Boşanalı 1.5 ay oldu. Çok zor bir evlilikti benim için. Kumar, alkol bağımlısıydı ama evlenirken tabi derecesi bu kadar değilse de biliyordum. Sinirli olduğunu ve kiloma takık olduğunu da biliyordum. Evlendikten sonra siniri aşırıya çıktı küfür hakaret her fırsatta ta balayında başladık. Dönüş yolunda etmediği eziyet kalmadı. Para ver kumar oynıcam diye kıyametler koptu ilk o zaman dedim boşancam senden diye. 1 senenin dolmasını bekledim bu arada kavgaların siddeti arttı. İyi günler de oldu ama daha çok kötü günler. Ve küfür ederken de Bunun savunmasını da söyle yapıyor ben sana küfretmiyorum aslında sinirlenince böyleyim ben. O başladı maalesef ben de başladım. O benim canımı yaktıkça ben de onunkini yakıyordum. Ben de küfür hakaret ediyordum. Kumar meselesini son 2 senede o kadar abarttı ki milyonlar kaybetti. Alesi bi kısmını kapattı yine oynadı. Boşandıktan sonra hiç oynamadım diyor ama bilmiyorum. Güya içkiyi de bırakmış. Ev işlerinde, alışveriş kısmımda, kirada hiçbir şeyde yardımcı olmadı. Çünkü hep parası yoktu. Çünkü hep borçtaydı. Kilom yüzümden yapmadığı eziyeti bırakmadı. Tüm bunlar olurken kavgalarda sinir krizi geçirip ona vuruyordum. Sonra hep ben suçlu olıyordum. Bana şiddet uyguluyorsun beni o hale sen getiriyorsun diyordu. Söylediği hakaretleri küfülerin çoğunu söylemediğini be kavgayı benim başlattığımı ifade ediyordu. Aklımla oynuyordu resmen. Bende bana kğfretmeye başladığımda ses kaydı almaya başlamıştım. Ama asla hiçbirini dinlemedi. Kendi sesini duymaya tahammülü yokmuş. Ve ben kayıt aldığım için ailesi kendi ve ailesi beni suçladı yok böyle evlilik olur muymuş, ben tahrik etmişim onun kayıtlarını alarak, tabi sinirlenirmiş. Evlendiğimiz günden beri boşancam ben diyormuşum nasıl sağlıklı bir evlilik olurmuş öyle gibi gibi. En son çok salak bir sebepten kavga çıktı bağırmaya başladı ben de bağırdım kollarına saldırdım o da bana tokat attı. Ve ertesi gün boşandım. Şimdi her Allah’ın günü yalvarıyor. Ağlıyor. Sürekli bana 1 sene ver tüm borçlardan kurtulcam. Değişicem. Ev işlerini yapıcam. Sen ne istersen o olacak diyor. Tüm bunlara rağmen aklım karışıyor. Ben başka bir şehirde düzenimi kurdum tayinimi aldım. Ve asla annem babam bi daha kabul etmez onu. Ama gerçekten değişir ve düzelirse diye de kalbim bir umutla doluyor. Ve aşırı vicdan azabı çekiyorum. Canım çok yanıyor. Boşanan arkadaşlar nasıl toparladınız
