Bitmeyen depresyon

Merhaba kısaca kendimi tanıtayım.
24 yaşındayım. Avrupa'da yaşıyorum. Biliyorum bana haline şükret falan diyeceksiniz. Ama yemin ederim artık gebermek istiyorum. 2 ay önce psikyatri hastanesinde 10 gün kaldım. Depresyonun en kötüsüne en zoruna yakalanmışım. Öyle dedi doktor. Çok kötü durumdaydım. Canıma kıymayı düşündüm, planladım hatta. Kendimi trenin altına atıcaktım ama yapamadım çünkü müslümanım. Bana bipoler teşisi koyuldu. Içim içimi yiyor. Bu çok iğrenç bir hastalık. Öldürmüyor ama insanı çürütüyor. Sebepsiz yere her gün her saat ölmek istiyorum. Hastanede staj yapıyorum. Hastalık kapmak için uğraşıyorum belki geberirim diye. Içim daralıyor. Ve hiç bir şey derman olmuyor.
Hastaneye kaldırıldığımda ailem yanıma geldi (öğrenci evi). Şimdi tatildeyim baba evine döndüm. Bir şey değişmedi yine bunalım yine sürekli bir ölme isteği. Imkanım olsa canımı yaşamak isteyen hasta bir çocuğa verirdim ama maalesef olmuyor. Benim gibi bipoler birileri var mı? Bu illeten kurtulma ihtimali var mı? Ben hep mi depresyonda olacağım?

Suheyda96 .!.:

Merhaba kısaca kendimi tanıtayım.
24 yaşındayım. Avrupa'da yaşıyorum. Biliyorum bana haline şükret falan diyeceksiniz. Ama yemin ederim artık gebermek istiyorum. 2 ay önce psikyatri hastanesinde 10 gün kaldım. Depresyonun en kötüsüne en zoruna yakalanmışım. Öyle dedi doktor. Çok kötü durumdaydım. Canıma kıymayı düşündüm, planladım hatta. Kendimi trenin altına atıcaktım ama yapamadım çünkü müslümanım. Bana bipoler teşisi koyuldu. Içim içimi yiyor. Bu çok iğrenç bir hastalık. Öldürmüyor ama insanı çürütüyor. Sebepsiz yere her gün her saat ölmek istiyorum. Hastanede staj yapıyorum. Hastalık kapmak için uğraşıyorum belki geberirim diye. Içim daralıyor. Ve hiç bir şey derman olmuyor.
Hastaneye kaldırıldığımda ailem yanıma geldi (öğrenci evi). Şimdi tatildeyim baba evine döndüm. Bir şey değişmedi yine bunalım yine sürekli bir ölme isteği. Imkanım olsa canımı yaşamak isteyen hasta bir çocuğa verirdim ama maalesef olmuyor. Benim gibi bipoler birileri var mı? Bu illeten kurtulma ihtimali var mı? Ben hep mi depresyonda olacağım?

Genişletmek için tıkla...

Ilaçlar terapiler avrupada nasil oluyor? bu tarz seylerin Turkiyede tedavi edildigini dusunuyorum. Orada çok gelismedi mi bu alanlar?

LOTUS0 .!.:

Ilaçlar terapiler avrupada nasil oluyor? bu tarz seylerin Turkiyede tedavi edildigini dusunuyorum. Orada çok gelismedi mi bu alanlar?

Genişletmek için tıkla...

Kutu kutu ilaç yazdı doktor. Ama sağlıkçı öğrencisiyim bu ilaçları alınca saçma saçma şeyler yapıyorum. Üstelik aşırı uyku yapıyor. Yani hem okuyup hemde o ilaçları kullanmak imkansız maalesef

Merhaba psikolog olarak şunu söyleyebilirim bipolar rahatsızlığın henüz kesin bir tedavi şekli yok, fakat bir takım psikoterapi yöntemleri ve farmakolojik desteklerle hafifletilebilir. Size önerebileceğim tek şey lütfen o ilaçları kullanın, bir çok ilacın yan etkisi siz bir süre kullandıktan sonra hafifleyecektir. Unutmayın antidepresan grubu sedatifleri bir kullan bir bırak şeklinde kullanırsanız eskisinden daha ağır seyredebilir durumunuz. Hicbir öneri ilaçlariniz kadar iyi gelemez

Merhaba,
Emin olun yaşadığınız duyguları yaşayan bi çok insan var cevremde.. psikiyatri hemşireliginde yaptım yüksek lisansımı. O kadar çok hayata tanık oldum ki.

