- 10 Haziran 2017
- 783
- 1.185
- 113
- 31
- Konu Sahibi whitesneaker
- #1
Merhaba herkese
Ben hiç sevmediğim bir işte çalışıyorum ve çıkmak için can atıyorum. Başvurularım oluyor geri dönüş beklediğim yerler oluyor.
Ama mesela biri şu gün döneceğiz dedi ya bana o gün afakanlar basıyor, stresleniyorum. Defalarca mailimi yeniliyorum.
Yani buradaki mutsuzluğum memnuniyetsizliğim beni manyak etti diyebilirim. Mesela bugün dönmesini beklediğim bir firma vardı olumlu/olumsuz. Stres oldum. Sanki olmaz ise dünyam başıma yıkılacak gibi hissediyorum. Büyük beklenti içerisine girdim. Eşim bu kadar yıpratma kendini diyor ama inanın şuan beklediğim dönüşler kaçış gibi geliyor bana. Burdan daha kötü yerlere başvurmuyorum ama orda da herşey mükemmel olmayacak farkındayım.
Artık psikolojimi sağlam tutamıyorum.
Sadece bu anlamda değil başka şeyleri beklerken de böyleyim. Eşimle evlenmeden önce tartışıp konuşmadığımız zamanda benzer kaygıları hissederdim.
Tabiki teşhis değil ama kaygı bozukluğum olabilirmiş gibi hissediyorum ve mutsuz bir çalışma ortamı bunu tetikliyor.
Ayrılın demeyin lütfen şuanki maddi koşullarım buna tamamen engel olmuş durumda. Psikolojik destek almakta şuan mümkün gözükmüyor.
Sizler bu kaygılarla nasıl başa çıkıyorsunuz ? Telkinlerle kendimi nasıl rahatlatabilirim ?
Ben hiç sevmediğim bir işte çalışıyorum ve çıkmak için can atıyorum. Başvurularım oluyor geri dönüş beklediğim yerler oluyor.
Ama mesela biri şu gün döneceğiz dedi ya bana o gün afakanlar basıyor, stresleniyorum. Defalarca mailimi yeniliyorum.
Yani buradaki mutsuzluğum memnuniyetsizliğim beni manyak etti diyebilirim. Mesela bugün dönmesini beklediğim bir firma vardı olumlu/olumsuz. Stres oldum. Sanki olmaz ise dünyam başıma yıkılacak gibi hissediyorum. Büyük beklenti içerisine girdim. Eşim bu kadar yıpratma kendini diyor ama inanın şuan beklediğim dönüşler kaçış gibi geliyor bana. Burdan daha kötü yerlere başvurmuyorum ama orda da herşey mükemmel olmayacak farkındayım.
Artık psikolojimi sağlam tutamıyorum.
Sadece bu anlamda değil başka şeyleri beklerken de böyleyim. Eşimle evlenmeden önce tartışıp konuşmadığımız zamanda benzer kaygıları hissederdim.
Tabiki teşhis değil ama kaygı bozukluğum olabilirmiş gibi hissediyorum ve mutsuz bir çalışma ortamı bunu tetikliyor.
Ayrılın demeyin lütfen şuanki maddi koşullarım buna tamamen engel olmuş durumda. Psikolojik destek almakta şuan mümkün gözükmüyor.
Sizler bu kaygılarla nasıl başa çıkıyorsunuz ? Telkinlerle kendimi nasıl rahatlatabilirim ?
Şaka bir yana her günün sonunda akşam oluyor ve o PC'yi kapatıyorsunuz.Mesai bitiminize asla stresinizi taşımayın, nasıl olsa yarınki işi yarın düşüneceğim diyin geçin. Biliyorum söylemesi kolay ama bir ara ben de bu durumdaydım. Mailimde 1 yeni mail gördüğüm an sinirlerim bozuluyodu. Ama geçiyor zamanla işi hayatınızın önüne koymamayı anlıyorsunuz. 1 tane hayatımız var ve değerli. Kimseye daha fazla para kazandıracağız diye hayatımızı değersizleştirmemeliyiz.
