Boşanıyorum,hayata tekrar nasıl tutunacağım

gamzeyilmaz

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Aralık 2009
15
0
86
İstanbul
merhabalar
aslında konuya nasıl girmeli bilemıyorum.sadece içimdekileri anlatmak ve bi nebzede olsa rahatlamak istiyorum...
eşimle yaklaışk 1,5 aydır ayrı yaşıyoruz.o kendı aılesyle bende kendi ailemle birlikteyim.3 senelik bir evliliğimiz v bu evliliktende 1,5 yaşında küçük bir oğlum var...
ayrılma sebebimiz ne aldatma ne dayak ne kumar ne içki...
sadece eşimin sorumsuzluğu...hiçbrşeyle ilgilenmeyip bizi hep 2.plana atması evimizle ilgilenmemesi ve son zamanlarda işlerine bizlere oldugundan daha fazla ilgi göstermesi....kısacas ihmal ve ilgisizlik sonucu gelınmıs bir noktadayız...Ayrıldıgımız gunden beri bana hiç dön demedi,gel demedi...
yakında avukatlarımızla konsup anlaşıcaz...sanırım bu sürec yaklastıkca gerlıyorum...Sonucta 3 senenın ve oncesınde 2senelik bir flort doneminin bir alıskanlıgı var
velhasıl kelam ailem bu durumdan rahatsız deıl bende deılım ama içim buruk...Bakıyorumda ailemle ikende daha bi dikkatli olmam gerekiormus...zannettıgım kadar kolay olmayacak ben kendı evımde yaşamak istiyorum ama bebeğim küçük ona bakacak kimse yok kendı evım aılemın evıne cok uzak...bir yandan çalışıorum...öyle bir arada derede kaldımki ağlayamıyorum bile....kendımı sıkmaktan hep güçlüymüş gibi durmaktan kuyrugumu ındırememekten cok yoruldum...keşke bu noktaya gelınmeseydı,bana giderken gitme deseydın,tutsaydın kolumdan oturtsaydın asagıya....Hayatım hep yanlışlarla dolu ve hiç kurtuşamıyorum bu yanlışlardan...Ben ne zmn buyuyecegım...
ne yapacagım şimdi kendimi nasıl açıcam hayata nasıl tutunacagım tekrardan...
ERkek gibi kadın diorlar güçlü diorlar herşeyi yapar diorlar ama ben kadınım ağlamama bile müsade yokken daha ne kadar güçlü olabilirimki...
kusura bakmayın nolur sadece çok karmaşığım öle içimden gelenleri yazmak istedim sadece
 
hakkınızda hayırlısı olsun...
sorumsuzluk gerçekten zor...
bir insanda baı huyları değiştirebiliyosun ama bi yaştan sonra insana sorumluluk yükleyemiyosun
 
allah yardımcın olsun canım..
peki ayrıldıktan sonra yani annenin evine geldiğinden sonra hiç konuşmadınız mı?
çocuğunuz için bir araya gelindiyse bu konuda konuşulmuştur?
yani ortada büyük bi sorun yokken bu flort değil ki hemen bitsin..
son defa sen konuşmayı deneyebilirsin belki..çocuğun için..
gerçi söylemesi kolay bu taraftan yaşanmayınca bilinmiyo..
nediyim..çok üzüldüm
 
Alışacaksınız. Başka çareniz yoksa eğer. Oğlunuzu Allah size bağışlasın. Onun için yaşacak ve mutlu olmayı öğreneceksiniz. Bu süreç çok sancılı. Ama emin olun herşey geçecek. Tüm kötü günler geride kalacak bir gün
 
Geri dönüşü olmayacak bir noktada olduğunuzdan emin misiniz?
Yani eğer bittiği noktadaysanız tamam ama sanki aslında biraz da ufak şeyler birikimiş de patlamış gibi geldi bana.
Ağlamak istiyorsanız tutmayın kendinizi, tepkinizi belli edin, acınızı yaşayın. Herşey bizim için ama o herşeye üzülmek de bizim için. İnsansınız, kale gibi durmak zorunda değilsiniz. Sadece bebeğinize çok yansıtmayın ama onun dışında toplam da 5 yıllık bir ilişki biterken eğer üzülüyorsanız yasınızı tutmak kadar doğal ve insani birşe yok.
 
aslında 1 kaç kez bir araya geldık ama hiç ikna olmadım
en sonda zaten seni ikna etmek için uğraşmadım çünki bende fazlasıyla kırgınım dedi...
yani sonucta ben evı terk ettım onun ılk adımı atmasını beklerdım ne bilim bizim problemimiz buydu insan bi çeçek alır gönül yapmak için uğraşır ama o hiçbişi yapmadı...
dogru bı karar verdım sanırım ama yınede burugum işte....
 
allah yardımcınız olsun.. ama ben değişemem diyen bir insana da daha birşey denmez sanki.. çocuğunu bile düşünmüyor demekki.. ama sonuçta o çocuk da bir gün büyüyecek ve babasına karşı neler hissedeceğini allah bilir. size yalnızca sabır dilemek düşer bana... tabii ki yaşamayan bilemez..
allah yardımcınız olsun umudunuzu kaybetmemeye çalışın..
 
zor bi durum allah yardımcınız olsun
ama insansak malesef her durum ve her koşulda dik durmak zorunda kalıyoruz
buraya kadar gelmişsiniz sonrasınıda başarırsınız die düşünüyorum
sizinde dediğiniz gibi geçmişin alışkanlıkları bazı şeyler
zamanla bu durumada alışıcaksınız emin olun herşeyin hayırlısı
 

O zaman hayırlısı olsun. En doğru kararı vermişsiniz. Ama dediğim gibi duyguarınızı bastrımayın, içinize atmayın. Bütün büyük hastalıklar bastırılan stres yüzünden çıkıyor ben buna çok inanıyorum. İçinizden geldiğince yaşayın acınızı.
 
