Bitiremiyorum..

_butterfly

sonsuza kadar...
Kayıtlı Üye
16 Mayıs 2009
849
2
96
Ankara
Merhaba herkese.ara ara girer bakinirim foruma,yorum yaparim konulara.bir suredir gelmiyordum,ama icimdekileri bir yere akitmazsam rahat edemeyegim gibi geliyor..
Lütfen kendinizi benim yerime koyarak okuyun ve yorum yapın.
Uzun süreli bir ilişkim var.okul devam ederken başladık,çok emek harcadık.ilişki yürütmek kolay degil..o yüzden sona erdirmekte de bir o kadar zorlanıyorum.ama artık bir karar vermem lazım.
Simdiye kadar erkek arkadaşımın evlilikten yana korkuları oldugunu biliyordum.bunu açık bir şekilde söylemese de bana,hissediyordum.konu açıldıgında bunalıyordu,bu konu genelde erteleniyordu.
İşte şimdiye kadar,bunu pek önemsememeye çalıştim.çünkü o işe girmemişti,aynı şekilde ben de.
şimdi koşullar degişti.hala engellerimiz var önümüzde ama,en azından evlilik yolunda ilerledigimizi bilmek ve bununla yaşamak istiyorum ben.
Evlilik konusunda çok bunalttım onu,istedigim icin ne zaman olcak diye sordum durdum.
İstedigimi cok dile getirdim.en son kesin konusmak istedigimi soyledim bu konuda.o da dusunmek istedi,bu durumda ben evliligi çok istiyomuşum da, o karar aşamasındaymış gibi bir hal oluştu.evlilige hazır olmadıgını hissediyormuş.ben şimdiye kadar yaşadıgım her şeyde,hissettigim her duyguda onunla bir gelecegim olacakmiş gibi devam ettim hayatıma.sanki beni gerçekten istemiyormuş ve ben zorluyormuşum gibi bir durum var şuanda.benden kopamadigini söyledi,ama olumlu ya da olumsuz anlamda pişman olacagi bir karar vermek istemedigini de söyledi.benim bu noktada her şeyi göze alıp ya ilişkimi bitirmem gerekiyor ya da onun beni ve evliligi gercekten istedigi anı beklemem gerekiyor.iki durumda da kendimi cesaretli göremiyorum.iki tarafa gitsem de iyi olmayacagim,ama başka seçenegim de yok...ah bi deseydi ki bana,ben evlilikten korkuyorum ama seninle kavgalarımıza ragmen ve evliligin bütün prosedürlerine ragmen bunu gerçekleştirmek istiyorum...onu anlamaya çalışıyorum ama işin ucunda ben oldugum için,ona çok öfkeliyim.bana bu duyguyu yaşatmasaydı keşke..
 
canım bu süreçten bende geçtim erkek arkadaşım evliliği istediğini ama hazır olmadığını söylemişti bende en sonunda hazırlı kursuna git o zaman bunca zamandır neden beraberiz ailenle neden tanıştım yahuu dedim bunaltıyorsun ama artık dedi haaa dedim öyle mi aramızda taktığımız yüzük vardı. uzunca bi mektup yazıp yüzüğüde içine koydum buna verdim okuyunca anlarsın dedim koşa koşa geldi yanıma bitmesin istemiyorum bende istiyorum evliliği falan demeye başladı ya arkadaş bırak kolumu artık ben istemiyorum zorla mı dedim.
sonuç 1,5 aylık evliyiz meğersem doğum günümde evlilik teklifi yapcakmış sivrizekalım
yanii kendini bence çek ondan biraz eskisi gibi davranma sürtülsün biraz o burnu
 

