- 27 Ekim 2018
- 484
- 461
- 53
- Konu Sahibi Sevda_9421
- #1
Merhaba arkadaşlar. Öncelikle hayırlı akşamlar diliyorum hepinize. Durumlarımı evlilikteki sıkıntılarımı bilen Bilir.
Bu saçma oyunun bitmesine bır ıkı gün kaldı inşallah. Eskiden boşanma olaylarında vurup kıran küfreden evi başıma yıkıp iftiralar atıp çirkinleşen, yakamdan düşmeyen adam bu sefer benım içimde tamamen bittiğini o ne yaparsa yapsın affetmeyeceğimi bildiği için olayı bitirecekse ben bitiririm havalarında çıktı benmle dava açmaya geldi falan böyle burnundan kıl aldırmamalar bi havalar anlatmam. Bu gururlu kişilikli duruşunu keşke hayatının her alanında gösterseydi de bu halde olmasaydık. Böyle davranıyor çünkü ona defalarca şans verdiğim için bitiremez yine diye düşünüp bu sefer Yenı taktıkle egolu tavırlar sergılıyor benı böyle yola getireceğini sanıyor. Ona bir oyun gibi geliyor hala herşey. (Bu arada benm eşim çok sağlıklı düşünen biri değil. Dakikasında fikri zikri değişebilen tutarsız hasta bır varlık.) Anlayacağınız adam ne benımle yaşamak istedi ne de bensız. o, benım onun için yaşamamı istedi hep ve benı asla bu yola getiremeyeceğini de anladı bence. O onu arayıp hesap sormayacak o ne yaparsa yapsın sesını çıkarmayacak sosyal olmayacak mümkünse çalışmayacak ona sürekli ilgi gösterecek yaptığı herşeyi görmezden gelecek ailesine köle olacak saf salak bir kuklaya çevirmeye kalktı benı bunun içinse her türlü arsızlık ve çirkefliği gösterdi malesef. Neyse ki bitiyor hanımlar. Duygusal anlamda negatifte olsa çok bişey hissetmiyorum desem yeridir. Bu duyguya gelmek hiçte kolay olmadı. Onca hır gür şans vermeler deli dolu duygular aşklar bir anda sönmüş ateşin dumanı gibi sessiz ve cılız olabılıyormuş. Vicdanım net rahat kafam da zerre soru işareti olmadan bu noktaya geldim. Bu bakımdan kendımı şanslı ve güçlü buluyorm çünkü birçok kişinin katlanamyacağı şeylere sabrettim.Onu görmemek için neyim varsa verirdim ama mecbur görücem malesef. Yaklaşık 6-7 aydır görüşmüyoruz. Dava gunu ailemden kimse gelemeyecek çok uzaktalar malum virüs var, arkadaşlarımında bır kaç tanesi durumumu bilir hafta içi mesai çalışıyorlar kimseye izin alın gelin diyemedim. Herneyse anlayacağınız o gun ıkı kat güçlü olmam gerek. Son bır kaç günde aşırı gergınım o davaya kımınle gelecek. Canımı yakmak için biriyle mi gelir acaba.( kaç senelik eşiyim emeklerime ve çabalarıma saygı göstermesini beklerim bu benı çok kızdırır) acaba bıtınce butun pisliğini kusup çirkeflik mi edecek. Ben şuan hiçbir şey hissetmiyorum ağlayamıyorum bıle o derece nötr duygularım var ama onu görünce neler hıssedıcem mahkemede heycanlanırmıyım (ilk kez hakım karşısına cıkacağımdan) diye deli sorular var kafam da.. O gun için sizden dualar bekliyorum kızlar. Biliyorum ki çoğumuz burda bu yüzden varız benzer sorunlar yaşıyoruz bırbırımıze destek verelim lütfen.
Bu saçma oyunun bitmesine bır ıkı gün kaldı inşallah. Eskiden boşanma olaylarında vurup kıran küfreden evi başıma yıkıp iftiralar atıp çirkinleşen, yakamdan düşmeyen adam bu sefer benım içimde tamamen bittiğini o ne yaparsa yapsın affetmeyeceğimi bildiği için olayı bitirecekse ben bitiririm havalarında çıktı benmle dava açmaya geldi falan böyle burnundan kıl aldırmamalar bi havalar anlatmam. Bu gururlu kişilikli duruşunu keşke hayatının her alanında gösterseydi de bu halde olmasaydık. Böyle davranıyor çünkü ona defalarca şans verdiğim için bitiremez yine diye düşünüp bu sefer Yenı taktıkle egolu tavırlar sergılıyor benı böyle yola getireceğini sanıyor. Ona bir oyun gibi geliyor hala herşey. (Bu arada benm eşim çok sağlıklı düşünen biri değil. Dakikasında fikri zikri değişebilen tutarsız hasta bır varlık.) Anlayacağınız adam ne benımle yaşamak istedi ne de bensız. o, benım onun için yaşamamı istedi hep ve benı asla bu yola getiremeyeceğini de anladı bence. O onu arayıp hesap sormayacak o ne yaparsa yapsın sesını çıkarmayacak sosyal olmayacak mümkünse çalışmayacak ona sürekli ilgi gösterecek yaptığı herşeyi görmezden gelecek ailesine köle olacak saf salak bir kuklaya çevirmeye kalktı benı bunun içinse her türlü arsızlık ve çirkefliği gösterdi malesef. Neyse ki bitiyor hanımlar. Duygusal anlamda negatifte olsa çok bişey hissetmiyorum desem yeridir. Bu duyguya gelmek hiçte kolay olmadı. Onca hır gür şans vermeler deli dolu duygular aşklar bir anda sönmüş ateşin dumanı gibi sessiz ve cılız olabılıyormuş. Vicdanım net rahat kafam da zerre soru işareti olmadan bu noktaya geldim. Bu bakımdan kendımı şanslı ve güçlü buluyorm çünkü birçok kişinin katlanamyacağı şeylere sabrettim.Onu görmemek için neyim varsa verirdim ama mecbur görücem malesef. Yaklaşık 6-7 aydır görüşmüyoruz. Dava gunu ailemden kimse gelemeyecek çok uzaktalar malum virüs var, arkadaşlarımında bır kaç tanesi durumumu bilir hafta içi mesai çalışıyorlar kimseye izin alın gelin diyemedim. Herneyse anlayacağınız o gun ıkı kat güçlü olmam gerek. Son bır kaç günde aşırı gergınım o davaya kımınle gelecek. Canımı yakmak için biriyle mi gelir acaba.( kaç senelik eşiyim emeklerime ve çabalarıma saygı göstermesini beklerim bu benı çok kızdırır) acaba bıtınce butun pisliğini kusup çirkeflik mi edecek. Ben şuan hiçbir şey hissetmiyorum ağlayamıyorum bıle o derece nötr duygularım var ama onu görünce neler hıssedıcem mahkemede heycanlanırmıyım (ilk kez hakım karşısına cıkacağımdan) diye deli sorular var kafam da.. O gun için sizden dualar bekliyorum kızlar. Biliyorum ki çoğumuz burda bu yüzden varız benzer sorunlar yaşıyoruz bırbırımıze destek verelim lütfen.
Son düzenleme: