Bence aldatma, şiddet vb yoksa evliliğinize şans vermelisiniz. Yeni bir evlilik de bundan çok farklı olmayacak üstelik insanın toleransı düşüyor, görmezden gelme özelliğiniz azalıyor ve daha tahammülsüz “amaan hiç uğraşamam” modunda oluyorsunuz boşandıktan sonra. İlla ki güzel günleriniz olmuştur onların hatrına deneyin. Belki siz de pandemi etkisindesinizdir(siz derken ikinizi de kastediyorum çünkü çevremde tüm evlilikler buhrana boğuldu, kimsenin tahammülü kalmadı)
Eşinizle konuşup kafanızda bir süre belirleyin(bu süreyi ona söylemeyin ki köprüyü geçene kadar olayına dönmesin), bu süre bitimine kadar boşanmayı kafanızdan çıkarın ve düzeltmek için çabalayın. Terapi güzel olabilir maddi probleminiz de yok madem. Bizimkinin de küsme huyu vardı aynen bu şekilde 10-15 gün sıfır dialog, yemeklerimi yemez dışardan söyler(normalde bayıldığı halde sırf inattan), 24 saat tv karşısında kucağında telefondan video açık, bi sızıp bi uyanıyor vs vs. Hatırladıkça ruhum daralıyor hala... terapiyi denemiştik ama b.ktandı bizim terapist. Yine de küsme huyunu azck törpülemişti.
Şu anda belli ki psikolojik olarak hazır değilsin, yalnızlık korkun var çünkü. Ben boşanma kararı alana kadar her kavgada, her saçmalığını görmezden geldiğimde “yalnız ölmek istemiyorum” diyodum içimden. Bir de güzel günlerin hatrına sürdürdüm. Ama yetmediği noktada zaten aklına yalnızlık falan gelmiyor sadece bu işten kurtulmak istiyorsun, boğazını sıkan elleri atmak ister gibi bir ruh hali oluyor.