşımdı belki de babamın bütün tavırlarına rağmen tanışmaya geldi ilk başta tek gelmek istemesinin sebebi de babam bir şey derse önce ona desindi ilk aşamayı atlatınca rahatlamıştık taki babam konuşmaya devam edene kadar.
 
Ben de ellerinden geleni yaptıklarına hemfikirim. Ama diyorum ya aklımın bir köşesinde acaba olsaydık nasıl olurduk diye kalacak. Bu konuda en masum olan erkek arkadaşımdı belki de babamın bütün tavırlarına rağmen tanışmaya geldi ilk başta tek gelmek istemesinin sebebi de babam bir şey derse önce ona desindi ilk aşamayı atlatınca rahatlamıştık taki babam konuşmaya devam edene kadar.
Sevgi nedeniyle şu an için sineye çeker ama yıllar geçtikçe daha büyük problemler çıkacaktır. Erkek arkadaşınız ve ailesi bu yapılanları unutmaz elbette. Babanız da duracağa benzemiyor. Arada çok büyük kin ve düşmanlık olurdu zaten.
Babanız niye öyle yapıyor, psikolojik bir sıkıntı mı var?
 
Gittim aslında ama 4 günlüğüne falandı biraz ürkütücü de gelmişti yapabilir miyim diye düşünmüştüm. Pazarlarında, marketlerinde bilmediğim bir dil konuşuluyordu. Ailesi ben orada bulunmama rağmen kısa da olsa Kürtçe konuşmuştu bir anda sonra özür dilediler ama bu ileride de yaşanacaktı o zaman özür falan da olmayacaktı büyük ihtimalle. Onlardan olmadığım o kadar belliydi ki sokakta yürürken bile yabancı bakışları üzerimde hisssdiyordum ama dedim ya sevdiğim adam sayesinde katlanabilirim diye düşüniyordum Zamanla alışırdım. Bunların artık bir önemi kalmadı şuan kendine olmazları ve neden olmayacağının nedenlerini söylüyorum.
Aynen dediğiniz gibi bunları ben de yaşadım ve ileride evlenseydiniz yanınızda kürtçe de konuşacaklardı kimse pardon da demeyecekti siz kendinizi dışlanmış hissedecektiniz. Kadın olduğunuz için hep sizden taviz bekleyeceklerdi olmaması daha hayırlı olmuş bunları düşünün önünüze bakın
 
İnanınki çok uğraştım, çok çabaladım çünkü karşımda değer verdiğim bir insan vardı ve onunla mutluydum. Babam kimseyi insan olarak bile görmüyor benim erkek arkadaşımı eve davet ettirebilmem bile büyük bir adımdı benim için. Buraya taşınmasını ben de hiç istemedim gel buraya demedim ama babama da karşı koyamadım ve istediği oldu sonuç olarak. Elinde kaybettiği bir adet kızıyla kaldı umarım babam şimdi daha mutludur ben ya da beni sevdiğine emin olduğum adam dışında herkes çok mutlu olabilir bizden geriye birer enkaz bıraktılar
Bu şekilde teslim olmak ve dramatik hallere bürünmek bir çözüm değil. Babanıza boyun eğmek iyi evlat olmak demek değil. Zaten babanız gibiler dur durak bilmez, sınır bilmez, ne yazık ki kaostan beslenen sorunlu ve bencil insanlardır. Kavga dövüşle zaten bir yere varamazsınız ama başka yollarla sınır çekmek zorundasınız, kendi iyiliğiniz için.
 
Sevgi nedeniyle şu an için sineye çeker ama yıllar geçtikçe daha büyük problemler çıkacaktır. Erkek arkadaşınız ve ailesi bu yapılanları unutmaz elbette. Babanız da duracağa benzemiyor. Arada çok büyük kin ve düşmanlık olurdu zaten.
Babanız niye öyle yapıyor, psikolojik bir sıkıntı mı var?
Ben bildim bileli babam hep böyleydi. Fakirlikten gelmiş sonra bir şeyleri kendi emeğiyle inşaa etmiş. Annemle evlendiklerinde hiçbir şeyleri yokmuş olanlarında çoğu emanetmiş annem de sürekli biz evlendiğimiz zamanda benim birşeyim yoktu zamanla onlarda yapar dedi ama dinletemedi babama belkide hayırlısı buymuş diyorum. Ama bir yandan da canım yanmıyor değil.
 
Bu şekilde teslim olmak ve dramatik hallere bürünmek bir çözüm değil. Babanıza boyun eğmek iyi evlat olmak demek değil. Zaten babanız gibiler dur durak bilmez, sınır bilmez, ne yazık ki kaostan beslenen sorunlu ve bencil insanlardır. Kavga dövüşle zaten bir yere varamazsınız ama başka yollarla sınır çekmek zorundasınız, kendi iyiliğiniz için.
Babama boyun eğmedim eğer devam edebilseydik de boyun eğmezdim. Ama ikimiz içinde böyle olması hayırlıymış belkide ilerde daha büyük sorun çıkacaktı
 
Biri benim canim babami azarlasa yüzlerine bakmam o kisilerin bi daha . Sizi seviyor diye adam cekmek zorunda mi bu rezillikleri? Kimse bulunmaz hint kumasi degil siz bu babayla daha çok üzülürsünüz. Ya kendinize gelin arkanizda durun sevginizin bundan sonra ya da boyle boyle kendinizi hep üzülürken bulun.
 
Babama boyun eğmedim eğer devam edebilseydik de boyun eğmezdim. Ama ikimiz içinde böyle olması hayırlıymış belkide ilerde daha büyük sorun çıkacaktı
Boyun eğmekten anladığınız nedir mesela?
Daha bunun farkında değilseniz diyecek pek bi şey yok. Kolay gelsin.
 
Her şey sevgiyle olmuyor bi erkek arkadasimi sirf babasi yuzunden terk etmistim. Cunku babaniz gibi insanlarin verdigi, verecegi huzursuzluklar bitmez bir defalik iki defalik bisey degil bu devamli kimse cekemez bunu ileride de sorun olurdu.
Ben bunlari akil ederken daha 18-19 yaslarimdaydim 28 yasinda adam da akli basinda davranmali ki oyle yapmis ve bitirmiş. Babasini azarlayan, boyle davranan insanlarin ayagina ailesini getirmemeli duzgunce konusulacak yeri coktan gecmissiniz.
 
Back
X