Marhabalar yeni üye oldum ve sizlerle sıkıntımı paylaşmak istedim.Önyargılarınızdan ve yaşımdan vurmanızdan sıyrılarak yorum yapmanızı rica ediyorum..
21 yaşındayım bikaç ay önce hayatımın anlamı dediğim fakat hatası olan adamla boşandım..Gün yüzü göstermedi.Maddi manevi sömürüldüm sığındığımı sandığım liman tarafından..Onun için sadece para kasasından ibaretmişim.
Şimdi konuya gelirsek malesef ki babam inanılmaz katı kural,baskıcı,dediğim dedik bir adam..Üniversiteye devam etmek istiyorum hatta şahane olur ama gene dizinin dibinde onun kurallarıyla yaşamak durumdan kalacağım.
Ve artık ben bunu istemiyorum çok yoruldum çünkü hiçbirşeyimi yaşayamadım..Ben daha çocukken yaşıtlarım dışarıda kahkalarla oyunlar oynarken ben evde annemle babam ayrılmasın diye ağlayarak yalvarırdım.Küçücük boyumla tabureye çıkıp her annem gittiğinde o evin küçük hanımı olurdum.Kısacası çocukluğum böyle geçti diyeyim gerisini siz anlayayın.Yaşadıklarımı unuturum birazda özgür olurum diye birine kapıldım gittim ama fena tosladım..
Çalışmak istiyorum,uzaktan eğitimlede üniversiteme devam etmek..Ayrı eve çıkma şansım var çünkü babam evlendiğimde bana ev vermişti orası hala dayalı döşeli duruyor.Sıkıntı aile apartmanı babam yaşamıyor ama amcam,halam falan..Bir yandanda babamla burun buruna olmaktansa kendi düzenimi devam ettirmek daha cazip geliyor.Alışmışım kendi mutfağıma,yatağıma,dilediğim gibi yatmaya uyanmaya..Çok mutsuzum bu evde..Hava kararmadan evde ol.Ne işin var dışarıda.Ne bu surat.Ne bu hal.Bide babamın yabancı kadın takıntısı yok mu.Her ay biri gider biri gelir bıktım..
Dışarı çıktığımda bile mutsuzum burnundan geliyor çünkü.Şu saatten sonra baskıya gelemiyorum.Yaşın başın kaç demeyin.İnsanı büyüten rakamlar değil yaşadıkları..Artık hayatımı ben şekillendirmek istiyorum.Ben yönetmek istiyorum..Babam çok zengin ama onunla yapamıyorum..Evime dönsem babam kükreyecek..Şu aralar içimden gelen evime çekip gitmek ve artık kimseyi duymamak..Ne de olsa mecbur yardım etmek zorunda.Ne yapmalıyım bilmiyorum.Ayrılalı 2 ay oldu.İstediği evde bütün gün oturup herşeyi unutayım kafamı dışarıya çıkarmayayım..Aklı fikri bacak arasını korumak..
Bugün dışarı çıkacağım tekrar ve gene aynı tepkileri alırsam nerdeydin! Kimleydin! Gibi evime dönmeyi düşünüyorum.Sizce yanlış mıyım..Zaten ondan kaçmak için bir nevi evlendim ve tekrar aynı hataya düşmek istemiyorum..Sanıyorum ki o da istemez ve göze alamaz..Zor bir adam bilmiyorum..Tek bildiğim kafamı dağıtmaya ve bu evden gitmeye ihtiyacım var.
21 yaşındayım bikaç ay önce hayatımın anlamı dediğim fakat hatası olan adamla boşandım..Gün yüzü göstermedi.Maddi manevi sömürüldüm sığındığımı sandığım liman tarafından..Onun için sadece para kasasından ibaretmişim.
Şimdi konuya gelirsek malesef ki babam inanılmaz katı kural,baskıcı,dediğim dedik bir adam..Üniversiteye devam etmek istiyorum hatta şahane olur ama gene dizinin dibinde onun kurallarıyla yaşamak durumdan kalacağım.
Ve artık ben bunu istemiyorum çok yoruldum çünkü hiçbirşeyimi yaşayamadım..Ben daha çocukken yaşıtlarım dışarıda kahkalarla oyunlar oynarken ben evde annemle babam ayrılmasın diye ağlayarak yalvarırdım.Küçücük boyumla tabureye çıkıp her annem gittiğinde o evin küçük hanımı olurdum.Kısacası çocukluğum böyle geçti diyeyim gerisini siz anlayayın.Yaşadıklarımı unuturum birazda özgür olurum diye birine kapıldım gittim ama fena tosladım..
Çalışmak istiyorum,uzaktan eğitimlede üniversiteme devam etmek..Ayrı eve çıkma şansım var çünkü babam evlendiğimde bana ev vermişti orası hala dayalı döşeli duruyor.Sıkıntı aile apartmanı babam yaşamıyor ama amcam,halam falan..Bir yandanda babamla burun buruna olmaktansa kendi düzenimi devam ettirmek daha cazip geliyor.Alışmışım kendi mutfağıma,yatağıma,dilediğim gibi yatmaya uyanmaya..Çok mutsuzum bu evde..Hava kararmadan evde ol.Ne işin var dışarıda.Ne bu surat.Ne bu hal.Bide babamın yabancı kadın takıntısı yok mu.Her ay biri gider biri gelir bıktım..
Dışarı çıktığımda bile mutsuzum burnundan geliyor çünkü.Şu saatten sonra baskıya gelemiyorum.Yaşın başın kaç demeyin.İnsanı büyüten rakamlar değil yaşadıkları..Artık hayatımı ben şekillendirmek istiyorum.Ben yönetmek istiyorum..Babam çok zengin ama onunla yapamıyorum..Evime dönsem babam kükreyecek..Şu aralar içimden gelen evime çekip gitmek ve artık kimseyi duymamak..Ne de olsa mecbur yardım etmek zorunda.Ne yapmalıyım bilmiyorum.Ayrılalı 2 ay oldu.İstediği evde bütün gün oturup herşeyi unutayım kafamı dışarıya çıkarmayayım..Aklı fikri bacak arasını korumak..
Bugün dışarı çıkacağım tekrar ve gene aynı tepkileri alırsam nerdeydin! Kimleydin! Gibi evime dönmeyi düşünüyorum.Sizce yanlış mıyım..Zaten ondan kaçmak için bir nevi evlendim ve tekrar aynı hataya düşmek istemiyorum..Sanıyorum ki o da istemez ve göze alamaz..Zor bir adam bilmiyorum..Tek bildiğim kafamı dağıtmaya ve bu evden gitmeye ihtiyacım var.
