- 10 Ağustos 2017
- 37
- 17
- 3
- 30
- Konu Sahibi guvercinkafesi
- #1
Ben çok ama çok kıskanç bir insanım. Gerçekten kendimi mahvettim,ruhen tükendim. Sevgilime güveniyor olmama rağmen nereye giderse gitsin zehir ediyorum. Aramalar mı mesajlar mı dersiniz sürüsüyle..Kızlara bakıyordur diye burnundan getiriyorum. Ki zaten %90 her erkeğin illa ki baktığına eminim ve şahidim, fakat sevgilim bakınca olay oluyor saniyelik bakış olsa dahi. Başka bir kıza güzel demesi bile beni çıldırtıyor. Arkadaşlarıyla dışarı çıktı diyelim, bana sürekli haber vermesini nerede olduğunu bildirmesini istiyorum. Kendisine ve bana işkence bu, farkındayım.. İki kez özel bir hastanede iyi bir psikiyatriye gittim, iki uzman da ilaç yazdı. İlaçları bir süre kullandım ama aşırı kilo artışı olmasıyla birlikte düşüncelerimde asla bir değişim olmadı.
Gerçekten kendimi hastalar gibi hissediyorum. Sağlığımı bile etkiliyor bu durum. Bana yanlış bir hareketi yıllar içinde hiç olmadı, ama hep içimde bir şüphe..Yoldaki güzel kızlardan kıskanıyorum gerisini siz düşünün.. Lütfen bana bir çözüm bulun, o kadar çaresizim ki. Kendime söz veriyorum bin kez, 1 saat dayanıyorum sonra yine aynıyım. Dışarıda olduğunda "acaba şuan ne yapıyor, nerede, kızlara bakıyor mu" gibi düşüncelerdeyim her dakika. Sevgilimde "artık çok sıkıldım, o kadar bunaldım ki anlatamam seni sevmesem bunca yıl senin yanında bir dakika dahi durmazdım hiç özgür değilim, bir yere gitmeye çekiniyorum" dedi.
Özgüvensizlik mi bilemiyorum. Sevgilim bana hep "sen çok güzelsin bana nasıl baktın anlamıyorum, yanına hiç yakışmıyorum" deyip üzülüyor. Fakat ben güzel olduğumu düşünmüyorum. Sadece tatlı, sıcakkanlı diye nitelendirebileceğiniz kızlardanım.
Nasıl aramadan, sormadan durabilirim? Yada çıktığında doğrusu az aramak mıdır hiç aramamak mı? Mutlaka siz benden çok daha tecrübelisinizdir. Ne denediysem inanın olmadı. Sanki ben ona karışmasam rahat rahat gezecek tozacak kızlarla konuşacak, bakacak gibi geliyor. Siz bu durumu nasıl dengeliyorsunuz? Yada nasıl kıskançlığınızı aştınız, düşünceleriniz nedir? Hepinize çok teşekkür ediyorum şimdiden, yazdıklarınızı aklıma kazıyacağım..
Gerçekten kendimi hastalar gibi hissediyorum. Sağlığımı bile etkiliyor bu durum. Bana yanlış bir hareketi yıllar içinde hiç olmadı, ama hep içimde bir şüphe..Yoldaki güzel kızlardan kıskanıyorum gerisini siz düşünün.. Lütfen bana bir çözüm bulun, o kadar çaresizim ki. Kendime söz veriyorum bin kez, 1 saat dayanıyorum sonra yine aynıyım. Dışarıda olduğunda "acaba şuan ne yapıyor, nerede, kızlara bakıyor mu" gibi düşüncelerdeyim her dakika. Sevgilimde "artık çok sıkıldım, o kadar bunaldım ki anlatamam seni sevmesem bunca yıl senin yanında bir dakika dahi durmazdım hiç özgür değilim, bir yere gitmeye çekiniyorum" dedi.
Özgüvensizlik mi bilemiyorum. Sevgilim bana hep "sen çok güzelsin bana nasıl baktın anlamıyorum, yanına hiç yakışmıyorum" deyip üzülüyor. Fakat ben güzel olduğumu düşünmüyorum. Sadece tatlı, sıcakkanlı diye nitelendirebileceğiniz kızlardanım.
Nasıl aramadan, sormadan durabilirim? Yada çıktığında doğrusu az aramak mıdır hiç aramamak mı? Mutlaka siz benden çok daha tecrübelisinizdir. Ne denediysem inanın olmadı. Sanki ben ona karışmasam rahat rahat gezecek tozacak kızlarla konuşacak, bakacak gibi geliyor. Siz bu durumu nasıl dengeliyorsunuz? Yada nasıl kıskançlığınızı aştınız, düşünceleriniz nedir? Hepinize çok teşekkür ediyorum şimdiden, yazdıklarınızı aklıma kazıyacağım..