Teşekkür ediyorum cevap için.Ben kendimi çektigim zaman kafamda kurup kurup üzülüyorum.bu kadar zamandır evlilik istegi oluşturamadıgim için..kendimi güçsüz hissediyorum dogal olarak.ve şuanda sıgınabilecegim tek liman da o.konuşmayınca daha kötü oluyorum,ama konuşunca da hep onu suçluyorum.
Burnu sürtünce kararırının degismeyecegini hissediyorum,bazi insanlar evlenmek istemez ya,olabilir,erkek arkadaşım da onlardan biri gibi düşünüyorum.bunu henüz kendisi de bilmiyor,ama söyledikleri,korktugu şeyler bana o izlenimi verdi.kafasında yok evlilik düşüncesi,düşünunce de bunalıyor.ben de napıcagımı bilemiyorum.ben içimden geldigi gibi davranıyorum.dedigini yapabilir miyim bilemiyorum..
 
Başka bir konuda bir yorum okudum,evlenme niyeti olmayanla yola çıkmayın diye bir şeydi.biz başladıgımızda evlenme konusunun geçecegi bir yaşta degildik.bu zamana kadar hep evimize onu alırız,şunu yaparız tarzında konuşmalar geçiyordu.iş ciddiye binmeden önce anlayamıyorsun maalesef.ben napıyım peki?seviyorsun,evliligi düşünüyorsun,ama karşındaki belki hayatı boyunca hiç evlenmeyi istemeyecek.
Evet onun hatası bu.daha önceden başlamayacaktı bir ilişkiye ya da daha önce düşünmeliydi ilerde bu işin ciddiye binecegini.ama o da çok üzgün inanın,karar veremiyor.
Bu aşamada ona yardımcı olmaya calışmak da benim agrıma gidiyor.bi benim yerime koysanıza kendinizi;sevdiginiz adam şimdiye kadar ilerde evlenceginizi düşündügünüz kişi aslında,evliligin kendisine göre olmadıgını anlamaya başlıyor.ne yapmam gerekiyor?dayanamıyorum.beni sevdigini,ayrılmak istemedigini bildikçe daha da kötü oluyorum.işkence gibi geliyor artık..
 
Kuyumcuların,gelinlik dükkanlarının önünden geçerken içimde bi boşluk hissediyorum.hayalini kurdugum şeylerin,sevdigim adamla gerçekleşmeyecek olması içimi karartıyor.elimden bir şey gelmiyor şuanda,çok yeni ve agır yaşıyorum bu duyguyu.sesini duymak,güzel şeyler söylemek ve duymak istiyorum.ama aklıma geldikçe evlilikle ilgili söyledikleri,içimden ne aramak geliyor ne de konuşmak.gectigimiz onca yılı,birkaç günde siliyoruz sanki.
dün bana yazdıklarını okudum,çok sevmiş beni gerçekten de.ama nasıl göze alabiliyor ki bensiz bir hayatı???benim evliligi,bir yuva kurmak istedigimi biliyor..
ben onu kaybetmek istemiyorum,cok alıştım bi de ona..
Neden bu kadar zor ki aşk?
 
karşındaki henüz evlenmeye hazır değil bence .ikna etmeye çalışma .kendini biraz çek tavrını al .eğer seni seviyorsa seni kaybetmemek için yola gelicektir .yok gelmiyorsa bırak gitsin zaten .sen haklısın insan önünü görmek ister .
 

Yapamıyorum,daha çok yeni.beni sevdigini bilirken,yüz çeviremiyorum.gelmezse kaybederiz birbirimizi ve kendimi o kadar güçlu göremiyorum.söylerken bana da kolay geliyor,seviyorsa zaten beni kazanmaya calısır,arama görüsme diyorum kendi kendime.ama yapmasi çok zor.....
 
24 ve 25.tam bu karari alma zamani bana gore,hem o kadar yil beraber oldugumuz icin hem de artik evlenicez deyip,ona gore davranmamiz icin.zaten bu karar alinsa bile 1-2 yil hazirliklarla gececek.offf..hala olursa diye dusunuyorum.inanamiyorum kendime ya...
 

yaşlarınız çok kçük değimiş .canım bence bir şekilde olayı netleştir .yani karar vermesi lazım artık .çünkü senin zamanını alıyor .bekle derdim 20 yaşında olsaydın ama şu an diyemiyorum .
 

