• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bitmeyen boşanma davası

umudukalmadi

Üye
Kayıtlı Üye
8 Haziran 2021
21
8
6
8 ay süren evliliğimi bitirme kararı almamla birlikte başlayan boşanma süreci 1,5 senedir bitmedi. Hayatıma yön vermeye çalışıyorum. Bu süreçte eski eşim için bıraktığım kariyere devam etmek için yeniden üNiversiteye kayıt olcam bu hafta. Yinede çok mutsuz ve ümitsiz hissediyorum kendimi. Özellikle herkesden duyduğum bana yakıştırılan "harcandı" sözü çok zoruma gitmeye başladı. Evet boşanmak hoş bir şey değil toplumumuzda da maalesef hala ayıp olarak, bir kusur olarak karşılanıyor, yinede sürekli duyunca insan kendini sorguluyor. Gerçekten harcandım mı? Harcanmak ne demek? Bundan sonra hayal ettiğim gibi bir hayat sürdüremeyecek miyim? Beni mutlu edecek birisiyle tanışamayacak mıyım? Gibi bir çok soru var aklımda. Bu süreci atlatmak için psikolojik destekde aldım ama bir ilerleme kaydedemedim. Her ne kadar önümede baksam bu süreç beni çok yıpratıyor ve hayatıma istediğim şekilde devam edemiyormuş gibi geliyor. En basit haliyle yeni birisiyle tanışmak istiyorum ama elim kolum bağlı gibi. Aynı hisseden veya aynı süreçlerden geçen arkadaşlar var mı? Bu süreci nasıl atlattınız?
 
8 ay süren evliliğimi bitirme kararı almamla birlikte başlayan boşanma süreci 1,5 senedir bitmedi. Hayatıma yön vermeye çalışıyorum. Bu süreçte eski eşim için bıraktığım kariyere devam etmek için yeniden üNiversiteye kayıt olcam bu hafta. Yinede çok mutsuz ve ümitsiz hissediyorum kendimi. Özellikle herkesden duyduğum bana yakıştırılan "harcandı" sözü çok zoruma gitmeye başladı. Evet boşanmak hoş bir şey değil toplumumuzda da maalesef hala ayıp olarak, bir kusur olarak karşılanıyor, yinede sürekli duyunca insan kendini sorguluyor. Gerçekten harcandım mı? Harcanmak ne demek? Bundan sonra hayal ettiğim gibi bir hayat sürdüremeyecek miyim? Beni mutlu edecek birisiyle tanışamayacak mıyım? Gibi bir çok soru var aklımda. Bu süreci atlatmak için psikolojik destekde aldım ama bir ilerleme kaydedemedim. Her ne kadar önümede baksam bu süreç beni çok yıpratıyor ve hayatıma istediğim şekilde devam edemiyormuş gibi geliyor. En basit haliyle yeni birisiyle tanışmak istiyorum ama elim kolum bağlı gibi. Aynı hisseden veya aynı süreçlerden geçen arkadaşlar var mı? Bu süreci nasıl atlattınız?
Benim yakın arkadasım boşandı inanın ki çok mutlu komustugu görüştüğü erkekler oluyor kafası uymadıgıyla devam etmiyor okulunh okudu bitirdi şimdi çalışıyor
 
Ben bu hayatta şunu gördüm insanın kendine yakıştırmadığı sıfatı başkası koyamıyor. Yani bir tanıdığım var nişan atar evlenir boşanır sevgili bulur kimse de tek laf etmez. Çünkü etseler de umursamaz. Ama bir kuzenim var sözlenmişti söz bozuldu diye aylardır yasta . Biri ölmüş gibi vah vah diyip duruyolar kıza ay şimdi ne olcak sana falan filan. Demem o ki kişi kendini nasıl algılıyorsa çevre de o şekilde algılar. Önce kendinle barış. Ve boşanma bitmeden kimseyi alma hayatına. Yanlış gördüğüm için değil sonuçta fiilen bitmiş evlilik. Sadece hayatına aldığıın kişi süreçte çok yıpranır. Doğru kişi bile olsa zmaana kurban olabilirsiniz
 
