ben 27 yaşındayım 6 aylık evliyim. kayınvalidem baştan beri çok istiyor bebek hep söylüyodu nişanlıyken falan. şimdi de elbette biz de istiyoruz ama herşeyin de bir sırası var düğün için bi iğne almadılar herşeyi biz yaptık dünya kadar borç var üstelik kiracıyız daha ödemeler bitmedi. önce onları bitirip biraz da evliliğin tadını çıkarıp çocuk yapmak istiyoruz. benim kendi annem zaten ecele etme diyor ama kaynanamın ısrarından bıktım. en son geçen gün ağzındaki baklayı çıkardı. ben yine zamanı var deyince sen kendini 15 yaşında mı sanıyosun yaşın geçiyo olmucak çocuğun ben ondan korkuyorum dedi. inanır mısınız başımdan aşağı kaynar sular döküldü o an onu boğmak istedim. meğer hanım benim çocuğum olmaz diye acele ediyomuş. millet 40 yaşından sonra evlat sahibi oluyor tıp ilerledi. kendimi çok kötü hissettim eşime de anlattım. tabi annesine toz kondurur mu cahilliğine ver seni kırmak istememiştir diyo.
ben de yakın zamanda doğum izni uzatılırsa hemen bebek sahibi olmak istiyorum ama bu konunun böyle dillendirilmesinden son derece rahatsızım şu an kaynanam bizle kalıoy bir haftadır inanın yüzünü göresim yok evde her yaptığı batıyo şu an.
canım daha çoook yenisiniz siz. hiç böyle şeylere takılmamaya çalış. "istemiyoruz daha yeni evlendik, birbirimizi tanıyalım sonra" desen bile yeter.
kayınvalide boşboğazlık etmiş. ama inan bunun gibiler o kadar fazla ki
ben 5,5 yıllık evliyim. şuanda 28 yaşındayım. 3.5 yıl bebek düşünmedik. herkes soruyordu olmuyomu diye. ama biz o zamanlar istemediğimiz için hiç takılmıyordum bu sözlere. hatta " doktora gidin" diyenlere gülüp geçerdim.
şimdi yaklaşık 2 yıldır bebek istiyoruz ama olmuyor. gerçi arada bir tane düşüğüm oldu. artık memlekete bile gitmek istemiyorum . herkes soruyor, o kadar bıktım ki. hele bayram ziyaretleri tam bir işkenceye döndü. o soruyu sormasınlar diye konuyu farklı taraflara çekiyorum hep.
benimle beraber bebek isteyen tüm ama tüm arkadaşlarımın bebeği oldu. kimisinin 2. bile oldu.
kendimi okadar kötü hissediyorum ki anlatamam. hele kaç yıllık evli olduğumu sorduklarnda, arkasından çocuk var mı sorusu.. ve sonra o malum bakışlar.. malum cümleler "hayırlısı olsun"!
kayınvalideye kulak asma ama kesinlikle korunmayın da.
borçlar biter gider..
bir tane bebeğiniz olsun, kafan kulağın rahat eder.
ama kimseye de söyleme bebek istediğinizi. istemiyoruz de, ama çalışmalara da başlayın
benden sana bir abla tavsiyesi. keşke zamanında bana da "sakın korunma, bir bebişiniz olsun" deselerdi. gerçi bir iki kişi demişti ama onlarda çok uzaktan tanıdıklardı. :)