Insan bazı durumların içindeyken sadece kendisinin bunu yaşadığını düşünebiliyor. Isyan bile edebiliyor işler yolundan çıktığı zaman. Ben evladımı kaybettiğimde öyle hissetmistim.. hic bisey yolunda gitmeyecek gibi, korku dolu günlerdi. Neden benim başıma gelmişti ki..

Ama ben ne kadar güçlü bi kadın olduğumu anladım. Bakış açımı birazcık degistirebildigimde bunun bi sınav olduğunu anladım. Bu her hastalık her kötü durum için geçerli. Belki de en zorlarından biridir duygudurum bozuklukları. Mutsuz hissetmek, boşlukta hissetmek. Ama inanın herşeyin çözümü var. Yeter ki gayret edebilecek gücü kendinizde hissedin.

Sizden ricam lütfen ilaçlarınızı eksiksiz bi şekilde kullanın. Ilk dönemler belki biraz zor olacak ama inanın sonu güzel olacak. Herşey bi düzene oturacak.

Terapiye gidin mutlaka. Bana ne faydası olacak diye düşünmeden, önyargısız bi şekilde..

Bu yaşadığınız sıkıntıların fiziksel rahatsızlıklardan hiç bir farkı yok. Her şeyin güzel olacağına inanın yeter ki.. çok arkadaşım oldu yaşadığınız durumları yaşayan. Ellerinden seve seve tuttum. Umarım yanınızda elinizi sımsıkı tutacak insanlar olur her daim.

Gozlemlerim; Ilacları düzenli kullanirsaniz, terapilere devam ederseniz hayat kolaylaşacak. Her gün her saat depresif geçmeyecek. Evet belki arada bir " ben burdayım " der gibi hissettirecek kendini, ama siz onunla savaşmayı çok iyi başaracaksınız.

Sevgiler

Suheyda96 .!.:

Kutu kutu ilaç yazdı doktor. Ama sağlıkçı öğrencisiyim bu ilaçları alınca saçma saçma şeyler yapıyorum. Üstelik aşırı uyku yapıyor. Yani hem okuyup hemde o ilaçları kullanmak imkansız maalesef

Genişletmek için tıkla...

Ailenizin durumu iyiyse istifa edin. Oturun dinlenin ilac alin iyilesmeyi bekleyin. Şu surecte calismak size iyi gelen bir durum degil anladığım kadariyla.

Madem müslümansınız
Allah’ın verdiği canı Allah’ın almasını bilirsiniz
Rabbim sabredenlerle beraberdir dua edin namaz kılın biliyorsanız kuran okuyun gerçekten bunları yaptıkça geçecek inşaAllah
Bende intihar edecektim maneviyata yöneldim yetimlerin derneğinde başkan oldum eski halimden eser kalmadı
Yardım kuruluşlarına üye olun ne bileyim hobi edinin sonuçta intihar etmek en büyük haram sakın canınıza kıymayın

Bende yaşıyorum yaşadıklarınızı. İlaçlarınızı kullanmayı asla bırakmayın. Psikoterapi çok önemli. İyi insanlarla konuşmak, toksik insanlardan kurtulmak çok önemli. İnançlısınız madem, inancınıza sarılın. Geçecek deyin kendinize. Geçmeyeceğine inansanız da. Ve paylaşın yaşadıklarınızı. Bazen biri bir şey söyler ve hayatınız değişir. Şifa kimde asla bilemiyorsunuz. Sizi tanımayan insanlar bazen daha çok destek oluyor. Tedavinizi ihmal etmeyin.

Allah sana şifa versin. Bu durumda olan ve şifa arayan herkese...