8 ay süren evliliğimi bitirme kararı almamla birlikte başlayan boşanma süreci 1,5 senedir bitmedi. Hayatıma yön vermeye çalışıyorum. Bu süreçte eski eşim için bıraktığım kariyere devam etmek için yeniden üNiversiteye kayıt olcam bu hafta. Yinede çok mutsuz ve ümitsiz hissediyorum kendimi. Özellikle herkesden duyduğum bana yakıştırılan "harcandı" sözü çok zoruma gitmeye başladı. Evet boşanmak hoş bir şey değil toplumumuzda da maalesef hala ayıp olarak, bir kusur olarak karşılanıyor, yinede sürekli duyunca insan kendini sorguluyor. Gerçekten harcandım mı? Harcanmak ne demek? Bundan sonra hayal ettiğim gibi bir hayat sürdüremeyecek miyim? Beni mutlu edecek birisiyle tanışamayacak mıyım? Gibi bir çok soru var aklımda. Bu süreci atlatmak için psikolojik destekde aldım ama bir ilerleme kaydedemedim. Her ne kadar önümede baksam bu süreç beni çok yıpratıyor ve hayatıma istediğim şekilde devam edemiyormuş gibi geliyor. En basit haliyle yeni birisiyle tanışmak istiyorum ama elim kolum bağlı gibi. Aynı hisseden veya aynı süreçlerden geçen arkadaşlar var mı? Bu süreci nasıl atlattınız?
Tarif ettigini duygularin aynisi bende var. Umutsuzluk, aslinda umut etmeui herkesten cok istemek ama yasanilan durumlarin verdigi o caresizlik hissi, birini sevme istegi ama bir yandan da bunun mumkun olmayacagina karsi bir inanc.... neden bosaniyorsuniz bilmiyorum. Ben bosanmadim agir ve trajik bir aldatilma yasadim. Sacma gelecek ama bazen evlenseydik de bosansaydik yine de boyle olmasaydi diyorum
 
8 ay süren evliliğimi bitirme kararı almamla birlikte başlayan boşanma süreci 1,5 senedir bitmedi. Hayatıma yön vermeye çalışıyorum. Bu süreçte eski eşim için bıraktığım kariyere devam etmek için yeniden üNiversiteye kayıt olcam bu hafta. Yinede çok mutsuz ve ümitsiz hissediyorum kendimi. Özellikle herkesden duyduğum bana yakıştırılan "harcandı" sözü çok zoruma gitmeye başladı. Evet boşanmak hoş bir şey değil toplumumuzda da maalesef hala ayıp olarak, bir kusur olarak karşılanıyor, yinede sürekli duyunca insan kendini sorguluyor. Gerçekten harcandım mı? Harcanmak ne demek? Bundan sonra hayal ettiğim gibi bir hayat sürdüremeyecek miyim? Beni mutlu edecek birisiyle tanışamayacak mıyım? Gibi bir çok soru var aklımda. Bu süreci atlatmak için psikolojik destekde aldım ama bir ilerleme kaydedemedim. Her ne kadar önümede baksam bu süreç beni çok yıpratıyor ve hayatıma istediğim şekilde devam edemiyormuş gibi geliyor. En basit haliyle yeni birisiyle tanışmak istiyorum ama elim kolum bağlı gibi. Aynı hisseden veya aynı süreçlerden geçen arkadaşlar var mı? Bu süreci nasıl atlattınız?
Evlilik hak ise boşanmak da hak. Kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez. Eleştirmek kolay. Ben de boşandım. Çok şükür mesleğim vardı. Özel sektörde işe girdim çalıştım. Kimsenin dediğini duymadım. Kitap okudum. Müzik dinledim. Sonrasında şimdiki eşimle tanıştım ve mutluyum. İlk evliliğin böyle oldu diye mutsuz olacaksın dünyan kararacak değil. Yeniden nefes alacaksın. Seni çok daha mutlu bir hayat bekliyor bence. Süreç zor tabi. Yıpratıcı. Durduk yere ağlama krizleri vs olmuştu bende. Ama hepsi geçiyor inan. İş ortamı, çevrende bir iki tane seni iyi anlayan arkadaşın olursa daha kolay geçiyor
 
