selam cümleten...
hadi yüreğim ha gayret hele sıkı dur hele sabret başını eyme dik tut bu bi rüyaydı farzet.....
diye diye dile kolay tam 6 yılımı verdim bu yolda.. herkes gibi bende tüm acılarını, umut kıpırtılarını,çaresizliklerini, tükemişliklerini ve göz yaşlarını yaşadım ... tamam bu defa oldu dediğim yerde tükendim... ama yılmadım her defasında daha bi azim ve umutla başladığım bu yolda hep aynı sonu, hep aynı hüsranı yaşadım..ve her defasında bir öncekinden 2 kat daha fazla canım acıyarak....
çok savaştım kendimle negatif aldığım test sonuçlarımdan sonra... tek destek yine bendim bana... eşimi her defasında saf dışı tuttum canım yanarken, canımın canı da yansın istemedim...
vardı bi vakti zamanı, vardı bi hayrı, iyi yanı ama işte bazı zamanlar ben , ben olmaktan çıkıp aç kaldım, uykusuz kaldım, çok zaman hayata küstüm bazı bazı ama fayda getirmedi daha bi sıkı sarıldım hayallerime ... onlar benden kaçmaya çalıştıkça koştum ara ara koşmayı bırakıp bi kenarda dinlendim ama hiç vazgeçmedim...
göz yaşlarım hiç durmadı, ama görende olmadı... tıpkı acıyan canım gibi...
uzun zaman oldu aşılamaydı, hayal kırıklıklarıydı umutsuzluklardı derken yeni bi sürece girdim 1 ekimden beri tüp bebek için hazırlanıyordum ve sonunda son demine vurdum cumartesi günü yumurta toplama işlemlerim başlıyor..
anlatılmaz bi ruh halindeyim canımın tekrar acımasından değil, canımın canının canı acırsa diye korkuyorum ... bu defa değerli eşimi uzak tutamadım , bu defa diğerleri gibi saklayamadım dilerim RABBİM banada ,eşimede ve bizim gibi bu yolda emek harcayan, zaman harcayan, umut eden tüm kullarına acır ve en hayırlı evladı nasip eyler...
Yüce rabbim bu yolda yürüyen herkesin yolunu açık , kucaklarını ve umutlarını dolu ve daim etsin... şimdi sizlerden sadece dua istiyorum ... ben ve benim gibi olan arkadaşlarım için...
Lütfen bana dua edin ...
bu yolda benden desteklerini esirgemeyen bambusi ,fragola ve dıptısdıptıs arkadaşlarıma da çok teşekkür ederim...
hadi yüreğim ha gayret hele sıkı dur hele sabret başını eyme dik tut bu bi rüyaydı farzet.....
diye diye dile kolay tam 6 yılımı verdim bu yolda.. herkes gibi bende tüm acılarını, umut kıpırtılarını,çaresizliklerini, tükemişliklerini ve göz yaşlarını yaşadım ... tamam bu defa oldu dediğim yerde tükendim... ama yılmadım her defasında daha bi azim ve umutla başladığım bu yolda hep aynı sonu, hep aynı hüsranı yaşadım..ve her defasında bir öncekinden 2 kat daha fazla canım acıyarak....
çok savaştım kendimle negatif aldığım test sonuçlarımdan sonra... tek destek yine bendim bana... eşimi her defasında saf dışı tuttum canım yanarken, canımın canı da yansın istemedim...
vardı bi vakti zamanı, vardı bi hayrı, iyi yanı ama işte bazı zamanlar ben , ben olmaktan çıkıp aç kaldım, uykusuz kaldım, çok zaman hayata küstüm bazı bazı ama fayda getirmedi daha bi sıkı sarıldım hayallerime ... onlar benden kaçmaya çalıştıkça koştum ara ara koşmayı bırakıp bi kenarda dinlendim ama hiç vazgeçmedim...
göz yaşlarım hiç durmadı, ama görende olmadı... tıpkı acıyan canım gibi...
uzun zaman oldu aşılamaydı, hayal kırıklıklarıydı umutsuzluklardı derken yeni bi sürece girdim 1 ekimden beri tüp bebek için hazırlanıyordum ve sonunda son demine vurdum cumartesi günü yumurta toplama işlemlerim başlıyor..
anlatılmaz bi ruh halindeyim canımın tekrar acımasından değil, canımın canının canı acırsa diye korkuyorum ... bu defa değerli eşimi uzak tutamadım , bu defa diğerleri gibi saklayamadım dilerim RABBİM banada ,eşimede ve bizim gibi bu yolda emek harcayan, zaman harcayan, umut eden tüm kullarına acır ve en hayırlı evladı nasip eyler...
Yüce rabbim bu yolda yürüyen herkesin yolunu açık , kucaklarını ve umutlarını dolu ve daim etsin... şimdi sizlerden sadece dua istiyorum ... ben ve benim gibi olan arkadaşlarım için...
Lütfen bana dua edin ...
bu yolda benden desteklerini esirgemeyen bambusi ,fragola ve dıptısdıptıs arkadaşlarıma da çok teşekkür ederim...