- 18 Haziran 2015
- 38
- 1
- 27
Yaklasık 4 yıldır birbirimizi tanıyoruz, tanısmamız efso zati, bir ara sevgili olduk herşey iyi hoş güzeldi, günü birlik ilişkilerine rağmen sevgili olduğumuz süre içinde hiçbişey yaşamadık hatta bu 4 yıl içinde hiçbişey yaşamadık. Sevgili olduk ayrıldık ama yinede birbirimizden kopamadık. Tekrar sevgili olmadık ama arkadaşta sayılmazdık. Mesajlaşmalarımız başkası tarafından okunsa iki aşık gibi (kesinlikle vıcık vıcık konuşmayız aksıne ikimizde çok kendimiziz birbirimize karşı) buluşmamız başkası tarafından gözlemlense iki yakın dost gibi. 4 yıl içinde ne o başkasını sevdi ne de ben doğru düzgün ilişkilerimiz bile olmadı, arada içinde bulunduğum durumdan sıkılıp hayatımdan çıkardım ama kopamadım. Biraz boşluk biraz eksik hissettim aklımdan çıkarsam rüyalarımdan çıkaramadım. Ya o pes etti geri geldi ya ben aylarda sürse yine birbirimize döndük hani ne seninle oluyor ne de sensiz diye bir söz vardır ya cuk diye oturuyor hissettiklerime. Deli gibi özlüyorum saçma sapan hayaller kuruyorum, yanına gidip sımsıkı sarılıp o geçen 4 yılın acısını çıkartmak istiyorum kokusunu içime çekip öpmek artık onu tanımak değil yaşamak istiyorum, ezberledim diyebilicek kadar tanıdım denilebilir. Sorun şuki oda özlüyo oda deli gibi istiyo beni ama olmuyo korkuyo bağlanmaktan bağlandıktan sonra ayrılmamızdan kaybetmekten napıcağımı hiç bilmiyorum nereye kadar böyle gidicek hiçbir fikrim yok. Onu kaybetmemek için hayatıma kimseyi almıyorum onuda alamıyorum çok sapma sapan bişeyin içinde kalakaldım napıcağımı hiç bilmiyorum soruyorlar neyin diye hislerime göre çok şeyim herşeyim ama bir yandanda hiçbirşeyim değil nasıl oluyoda bir yandan herşeyim diğer yandan hiçbirşeyim oluyor?
Son düzenleme:
katılıyorum