Evlilik hak ise boşanmak da hak. Kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez. Eleştirmek kolay. Ben de boşandım. Çok şükür mesleğim vardı. Özel sektörde işe girdim çalıştım. Kimsenin dediğini duymadım. Kitap okudum. Müzik dinledim. Sonrasında şimdiki eşimle tanıştım ve mutluyum. İlk evliliğin böyle oldu diye mutsuz olacaksın dünyan kararacak değil. Yeniden nefes alacaksın. Seni çok daha mutlu bir hayat bekliyor bence. Süreç zor tabi. Yıpratıcı. Durduk yere ağlama krizleri vs olmuştu bende. Ama hepsi geçiyor inan. İş ortamı, çevrende bir iki tane seni iyi anlayan arkadaşın olursa daha kolay geçiyor
Size bir soru sorabilir miyim? acaba anlaşmalı mı çekişmeli mi boşandınız ve ne kadar sürdü süreç?
 
Size bir soru sorabilir miyim? acaba anlaşmalı mı çekişmeli mi boşandınız ve ne kadar sürdü süreç?
Ben çekişmeli boşandım. Karşı taraf mahkemeye hiç katılmadı. Acukatı da yoktu. Gıyaben boşanma oldu. 5 celse de bitti. 1 buçuk sene sürdü.
 
8 ay süren evliliğimi bitirme kararı almamla birlikte başlayan boşanma süreci 1,5 senedir bitmedi. Hayatıma yön vermeye çalışıyorum. Bu süreçte eski eşim için bıraktığım kariyere devam etmek için yeniden üNiversiteye kayıt olcam bu hafta. Yinede çok mutsuz ve ümitsiz hissediyorum kendimi. Özellikle herkesden duyduğum bana yakıştırılan "harcandı" sözü çok zoruma gitmeye başladı. Evet boşanmak hoş bir şey değil toplumumuzda da maalesef hala ayıp olarak, bir kusur olarak karşılanıyor, yinede sürekli duyunca insan kendini sorguluyor. Gerçekten harcandım mı? Harcanmak ne demek? Bundan sonra hayal ettiğim gibi bir hayat sürdüremeyecek miyim? Beni mutlu edecek birisiyle tanışamayacak mıyım? Gibi bir çok soru var aklımda. Bu süreci atlatmak için psikolojik destekde aldım ama bir ilerleme kaydedemedim. Her ne kadar önümede baksam bu süreç beni çok yıpratıyor ve hayatıma istediğim şekilde devam edemiyormuş gibi geliyor. En basit haliyle yeni birisiyle tanışmak istiyorum ama elim kolum bağlı gibi. Aynı hisseden veya aynı süreçlerden geçen arkadaşlar var mı? Bu süreci nasıl atlattınız?
Tecrübeli değilim ben de boşanma sürecine yeni giriyorum çünkü. Henüz dava bile açılmadı. Bir yandan psikolojik destek de alıyorum. Böyle hissettiğim zamanlar doktorum bana hep odak noktami değiştirmemi tavsiye ediyor. Davaya ve geçmişe odaklanmak yerine elinizden geldiği kadar yeni hayatınız için bir şeyler yapın. Zaten dava bittiği zaman yeni bir sayfa başlayacak. O sayfaya yılmış bitkin bir şekilde değil hazırlıklı ve güçlü bir şekilde başlayabilirsiniz
 
Back
X