- Konu Sahibi gamzeyilmaz
-
- #21
adam yuvasını kurtarmak için çaba bile sarfetmiyorsa üzülmeye değmez canım yaa
çocuğun varmış işinde var ailende destek sana bu kadar artın var güçlü ol kendini bırakma
ağlamak istiyorsan ağla acını gizleme ama aciz de olma
hakkımda hayırlısı buymuş de ve umutla geleceğine sarıl
İlk önce Allah sabır ve huzur versin.. Ben evinize dönmek istediğinizi hissettim ama eşiniz için değil evinizi özlediğiniz için.. Kendinize ait bir ortam mutfak sizin kumanda sizin hiç birişeyin yerini değiştiren yok aslında bunu özlediniz.. Sadece bunları istediğiniz için size dön demeyip pişmanlığını dile getirmeyen bir adama dönüp sorunları yeni yeni baştan başlayabilecek durumdasınız bu size daha da yıpratacak. Gururlu olun ama hırslı olmayın .. Ailenize fazlalık olduğunuzu düşünüyorsunuz bu sizin şuan ki hassas döneminizden kaynaklanıyor kimseye evladı fazla gelmez bebeğiniz de onlara eğlencedir şimdi gitseniz ailenizde boşluğa düşer bu konuda üzülmeyin. Çok şanslısınız ki bi aileniz var. Kimsesi olmayıp kocaya mecbur olan ekonomik bağımsızlığı olmayan ve üstüne saygı görmeyen bir çok insan var aslında beterin beteri var.. Bi bunalımdasınız ve çırpınıyorsunuz kendinizi yıpratmayın bu durumu yaşayan tek kişi siz değilsiniz bunu düşünün etrafta ki insanları da takmayın.. Bir de eşinizin ailesi sizi torunlarını aramadılar mı gelmediler mi oğullarının yuvası dağıldı bir atak yok mu? Bir de eşinizin şuan ki durumunu da bilemeyiz belki oda pişman ama gurur yapıp söylemiyor siz nasıl ki evinizi özlüyorsunuz o da özlüyordur belki o da kendisini fazlalık hissediyordur ailesinin yanında.. Bu çocuk onunda çocuğu bence ikinizde aynı durumdasınız..
sakın dönme sakın...bak benim kocamdada aynı sorumsuzluk var..beni deli gibi seviyor..bensiz nefes bile alamıyor..amaaaa....kırıyor incitiyor..ailesi için harcıyor..bende döndüm geri pişmanım ama artık hayattan korkuyorum...sabrediyorum..kendi hayatımı yaşıyorum....gelmesini baklarsın hep bir gelir sonra yılarca camlarda bveklersin..boşver ondan bi mok olmaz...kabul et..kaderimiz böyle..bizimde iplr kopru kopacak...ah keşke beni sevmeseydi...daha kolay olurdu bırakmak....bırakamıyorum..onu bensiz bırakamıyorum....yaşamasına tek sebeb benim
ben kesinlikle şunu söylerim..eğri cetvelden doğru çizgi çıkmaz..sen ailesi bana hak verdi diyorsun..sana söyleyeyim şimdiden mal para tazminat dedine çaresine düşmüştür onlar...ailesi düzgün olsa bu promlemi yaşatırmıydıhem kendine hem size...ailesine hiç güvenme..ne malum onların ayırmadığı....
merhabalar
aslında konuya nasıl girmeli bilemıyorum.sadece içimdekileri anlatmak ve bi nebzede olsa rahatlamak istiyorum...
eşimle yaklaışk 1,5 aydır ayrı yaşıyoruz.o kendı aılesyle bende kendi ailemle birlikteyim.3 senelik bir evliliğimiz v bu evliliktende 1,5 yaşında küçük bir oğlum var...
ayrılma sebebimiz ne aldatma ne dayak ne kumar ne içki...
sadece eşimin sorumsuzluğu...hiçbrşeyle ilgilenmeyip bizi hep 2.plana atması evimizle ilgilenmemesi ve son zamanlarda işlerine bizlere oldugundan daha fazla ilgi göstermesi....kısacas ihmal ve ilgisizlik sonucu gelınmıs bir noktadayız...Ayrıldıgımız gunden beri bana hiç dön demedi,gel demedi...
yakında avukatlarımızla konsup anlaşıcaz...sanırım bu sürec yaklastıkca gerlıyorum...Sonucta 3 senenın ve oncesınde 2senelik bir flort doneminin bir alıskanlıgı var
velhasıl kelam ailem bu durumdan rahatsız deıl bende deılım ama içim buruk...Bakıyorumda ailemle ikende daha bi dikkatli olmam gerekiormus...zannettıgım kadar kolay olmayacak ben kendı evımde yaşamak istiyorum ama bebeğim küçük ona bakacak kimse yok kendı evım aılemın evıne cok uzak...bir yandan çalışıorum...öyle bir arada derede kaldımki ağlayamıyorum bile....kendımı sıkmaktan hep güçlüymüş gibi durmaktan kuyrugumu ındırememekten cok yoruldum...keşke bu noktaya gelınmeseydı,bana giderken gitme deseydın,tutsaydın kolumdan oturtsaydın asagıya....Hayatım hep yanlışlarla dolu ve hiç kurtuşamıyorum bu yanlışlardan...Ben ne zmn buyuyecegım...
ne yapacagım şimdi kendimi nasıl açıcam hayata nasıl tutunacagım tekrardan...