Hakkınızda hayırlısı olsun, umarım yeni hayatınızda mutlu olursunuz. İçinize atmayın gerekirse psikologa gidin destek alın.
Ağlamak acizlik belirtisi değildir, aksine insanın kendisine zarar vermesini önleyici bir fonksiyondur, kimi zaman rahatlama aracıdır.
Şimdi üzüntünüzü dibine kadar yaşamazsanız ileride çok ağır bir depresyon geçirebilirsiniz... Şimdiden içinizi boşaltın, üzüntünüzü kederinizi zamanında yaşayın :92:
 
Siz kuyruğunuzu ne kadar çok dik tutmaya çalışsanzda o da bi erkek o da dik tutmaya çalışıyor.Çocuğunuz çok küçük bu sorunlar doğumdan sonra başlamış olabilir mi...Siz doğal olarak bebekle ilgilenirken eşinizde belki kendini dışlanmış hissetti...Bence yavrunuz için kuyruğunuzu indirin eşinize bi evlilik terapistine gitmeyi önerin kabul ederse bile hala bi umut var demektir...Kabul etmesi hala sizi sevdiğini gösterir.Belki ilk adımı sizden bekliyor...Yıkmak kolay yapıcı olmak zordur siz elinizden geleni yapın ki olmazsa da olmasın içinizde acabalarınız kalmasın...dayak kumar içki aldatma yok diyorsunuz...Bence böyle bir eş için de çabalamaya değer...Demek ki onunda aşamadığı düşünceler var kafasında kesinlikle evlilik terapistini teklif edin...Sonrada pişman olmaktansa baştan olmak daha iyidir.Yavrunuz için bunu yapın evliliğinizi kurtarın...Dur dememiş gitme dememiş erkekler hep çocuk kalıyor o da gurur yapmıştır siz çözüm yaratan olun...Boşu boşuna bitecek yoksa bu evlilik bana öyle geliyor...
 
canım ya ufakta olsa barışma imkanınız yokmu bir an kendimigördm bizde 1 ay ayrıydk ama eşim özür diledi çok yalvardı kızımın için barıştık bizimde sorunumuz aynıydı hiç birşey yoktu umarım bebeğiniz için birkezde daha bir araya gelirsiniz çok zor çünkü
 
Ben eşinin sana gitme dememesine takıldım.
Ayrılığı hemen kabullendiğine göre zaten bir şeyler bitmiş gibi geldi bana..
Belki eşin beyninde çoktan bitirdi bu işi...
Gerçekten evlilik bazı insanlara göre değil..
Eşin de bunlardan sanırım.
Bu noktada ayrılmakla doğru bir karar vermişsin.
En kısa zamanda kendini toparlarsın inşaallah.
 
canım benim seni çok iyi anlıyorum bende senle aynı durumdayım... her şey daha güzel olucak böyle düşün bukadar ilgisiz ve sorumsuz bi insana ne kadsar katlanılır zaten ... bence sen arkana bile bakma biliyorum yıkmak çok zor zor bi dönem seni bekliyor ama bu kişiyle yaşadığın sürece emin ol daha çok tkeneceksin... belki klasik bir tavsiye olucak ama dışarda etrafa lütfen güçlü görün..yanlızken otur ağla kız ama san,kın etrafıan belli etme... seni gerçekten seven değer veren insalrala paylaş sıkıntıları kimseyede bişey anlatmak zorunda değilsin emin ol öyle insanlavarki senin mutsuzluğunla mutlu oluyorlar ... ben kendişnde örnek vereyim beni normal görünce şaşırıyo insalar yas tutmamı ekliyorlar hee çok mu mutluyum değilim elbet ama huzurluyum ağlıyosamda evde ağlıyorum annemle sevdişklerimle oturp paylaşıyor.. güçlü ol canım çocuğun için o seni kaybettiğine yansın sen değill
 
buruk olmanızın nedeni alışkanlıklarınız işte..bende ikileme düştüm bende ilk başta çok zorlandım.yeniden babaevine dönmek çok zor..misafir gibi,fazlalık gibi hissettim kendimi..ama üzülmeyin hepsi geçecek.aileniz arkanızda ve sizi anlıyor ise bugünlerinizi hatırlamayacaksınız bile..
 

ben ailemle bile paylaşamıorum ama kendımı motıve etmek için elimden gelenı yapıorum.işime verdım kendımı...1 kez daha denemek istermiydim belki evet ama sonunda ne olacagını bıldıgınız bır seye yenıden baslayıp strse gırmek ve bunun yanında busefer ailenizide karşınıza almak çok zor bişi...herşey sadece oğlum için ben bi kocalık gormedım (tamam bu 3 senenın hergunu kotu deıldı ama eksiler artıları götüruyor) bundan sonra yapabılecegı en ii şey oğluna babalığını yapmaktır başka bişi istemiorum...Allah bana ve burumda olan herkese kuvvet versın çünki gerçketen çok zor bir dönemmiş..ve yaşamadan bilinmezmiş...isterdimki etrafımdakı ler de bana bukonuda en azından ağlamam geldıınde ağlama neye aglıorsun demesinler :) sonucta bunu dıyenler bır evlılık bıtırmedıler...öyle yada boyle geçecek bende biliorum mesele en az hasarla atlatmakta....
 

inşallah dediğiniz gibi olur...Söyledikleriniz çok doğru aynı tarif etiğiniz moddayım,misafir gibiyim fazlalık gibiyim...dilerim geçer hepsi
 

bana ne yazıkki kimse ne dön gel dedi ne yalvardı ne özür diledi..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…