- 2 Ağustos 2012
- 596
- 173
- 333
birkaç haftadır aşırı derecede sinirleniyorum herşeye. eşimede uyuz olmaya başladım tabiri caizse.. işte yeterince yoruluyorum eve gelip koşuşturuyorum birşeylere yetişeyim yemek yapayım oğlumla ilgileneyim diye ama hiçbir işimi tam yapamıyorum yetersiz hissetmeye başladım galiba bunalımdayım
sağolsun eşimde izinde diye keyif yapıyor ben bitiriyorum kendimi yatakta bile görmeye dayanamıyorum artık onu.. Aslında eşimi seviyorum ama bilmiyorum karmakarışık bir haldeyim kavga çıkarmaya yer arıyorum sanki
dünde oğlum benim uyutmamı istemedi sen sallar mısın dedim işim vardı mutfakta sofrayı bile toplayamamıştım birkaç dk sonra baktım ki oyun oynuyorlar(ben biliyorum ki oyun oynayınca uykusu kaçacak hiç uyumak istemeyecek) aldım oğlumu sinirle sen keyfine bak ben uyuturum dedim çıktım arkamdan senin psikolojik sorunların var ya diyo teşekkür ettim bu iltifatı için ve oğlumu uyutum kendim de uyudum
en çok üzüldüğüm nokta oğluma da yansıtmaya başladım bu halimi(hiç istemesemde) bende hep kavga gürültü içinde büyüdüm ve hep dua ettim ki annem gibi bir anne olmayayım diye ama böyle gidersem gidişatım kötü bunun farkındayım ama hiç birşey yapamıyorum
ne yapmalıyım nasıl normale dönerim mutlaka aranızda bu durumu yaşayanlar vardır şimdiden hepinize teşekkürler
sağolsun eşimde izinde diye keyif yapıyor ben bitiriyorum kendimi yatakta bile görmeye dayanamıyorum artık onu.. Aslında eşimi seviyorum ama bilmiyorum karmakarışık bir haldeyim kavga çıkarmaya yer arıyorum sankidünde oğlum benim uyutmamı istemedi sen sallar mısın dedim işim vardı mutfakta sofrayı bile toplayamamıştım birkaç dk sonra baktım ki oyun oynuyorlar(ben biliyorum ki oyun oynayınca uykusu kaçacak hiç uyumak istemeyecek) aldım oğlumu sinirle sen keyfine bak ben uyuturum dedim çıktım arkamdan senin psikolojik sorunların var ya diyo
teşekkür ettim bu iltifatı için ve oğlumu uyutum kendim de uyudumen çok üzüldüğüm nokta oğluma da yansıtmaya başladım bu halimi(hiç istemesemde) bende hep kavga gürültü içinde büyüdüm ve hep dua ettim ki annem gibi bir anne olmayayım diye ama böyle gidersem gidişatım kötü bunun farkındayım ama hiç birşey yapamıyorum
ne yapmalıyım nasıl normale dönerim mutlaka aranızda bu durumu yaşayanlar vardır şimdiden hepinize teşekkürler
ama keşke biraz daha tertipli olsaydı..onu yerinden kaldırma bütün gün oyun oynasın dünyalar onun..çocuk olduğunda damı böyle davranır ki..
canı bişey istediğinde yada bişey almak istediğinde yapışır bana alalım mı yok derim kızarım bi saat sora yine yapışır eteğime Alsak mı diye tutturur yani daha neler neler yapıyo çocuk gibi ama ben genel olarak böyle olduklarını düşünüyorum çünkü babam abim yada tanıdığım bütün erkeklerde bi çocukluk hali var bitmiyor
"hayatı tesbih yapmışım sallıyorumuşum"
keşke bende yapabilsem.
komşum gelmişti bir akşam kahveye öyle sohbet ederken kocalardan konuşuyorduk ben buraya gelirken makinayı boşaltmasını söyledim eve gidince rahatım dedi 