ERkek gibi kadın diorlar güçlü diorlar herşeyi yapar diorlar ama ben kadınım ağlamama bile müsade yokken daha ne kadar güçlü olabilirimki...
kusura bakmayın nolur sadece çok karmaşığım öle içimden gelenleri yazmak istedim sadece
Yazdıklarınızdan bana sanki boşanmayacaksınız gibi geldi..
En azından siz pek boşanma taraftarı değilsiniz..
Belki eşinizde öyledir, avukat konusunda ilk adımı siz atmayın, biraz zamana bırakın.
Yok eğer boşanırsanız da dünyanın sonu değil.
En fazla 1,5 sene ailenizle yaşar, oğlunuz 3 yaşına gelince kendi düzeninize dönersiniz. Sizin iş saatlerinizde oğlunuzda güzel bir kreşte yaşıtları ile oynar.
sanırım haklısınız ben evımı özledim...ailesi 1 kere geldi ama söyleyecek bişileri yoktu,çünki ben haklıydım...haklısımndan baska bişi demediler bana ...Zaten ben kararımı söyledikten sonrada bitmiş bu iş dediler...eşimde bi girişimde bulunmadı benı ıkna etmek için...zamanla alışıcam sanırım...
hem bitirdim kararım belli diyosun hemde eşimde bi girişimde bulunmadı diyosun....yani özür dilese dönecekmisin... bence eşine bitti gidiyorum demek yerine kendisini düzeltmesini isteseydin konuşsaydın belki bu durumlar bu dereceye gelmezdi...
canım ya Allah sabır versin. herkesin söylediği şeyleri söylemek istemezdim ama zaten sorumsuz olan bir eşle yaşamaktansa çocuğunla bir yol çiz kendine. en azından tek başımayım dersin, yalandan kimse olmaz yanında. ondan birşeyler beklemezsin. çünkü beklediklerimiz olmadığında yaşanan hayal kırıklıkları ağır geliyor hepimize. o yüzden kimseden birşey beklememek lazım. geçen gün çok hoş bir söz görmüştüm, düşüncelerimle çok uyuşuyor, sıcak bir ele ihtiyaç duyduğunda diğer elini tut, bu dünyada senden başka kimsenin faydası yok çünkü sana.
çok zorlu bir süreç olduğunu az çok biliyorum. kimse istemez evlilikler, o büyük hayallerle, heyecanlarla kurulan yuvalar böyle dağılsın. ama herşey Allah'tan. mutlaka hayırlısı bu olduğu için böyledir. bol bol dua et tatlım, Allah'ım sana güç versin.
geçicek canım geçicek inşş.. evet çok zor bi dönem bana adliye dedikleri anda buz gibi oluyorum.. bizim yaşadığımızı bitek biz anlarız hayat işte canım ummadığın şeyleri yaşayabiliyosun allah yardımcın olsunn herşey güzel olucak ne ilk biziz ne de son oluruz onun için herkesin başında bi dert var napıcaksın bunu yaşmamamız gerekiyomuşş hayat...ben ailemle bile paylaşamıorum ama kendımı motıve etmek için elimden gelenı yapıorum.işime verdım kendımı...1 kez daha denemek istermiydim belki evet ama sonunda ne olacagını bıldıgınız bır seye yenıden baslayıp strse gırmek ve bunun yanında busefer ailenizide karşınıza almak çok zor bişi...herşey sadece oğlum için ben bi kocalık gormedım (tamam bu 3 senenın hergunu kotu deıldı ama eksiler artıları götüruyor) bundan sonra yapabılecegı en ii şey oğluna babalığını yapmaktır başka bişi istemiorum...Allah bana ve burumda olan herkese kuvvet versın çünki gerçketen çok zor bir dönemmiş..ve yaşamadan bilinmezmiş...isterdimki etrafımdakı ler de bana bukonuda en azından ağlamam geldıınde ağlama neye aglıorsun demesinler :) sonucta bunu dıyenler bır evlılık bıtırmedıler...öyle yada boyle geçecek bende biliorum mesele en az hasarla atlatmakta....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?