Sürekli gizli saklı işler yapan, temizligi yemeği beğenmeyen, şiddet uygulayan, canı nasıl isterse öyle davranan bir insandı. Beni hayatına sokmak istemedi daha doğrusu maddi manevi. Bir an olur aşkım canım cicim, iki dakika sonra aptal, gerizekalı derdi. Ayrılınca da ağlamalar, sızlamalar, ozurler. Bu ayrıldığımda hiç özür dilemedi. Çünkü beni delirtip hakaret mesajlarim oldu son dönem. Bal kaymak oldu bu onun için. Ağlayıp barışalım demesinin de amacı varmış. 4.5 yaşında dünya tatlısı bir oğlum var benimde. Mis gibi evimde yaşıyorum. Ara ara "neden ben ?" diye düşünüp kendimi uzsemde , mesgalelerimi artırıp düşünme fırsatı bırakmıyorum kendime. Gelecek adına da bana bile bile eziyet eden birinin yanında olmaktansa, yalnızlık derdiyle uğraşmak daha cazip diye düşünüyorum.
