Yine dertlerimle karşınızdayım.
Bu derdin çözümü sadece zaman aslında. Ama kimseye anlatamadığım için bunaldım...
22 yaşındayım, doğuda görev yapan bir öğretmenim, ve de 3 buçuk aydır evliyim.
6 yıl sevgiliydik eşimle, ben atanınca bir buçuk ay kadar atandığım yerde "yalnız" bayağı sıkıntı çektim. Dillerinden, kültürlerinden uzaktım. 1500 km uzaktaydım memleketimden. Bu yüzden aileme biraz baskı yaptım: nişanlıydım o sırada, evlenelim dedim. (Kararımdan bir an olsun pişman olmadım gerçi.)
Neyse ailem kabul etti. Ben çünkü aşırı zayıflamış, çökmüştüm resmen bu bir buçuk ayda. Nişanlım geldi yanıma, ev tuttuk, eşya aldık 2. el, 2 odayı dolduracak kadar. öğrenci evi gibi oldu.
2 şahit bulduk oradan tanımadığımız. Evlendik.
asıl konu:
Eşimin evlenmeden 3 sene kadar önce ailesi yüzünden bir miktar kredi kartı borcu olmuştu. 2 bin kadar. Sonrasında işleri bozuldu, bir süre işsiz kaldı, daha sonra iş bulduğunda erkek kardeşine destek oldu, derken bir kısmını ödemeye çalıştıysa da borç katlanarak arttı 5 bine ulaştı
Hakkında dava açıldı ödeyemediğinden. Bankalar da taksite bile yanaşmadılar doğru dürüst. Haciz durumu olacaktı. Biz de dedik ki kredi çekip kapatalım. Ayda 500 tl şeklinde ödememiz var şimdi 4 taksit ödedik. 8 taksit kaldı. Eşim bulunduğumuz yer dolayısıyla çalışamıyor. Kendisi elektrik ustası. Aynı zamanda kpss ye girecek. Benim maaşım da öğretmen maaşı işte.
Ailemin bu borçtan haberleri yok. benden maddi destek bekliyorlar. Kardeşime bilgisayar alınacaktı ben aldım 1.500 tl 12 ay taksitle ödüyorum. Annem arıyor baban bana harçlık vermiyor 150 tl falan gönder (komşunun kızı annesine her ay 200 tl veriyomuş) diyor.
Babam da annemin sigorta primleri var 2 sene ödenecek onu öde ayda 350 tl diyor.
Eşim mart ayında şantiyelerde çalışmaya gidecek çünkü ailem düğün yapın yazın akrabalara ayıp olacak diyor ama bir kuruş bile veremeyiz diyor! eşimin ailesi zaten yok gibi bir şey. var da yok.
eşim de martta hazirana belki temmuza kadar çalışacak, para biriktirelim diye umuyoruz. daha yeni kavuştuk nasıl ayrı kalıcam
günler geçmesin istiyorum. Off çok bunaldım....
Bu derdin çözümü sadece zaman aslında. Ama kimseye anlatamadığım için bunaldım...
22 yaşındayım, doğuda görev yapan bir öğretmenim, ve de 3 buçuk aydır evliyim.
6 yıl sevgiliydik eşimle, ben atanınca bir buçuk ay kadar atandığım yerde "yalnız" bayağı sıkıntı çektim. Dillerinden, kültürlerinden uzaktım. 1500 km uzaktaydım memleketimden. Bu yüzden aileme biraz baskı yaptım: nişanlıydım o sırada, evlenelim dedim. (Kararımdan bir an olsun pişman olmadım gerçi.)
Neyse ailem kabul etti. Ben çünkü aşırı zayıflamış, çökmüştüm resmen bu bir buçuk ayda. Nişanlım geldi yanıma, ev tuttuk, eşya aldık 2. el, 2 odayı dolduracak kadar. öğrenci evi gibi oldu.
2 şahit bulduk oradan tanımadığımız. Evlendik.
asıl konu:
Eşimin evlenmeden 3 sene kadar önce ailesi yüzünden bir miktar kredi kartı borcu olmuştu. 2 bin kadar. Sonrasında işleri bozuldu, bir süre işsiz kaldı, daha sonra iş bulduğunda erkek kardeşine destek oldu, derken bir kısmını ödemeye çalıştıysa da borç katlanarak arttı 5 bine ulaştı
Hakkında dava açıldı ödeyemediğinden. Bankalar da taksite bile yanaşmadılar doğru dürüst. Haciz durumu olacaktı. Biz de dedik ki kredi çekip kapatalım. Ayda 500 tl şeklinde ödememiz var şimdi 4 taksit ödedik. 8 taksit kaldı. Eşim bulunduğumuz yer dolayısıyla çalışamıyor. Kendisi elektrik ustası. Aynı zamanda kpss ye girecek. Benim maaşım da öğretmen maaşı işte. Ailemin bu borçtan haberleri yok. benden maddi destek bekliyorlar. Kardeşime bilgisayar alınacaktı ben aldım 1.500 tl 12 ay taksitle ödüyorum. Annem arıyor baban bana harçlık vermiyor 150 tl falan gönder (komşunun kızı annesine her ay 200 tl veriyomuş) diyor.
Babam da annemin sigorta primleri var 2 sene ödenecek onu öde ayda 350 tl diyor.
Eşim mart ayında şantiyelerde çalışmaya gidecek çünkü ailem düğün yapın yazın akrabalara ayıp olacak diyor ama bir kuruş bile veremeyiz diyor! eşimin ailesi zaten yok gibi bir şey. var da yok.
eşim de martta hazirana belki temmuza kadar çalışacak, para biriktirelim diye umuyoruz. daha yeni kavuştuk nasıl ayrı kalıcam
günler geçmesin istiyorum. Off çok bunaldım....
Rabbim mutluluğunuzu daim etsin 
ben çok sabırlıyımdır. öyle koyvermem kendimi, eşimle bu kadar derdimiz olmasına rağmen çok gülüyor eğleniyoruz. evet hiç bir harcama yapamıyoruz kendimiz için ama beraberiz bu bize yetiyor. tabi uzak kalınca ikimiz de psikolojik travmalar yaşıycaz büyük ihtimalle.
