Ben de eski eşten bu sebeplerden boşandım. Seviyo muydum evet. Ama mesela evimi boşaltırken yada mahkemede gözümden yaş bile akması ki genelde çok ağlak biriyim. Boşanma dan 1 yıl kadar önce kavga ailesinin yanına gitii seni boşuyorum diye, sonra ben hamile olduğumu öğrendim. Ve üzüntüden stresten hiçbişiy yiyip içememekten dolayı, kürtaj oldum kaybettim bebeğimi. Bebeği öğrenince ben geri dönmüştüm. Sonra bebek gtti adam eskisinden daha d kötüye gitmeye basladı. Nasıl desem her tartısma da aileme böyle yapmazsan boşanırım, ablamlara benim dediğim zamanda ikiletmeden gidiceksin, benim haberim bile olmadan sen düşünüp yemeğe, kahvaltıya cagıracaksın. Haftada bir ili haftada bir gideriz dedm. Yokmuş öle Bi dünya 2 gecede bir de olabilirmiş, her aksam da olabilirmiş ki bu arada ben calısıorum. Ama bak yorgun oluyorum diye girdiğim cümlelere aması yok aması yok diye dellenirdi. Dediğim GB adam önüme sartlar koyup dogmamış cocuguma, annemin babamın üstüne yemin verdirtmeye calısırdı.şartlar da bak saygısızlık etme, surat asma meselesi değil. Zırt pırt git gel, zırt pırt yemege caya oturmaya cagır. Ve bosandım eylülde. Çokkkk iyi yaptım yaptıgım en dogru seydi. Ben de ilk zamanlar senin gibiydim. İstersen dön geri barış,daha da ileri boyuta gidicek iş, ben antdepresan kullanıyordum, bekarken hiç kullanmadığım halde. Noldu Bi sene oldu resmen geberiyor hala üzüntüsünden, acısından, rezil oldu sefil oldu. Şimdi gelip bana ailesini arkasına almaya hazırmış, ailemin oldugu yere tayin almaya da hazırmış, umrum mu asla değil. Zamanında adam olacaklardı.