Benim cok merak ettigim birsey var. Istanbulda terapist oldugunu iddia eden, ve sacma salak yorumlar yapan biri var, bu terapistin soyledikleri sanki o dedigim kisinin dedikleri!
Hayır değil
Çocuk varsa çekişmeli dava açın takıları ve nafakayı alın
merhaba aynı şeyleri yaşıyoruz. biz iki kez terapiye gittik ilgi psikiatristti zora girince seanslara gitmeyi bıraktı sözler verdi tutmadı bi sene geçti gene hiçbir değişiklik yok tekrar terapiye gittik hiçbir şey dğişmedi şimdi ayrıyız çekişmeli boşanıyoruz o da ayrılmadan 20 gün önce sen haklısın ben hayvanım diyip ağlarken boşanma davası açılınca çirkefleşti annesinin aklıyla iş yapmaya başladı ne kadar çirkef düşük insanlarmış gösterdiler yüzlerini. diyeceğim o ki hiç pişman olma 1 adam 2 adam olmaaaz nereye giderseniz gidin değişmeyecekti. hiç üzme kendini arkana bakma. eğer edineceğin birşey varsa avukatına danış gitme davalara sinirin bozulmasın çekişmeli boşanınMerhaba herkese. Yoğun psikolojik baskı, ara ara fiziksel siddet iceren, aynı zamanda sevilip korunduğumu da hissettiğim (nasıl oluyorsa anlamıyorum) bir evlilikten cıktım. Eşimin baskı ve hakaretlerine devam etmesi uzerine (uzlasmasını beklemistim) , hemen işlemlere başladım. O da bunu kaldıramadı ve tamamen bittik. Uzun zamandır kendimi sorguluyorum, hata mı ettim, erken mi davrandım, duzelir miydi... artık bunları dusunmekten yuzum gulmez oldu. Sanki hayatım kararmış bitmiş gibi. Toplum baskısı da var tabi ki, karsı taraf alttan almayınca ben sorunluymusum gibi bakıyorlar. Ya da ben öyle hissediyorumdur bilmiyorum. Yakınımın tavsiyesiyle terapiye başladım her seyi anlattım. Terapistim ‘evet ayrılık kararı almadan önce bir danışmana gorunseniz iyi olabilirdi, olumlu sonuclanabilirdi’ dedi. Ben zaten kafamdaki sorularla artık yasayamadığım için terapiye gittim, boyle bir cevap alınca da cok uzuldum. Bir de ‘ artık gecmisi bırakalım ve kolaylastırıcı ol, anlasmaya bakıp bir sey talep etmeden bosanma sürecini bitir bence’ dedi. Terapistimin dedikleri sizce doğru mu? Evet cekismeli bosanma olayından cok rahatsızım, hakkımı talep etmiş olmak bile beni rahatsız ediyor. Zaten karsı taraf da ‘ne yuzle istiyorsun, sana şöyle şöyle iyilik yaptım, hicbir hakkın yok, bırakıp giden sensin’ diye bir yandan bastırıyor. Almazsam ilerde pişman olur muyum sizce? Onu danısmana götürmeyerek hata mı yaptım? Huzura kavusmak için ben ne yapacağım
Merhaba herkese. Yoğun psikolojik baskı, ara ara fiziksel siddet iceren, aynı zamanda sevilip korunduğumu da hissettiğim (nasıl oluyorsa anlamıyorum) bir evlilikten cıktım. Eşimin baskı ve hakaretlerine devam etmesi uzerine (uzlasmasını beklemistim) , hemen işlemlere başladım. O da bunu kaldıramadı ve tamamen bittik. Uzun zamandır kendimi sorguluyorum, hata mı ettim, erken mi davrandım, duzelir miydi... artık bunları dusunmekten yuzum gulmez oldu. Sanki hayatım kararmış bitmiş gibi. Toplum baskısı da var tabi ki, karsı taraf alttan almayınca ben sorunluymusum gibi bakıyorlar. Ya da ben öyle hissediyorumdur