Evet,o yuzden cok ustune gittim son zamanlarda.ama olumsuz olursa kararı,naparım,nasıl unuturum,atlatırım bilmiyorum..
 
İnsan yaşadığı ilişkinin nereye gideceğini bilmek ister evet ama bi bayanında bi erkeğe ikide birde evlenelim demesini hoş karşılamıyorum.
Kadının bi ağırlığı olmalı. İkide birde ne zaman evlenicez hadi evlenelim evlenmek istiyorum ben vs gibi kelimelerle nereye varabilirsiniz ki kendinizden daha çok uzaklaştırırsınız.
Evet her kadın evlenmek ister pembe düşler kurur vs ama erkekler için durum daha farklıdır pembe düşlerden çok gerçekleri düşünürler.Üstlenecekleri sorumluluk onları korkutur.
Hazır olan erkek zaten bi şekilde evliliğe adım atar.
 
seni şu an benden iyi kimse anlayamaz vallahi inan.
24 yaşındayım erkek arkadaşım 25 yaşında ve aynı durumdayız. konuyu açınca kendimi o kadar küçük düşmüş hissediyorum ki anlatamam. hemen yarın evlenelim demiyorum ama yağmasan da gürle arkadaş yok. her insanın huyu farklı olurmuş falan fişman işte sonuç ben ondan soğuduğumla kaldım. seni babamla tanıştırayım bu yaz dedim öyle bi evet dedi ki çıkıp gitse bu kadar incitemezdi. bende bilmiyorum bu durumda ne yapmak gerektiğini ama duygularım eskisi gibi değil bunu biliyorum elimde değil..
 

Ben de bu yüzden gururum incindi diyorum ve kendimi kötü hissediyorum.ben evlilik teklifi için yeterince bekledigimi düşünüyorum.bu noktaya gelmemizin nedeni de,hala agzından bir laf çıkmaması.madem ben o istemedigi halde istemeye devam ediyorum ve iliskiye boyle devam etmek istemiyorum,bitirmem gerekiyor.biliyorum yapmam gerekeni aslinda,ama yapamiyorum.kolay degil.konusmasi kolay,yaparken boyle olmuyor.cok zaman gecti,cok sey paylastik,cok anımız var.her yerde onun izi var.
Belki hiç evlenmeyi düşünmeyecek,o yüzden beklemeyinde göze alamıyorum. 2-3 yıl sonra da aynı noktada olursak,çok pişman olurum bitirmedigime.


Şanssızız.her erkek böyle degil,seviyor ve mezun olur olmaz,işe girer girmez sevdigi kadınla yasayabilmek için neler yapiyor.peşinden koşuyor.bi de bize bak..nefret ediyorum bulundugum durumdan..ben de küçük düştügümü düşünüyorum...
 
_butterfly .!.:
Evet,o yuzden cok ustune gittim son zamanlarda.ama olumsuz olursa kararı,naparım,nasıl unuturum,atlatırım bilmiyorum..
Genişletmek için tıkla...

dur bakalım hemen kötü düşünme .belkide seni kaybetmemek için hemen evlenicek .belli olmaz .ikna etmek değil seninki sadece önünü görmek istemek sonuna kadar haklısın .belli bir yaştasın sonuçta birşeyler beklemen doğal .bunun ağırlıkla ilgisi yok .ben mesela eşime dedim baştan ben çıkamam bu saatten sonra evlenmek istiyorsan ciddiysen görüşelim dedim .hiçde küçülmedim aksine kız ciddi diye düşündü .
 
