Susmayın işte, kimse arkanızda olmasa bile kendinizi kimseye ezdirmeyin. Kaldı ki kocanızda aileniz de arkanızdaymış. Siz insanlık yapıp hediyenizi alıp gitmişsiniz, o size ne kadar ayıp etmiş. Patavatsızlık değil bence, ablanıza gidecek olmanızı çekememiş.
Yapabiliyorsanız hiç görüşmeyin, olmuyorsa öyle bir mesafe koyun ki bir daha böyle konusup sizi kırmaya cesaret edemesin. Sülaleye anlatacaklarından hakkınızda uyduracaği seylerden de cekinmeyin. Benim kv de böyle. Ne yalandan ne iftiradan çekinmez. Herkesi arar, ağlaya zırlaya mağduru oynayarak kendini aklar.
Kimi inanır, kimi inanmaz. Ikisi de umrumda olmaz. Çünkü bir laf vardır Allah seni biliyorsa başkasının bilmesine gerek yoktur. Ben buna inanır, ben kendimi biliyorum Allah da beni biliyor der yoluma bakarım. Herkes kendi çektiğini bilir. İnsanların ne düsündüğünü de bu kadar umursamayın.
Allah yardımcınız olsun.