bilmiyorum. Yakınımın tavsiyesiyle terapiye başladım her seyi anlattım. Terapistim ‘evet ayrılık kararı almadan önce bir danışmana gorunseniz iyi olabilirdi, olumlu sonuclanabilirdi’ dedi. Ben zaten kafamdaki sorularla artık yasayamadığım için terapiye gittim, boyle bir cevap alınca da cok uzuldum. Bir de ‘ artık gecmisi bırakalım ve kolaylastırıcı ol, anlasmaya bakıp bir sey talep etmeden bosanma sürecini bitir bence’ dedi. Terapistimin dedikleri sizce doğru mu? Evet cekismeli bosanma olayından cok rahatsızım, hakkımı talep etmiş olmak bile beni rahatsız ediyor. Zaten karsı taraf da ‘ne yuzle istiyorsun, sana şöyle şöyle iyilik yaptım, hicbir hakkın yok, bırakıp giden sensin’ diye bir yandan bastırıyor. Almazsam ilerde pişman olur muyum sizce? Onu danısmana götürmeyerek hata mı yaptım? Huzura kavusmak için ben ne yapacağım
canım sadece ikinci cümlene bakarak acilen Stockholm sendromu konusunda farkındalık yaşamanı acilen bu adamdan ve terapistten kurtulmanı öneririm.Merhaba herkese. Yoğun psikolojik baskı, ara ara fiziksel siddet iceren, aynı zamanda sevilip korunduğumu da hissettiğim (nasıl oluyorsa anlamıyorum) bir evlilikten cıktım. Eşimin baskı ve hakaretlerine devam etmesi uzerine (uzlasmasını beklemistim) , hemen işlemlere başladım. O da bunu kaldıramadı ve tamamen bittik. Uzun zamandır kendimi sorguluyorum, hata mı ettim, erken mi davrandım, duzelir miydi... artık bunları dusunmekten yuzum gulmez oldu. Sanki hayatım kararmış bitmiş gibi. Toplum baskısı da var tabi ki, karsı taraf alttan almayınca ben sorunluymusum gibi bakıyorlar. Ya da ben öyle hissediyorumdur bilmiyorum. Yakınımın tavsiyesiyle terapiye başladım her seyi anlattım. Terapistim ‘evet ayrılık kararı almadan önce bir danışmana gorunseniz iyi olabilirdi, olumlu sonuclanabilirdi’ dedi. Ben zaten kafamdaki sorularla artık yasayamadığım için terapiye gittim, boyle bir cevap alınca da cok uzuldum. Bir de ‘ artık gecmisi bırakalım ve kolaylastırıcı ol, anlasmaya bakıp bir sey talep etmeden bosanma sürecini bitir bence’ dedi. Terapistimin dedikleri sizce doğru mu? Evet cekismeli bosanma olayından cok rahatsızım, hakkımı talep etmiş olmak bile beni rahatsız ediyor. Zaten karsı taraf da ‘ne yuzle istiyorsun, sana şöyle şöyle iyilik yaptım, hicbir hakkın yok, bırakıp giden sensin’ diye bir yandan bastırıyor. Almazsam ilerde pişman olur muyum sizce? Onu danısmana götürmeyerek hata mı yaptım? Huzura kavusmak için ben ne yapacağım
Ruh sağlığın için bu terapiye!!!! Devam etmemeni öneririrm.
Bilmiyorum ki bazen öfke kontrolu yok kendini tutamıyor diyordum, bazen de ben seni terbiye etme hakkına sahibim gibi abuk cümleler kuruyordu. Bilinçli mi yapıyor hasta mı anlayamadım. Eşiniz gibi sen haklısın ben hayvanım demeyi bırakın evet haklı yanların var bile demedi, ben buyum işine gelmiyorsa gidebilirsin dedi. En buyuk dediği laf ( gitmeni istemem ama sen bilirsin). Bence eşinizin o lafından bile içiniz soğuyabilir ben de kendimi dunyanın en istenilmeyeni olarak goruyorum
Oldu, teşekkür ederim cevap için