Konunuzu kendimi sizin yerinize koyarak okuyamadım malesef ama beyefendinin yerine koymakta güçlük çekmedim.
Benim ilişkimde ters konumdayız çünkü.
Öncelikle size kendi açımdan anlatayım bu durumu; ben hayatım boyunca evliliğe inanmarak büyüdüm ve hiçbir zaman bunu hayal etmedim.
Ama dediğiniz gibi bunları düşünmeyeceğimiz yaşta bir ilişkiye başladım.
Son 3 yılımız artık ne zaman olacak, istemiyor musun, beni oyalıyor musun sorularıyla geçiyor ve bunları duydukça daha da bunalıyor, bu olaydan soğuyorum.
Kimse bana sormuyor hayattan beklentin nedir, kariyer hedefin nedir, hayatında ne zaman bunu düşünebilirsin, hazır mısın, acaba nasıl olur, benimle bir evde yapabilir misin vs vs diye.
Bunca yıldır beraberiz diye sanki mecburum, sırası gelmiş, bunun devamı evlilikmiş gibi bir baskı var üzerimde.
Sanki parmaklıklarla bir yere kapatılıyor gibi hissediyorum, ruhum daralıyor resmen......

Yaşlarımız aynı, yani kesinlikle evlilik için geç bir yaş değil bana kalırsa çok bile erken.
Bir kere ne zaman oalcak diye sormanız hata olmuş, karşı tarafa 'zaten olacak kaçısın yok' gibi bir imaj vermişsiniz bu soruyla ister istemez.
Kendi adıma şunu söyleyebilirim, elbette evlenebilirim ama bu istediğim için değil o adamla bir ömür olmak için olur.
Bence zamana bırakın, bu soruları ve baskıları kafanızdan atın.
Her şeyin hayırlısı, o da kendini hazır hissettiğinde zaten bu süreçler gelişecektir.
O zaman kadar bunları düşünürseniz kendi kendinizi üzersiniz ancak.
Dediğiniz gibi bunları düşünerek çıkmadınız yola, mutlu olmak adına çıktınız ve her şeyi bir kenara bırakıp mutlu olmaya çabalayın.
Mutluluğunuzu taçlandırma zamanı gelince bir bakmışsınız 1-2 yıl gibi süreçler birkaç ayda hallolmuş, her şey rayına oturmuş.
Kim bilir...
 

İnşallah dedigin gibi olur.ben pek umutlu degilim ama..gidişat onu gösteriyor çünkü..


Çok iyi anladım demeye çalıştıgınızı.ama inanın o bu kadar açıklayıcı konuşsa belki biraz daha bekliyeyim diyebilirdim.
Ancak katılamadıgim noktalar var.
ben bunu istiyorum evet,ben ne kadar ona saygı duyacaksam o da bana o kadar saygı duymalı bu konuda.sonuçta ben de başkası ile degil onunla olsun diye evlilik hayali kuruyor ve istiyorum.dolayısıyla onun da bu konuda çaba göstermesi gerekiyor.yani kariyer,hedefler vs. istekleri varsa,benim de onunla beraber daha çok şey paylaşma istegim var.ayrica evlilik bunlari gerceklestirmeye engel degil.
Ben de aynı erkek arkadasiniz gibi dusunuyorum,beni oyaladigini ve istemedigini dusunuyorum.
Benim bu kadar istedigimi biliyor,ama hic bir sey yapmiyor.desin ki ben yapamicam,evlilik bana gore degil sen de boyle mutlu degilsin,yollarimizi ayiralim.boyle de mutlu olmayacagim biliyorum.simdiden kotu hissediyorum ama boyle belirsizlik de bitiriyor.
Beklemek cözüm degil gibi geliyor.cunku ben istedikce hep tartisicaz bu konuyu,birbirimizi yipraticaz.
Bir konu daha var ki,o farkli bir durum.ailem biliyor iliskimi bayadir,onlar da soyluyorlar yeri geldiginde evlilik ne zaman olcak diye,agzimi acip da bir sey diyemiyorum.ben de zor durumda kaliyorum.ama erkek arkadasim benim bu halimi hic onemsemiyor,onemsemis olsa caba gosterirdi diye dusunuyorum.
 

Şimdi farkettim, oldukça eksik anlatmışım aslında.
Söylemek istediklerimin sadece olumsuz taraflarını dile getirmişim farkında olmadan, kusura bakmayın.
Özetle demek istediğim, hayatımdaki insan bana saygı duymalı, benim de ona duyduğum gibi.
Demişsiniz ki açıklayıcı değil.
Bunları siz sorun sevgilinize, ama içine kendinizi katmadan.
Örneğin çalışıyorsa oradamı devam edeceksin, ilk beş yıl içindeki planların neler, bu arada kendin için neler yapmayı planlıyorsun, hiç uzakdoğu seyahatine gitmek ister misin, nasıl bir hayatın olmasını istiyorsun vs vs...
Bence bunlar çok önemli ve değerli sorular.
En başta onun kafasının içindekileri öğrenin, sonra siz içine beyefendiyi katmadan hayallerinizi, yaşamak istediğiniz hayatı anlatın.
Bunları paylaştıkça insanın aklında zaten belirli bir profil oluşuyor, içerisinde siz kendinizi görebilirsiniz bu hayallerin belkide.

Mesela bana sevgilim sorduğunda istemsiz şöyle bir cevap vermişim; ' çok güzel yemekler öğrenip misafir ağırlamak istiyorum, haftasonları tüm ailelerimizi toplayalım, saatlerce yemekler yiyip muhabbet edelim, babalarımız tavla oynasın, biz hanımlar kahve falı bakalım'...
İnanın farkında olmadan kurdum bu cümleyi ki belirttim size bu konuda nasıl düşündüğümü.
Bu erkek arkadaşım için çok önemli bir ipucu olmuştu, bakış açıma dair.
Siz de bunu yapın bence, direk gerçekle yüzleşmek insanı korkutuyor ama bilincimizin bir yerinde elbet bu düşünce mevcut.
Önemli olan onu ortaya çıkarabilecek sinyalleri almak.
 

Yorumlariniz icin,beni anlamaya calistiginiz icin tesekkur ediyorum.
Demeye calistiklarinizi aslinda cok iyi anlayabiliyorum,yalnizca bazi taraflari bana uymuyor.kisiliklerin ve dusunce tarzinin farkli olmasindan kaynaklaniyor bu da.
İcine kendimi katmadan nasil bir hayat istedigi cok onemli tabi ki benim icin.karsilikli bu etkilesimi,tartismadan konusabildigimiz anda yapmaya calisacagim.ancak sunu soylemek gerekir ki,bir iliski yasaniyorsa,ayri hayatlar dusunmeyi yavas yavas bir kenara birakmaliyiz bence.tabi ki arkadslarimiz olcak,ayri takilabilecegiz,ayri tatile gidebilecegiz ve daha bircok seyi yapabiliriz.erkek arkadasima evlendikten sonra arkadaslarimla tatile gidicem dedigimde,ben de gelirim derdi hep.o dusunmuyo aslinda ayri bir hayat.
Ama uzak dogu tatil ornegi mesela,onu benimle de gerceklestiremez mi?bence gayet gerceklestirilebilir.bunun icin evlenmemeye gerek yok.ben istemiyorsam o zaman der ki,ben uzak doguyu vs.gormek istiyorum evlenmeden once.cok basit aslinda.
Daha 5 yil ben bekleyemem.artik adi konmali bazi seylerin,buna tahammul edemiyorum.
Ayni seyleri dusunemiyoruz biz.herkes kendi acisindan bakiyor olaya.ve ortak bir noktada bulusamiyoruz.problem de burdan kaynaklaniyor.o acikca konusmadan zaman istiyor benden,bu zaman sonucunda da olur bile diyemiyor.bense kesin bir sey soylesin artik diyorum.
Tek bildigim artik bekleyemeyecegim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

J
  • Kilitli
hiç mutlu olamayacak insanlar vardir onlardan biri miyim.?
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
3K
oblomovunhirkasi
A
Evli erkek :(
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
13K
KadinlarkulubuTV
H
caresizimm
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
2K
hircinmenekse
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…