ben ve eşim 3 yıl önce tanıştık, 1,5 yıl nişanlılık ve sonunda da 9 aylık bir evlilik birlikteliğimiz var.
eşim benden önce annesi ile konuşmadığı için beni istemeye babası gelmişti. daha sonra babasının imkansızlık nedeni ile ilgilenmemesinden dolayı babası ile de konuşmamaya başladı ve düğünümüze gelmemesini söyledi babasına. anne ve babası ile arasında ki sorun ailenin imkansızlıklarına bağlı evlatlarına birşey yapamaması. buna karşılık olarak eşim onlarında isteklerine yüz çevirmiş ve daha ileri giderek anne ve babasına yüzlerine bakarak küfür etmiş sonuc olarak anne ve baba haklı olarak eşime sırt çevirmişler.
eşim bu olaylardan sonra halası ile sık sık görüşmüş ve onları anne ve baba olarak benimsemiş ancak halası eşimden bir beklentisi olmamış çünkü halasının 3 evladı var. halasına da aynı şekilde küfür etmiş olsaydı o da sırt çevirecektir. ayrıca eşim benim halam evli ama başka erkeklerle birlikteliği olmuş diye duyduğunu söyledi. yani halası içinde iyi şeyler düşünmüyor.
bütün bunlar eşimin ailesinin problemleri olduğunu düşündük, benim annem ve babama karşı böyle bir saygısızlığı olmadığından ve annem ve babama ben ana-baba şevkatini sizde gördüm benim annem ve babam evlendiğim eşimin annesi ve babasıdır dediğinden; annem ve babam öz evlatları gibi gördü ve ev-araba-vs. ne varsa teslim ettiler, heryerde onu savunduk ve koruduk, aşağılamadık, ne yapmak istediyse yanında hep ama hep destek olduk, düğün masraflarının tamamını ve oturduğumuz evdeki eşyaların tamamını ben ve ailem karşılayarak evlendik.
her evlilikte olabileceği gibi bizim de tartışmalarımız oldu ve bir şekilde sorunları fedakarlıkla çözmeye çalıştık.
eşim ailesi yönünden eksik olduğundan dolayı kendi içinde sorunlar yaşıyor olabilir fakat ben ve ailem hiçbir zaman sen ve ailen ne yaptınız ya da ne getirdin demedik kendisine.
eşim, halası ile görüşmeye yalnız gidiyor beni yanında götürmek istemiyor. ve halası ile görüştükten sonra tavırları değişiyor. en son tartışmamız artık son derece keskin oldu çünkü benim anne ve babamın evinde idik bana bağırarak benim annem ve babam halam ve eniştem bundan sonra dedi ve bende o an ki sinir ve ruh hali ile burda ne işin var o zaman diyerek bir karşılıkta bulundum ve beni orada bırakarak birlikte yaşadığımız eve döndü. ve bir daha annem ve babamla görüşmedi. bundan sonra da hiç bir zaman görüşmeyeceğim dedi. evdeki eşyaları kırıp dökmeye başladı. bana karşı hakaretler daha ne kadar ağır söz varsa ağzına gelen herşeyi sayıyor, benim boşanmayı kabul etmemi istediğini söylüyor eğer etmezsem sadece cinsel ihtiyaçtan birlikte olduğumuzu bil diyor.
ben kararlıyım boşanmaya ben bunları hakedecek ne yaptım ya da eksik olan neydi. benim anne ve babam bunları yaşamak için ne yaptı.
ya da boşanmasam ne yapmam gerek.
boşanmak - boşanmamak mı?
eşim benden önce annesi ile konuşmadığı için beni istemeye babası gelmişti. daha sonra babasının imkansızlık nedeni ile ilgilenmemesinden dolayı babası ile de konuşmamaya başladı ve düğünümüze gelmemesini söyledi babasına. anne ve babası ile arasında ki sorun ailenin imkansızlıklarına bağlı evlatlarına birşey yapamaması. buna karşılık olarak eşim onlarında isteklerine yüz çevirmiş ve daha ileri giderek anne ve babasına yüzlerine bakarak küfür etmiş sonuc olarak anne ve baba haklı olarak eşime sırt çevirmişler.
eşim bu olaylardan sonra halası ile sık sık görüşmüş ve onları anne ve baba olarak benimsemiş ancak halası eşimden bir beklentisi olmamış çünkü halasının 3 evladı var. halasına da aynı şekilde küfür etmiş olsaydı o da sırt çevirecektir. ayrıca eşim benim halam evli ama başka erkeklerle birlikteliği olmuş diye duyduğunu söyledi. yani halası içinde iyi şeyler düşünmüyor.
bütün bunlar eşimin ailesinin problemleri olduğunu düşündük, benim annem ve babama karşı böyle bir saygısızlığı olmadığından ve annem ve babama ben ana-baba şevkatini sizde gördüm benim annem ve babam evlendiğim eşimin annesi ve babasıdır dediğinden; annem ve babam öz evlatları gibi gördü ve ev-araba-vs. ne varsa teslim ettiler, heryerde onu savunduk ve koruduk, aşağılamadık, ne yapmak istediyse yanında hep ama hep destek olduk, düğün masraflarının tamamını ve oturduğumuz evdeki eşyaların tamamını ben ve ailem karşılayarak evlendik.
her evlilikte olabileceği gibi bizim de tartışmalarımız oldu ve bir şekilde sorunları fedakarlıkla çözmeye çalıştık.
eşim ailesi yönünden eksik olduğundan dolayı kendi içinde sorunlar yaşıyor olabilir fakat ben ve ailem hiçbir zaman sen ve ailen ne yaptınız ya da ne getirdin demedik kendisine.
eşim, halası ile görüşmeye yalnız gidiyor beni yanında götürmek istemiyor. ve halası ile görüştükten sonra tavırları değişiyor. en son tartışmamız artık son derece keskin oldu çünkü benim anne ve babamın evinde idik bana bağırarak benim annem ve babam halam ve eniştem bundan sonra dedi ve bende o an ki sinir ve ruh hali ile burda ne işin var o zaman diyerek bir karşılıkta bulundum ve beni orada bırakarak birlikte yaşadığımız eve döndü. ve bir daha annem ve babamla görüşmedi. bundan sonra da hiç bir zaman görüşmeyeceğim dedi. evdeki eşyaları kırıp dökmeye başladı. bana karşı hakaretler daha ne kadar ağır söz varsa ağzına gelen herşeyi sayıyor, benim boşanmayı kabul etmemi istediğini söylüyor eğer etmezsem sadece cinsel ihtiyaçtan birlikte olduğumuzu bil diyor.
ben kararlıyım boşanmaya ben bunları hakedecek ne yaptım ya da eksik olan neydi. benim anne ve babam bunları yaşamak için ne yaptı.
ya da boşanmasam ne yapmam gerek.
boşanmak - boşanmamak mı?