evet gelmemesi için çok dua ettiğim dava dilekçesi geldi.... ama tahmin ettiğimden daha az suçlama var hatta iftira yok bile diyebilirim içinde... ama eşim beni sürekli herşeyden şikayet eden psikoloğa giden bir deli gibi tanımlamış dilekçede...
o kadar dua ettimki herşey tersine dönsün eşim pişman olsun benden özür dilesin....ama olmadı olmadı olmadı...
sona yaklaştıkça daha çok acı çekiyorum.. beraberken mutlu olamadığım eşim şimdi gözümde büyüdü onsuz nefes alamadığımı hissediyorum..
Acaba hatamı yaptım evi terk etmemelimiydim diye kendimi yiyiyp bitiriyorum.. bir kez bile beni aramayan eşimi aramak istiyorum ama çok korkuyorum..
eğer boşanmanın bu kadar zor ve acılı bir süreç olduğunu bilseydim sanırım herşeye rağmen evimi terk etmezdim..
Dua edin benim için..
ACABA BU BİR KADER MİYDİ YOKSA BENİM TERCİHİMMİ BUNU DÜŞÜNMEKTEN YORULDUM...
Geçmiş konunuzu biliyorum..
Size şiddet uygulayan, sizi aldattığını itiraf eden, onun yüzünden bebeğinizi düşürdüğünüz, sizi istemeyen bir adama neden dönmek istiyorsunuz anlayamamıştım konunuzu okuduğumda..
Şu an hala da anlayamıyorum..
Siz eşinizi arayıp ona dönmek istediğinizi söylesiniz de, sizi istemeyeceğine adım gibi eminim..
Bu kadar karaktersiz bir adam için bu derece göz yaşı döktüğünüz için kendinizi kötü hissetmelisiniz.. Boşanacağınız için değil..
eşimin bekarkende bildiğim çok kötü bir huyu vardı sinirlendiği anda gözü kimseyi görmez o an yaptıklarını dahi hatırlamazdı... şimdi sanki bunları da annesi ile benim aramdali sorunlara karşı sinirlenerek verdiği bilinç siz reaksiyonlar olarak görüyorum bu sebepten onu sinir anlarında idare etmediğim için ve alttan almadığım için pişmanlıklar duyuyorum.. birde ... bunu söylemek burda yeri değil sizinle özelden konuşmak isterdim ama benim maalesef özel mesaj atma hakkım yok..
Anlıyorum kolay değil binbir emekle kurulmuş bir yuvanın kurulması, ya da sevdiğiniz erkekten ayrılmanız.. Anlayabilirim acı çekmenizi.. Ama bu adama dönmek istemenizi anlayamıyorum.. Kabahati bir değil ki eşinizin?
Eşinin ailesiyle anlaşamayan yüzlerce kadın var.. Bakınız bugün topic açmış bayanlardan biri, para pul mevzuları yüzünden eşinin ailesine torunlarını dahi göstermezken, eşi ayağının altını öpecek raddede karısının yanındaymış. Sizin eşiniz böyle olsun demiyorum; ama en azından öyle gerekçeler yüzünden sizi dövmesi, aldatması, hele hele de bebeğinizin ölümüne sebep olması... Çok acımazsızca değil mi?
Anlıyorum kolay değil binbir emekle kurulmuş bir yuvanın kurulması, ya da sevdiğiniz erkekten ayrılmanız.. Anlayabilirim acı çekmenizi.. Ama bu adama dönmek istemenizi anlayamıyorum.. Kabahati bir değil ki eşinizin?
Eşinin ailesiyle anlaşamayan yüzlerce kadın var.. Bakınız bugün topic açmış bayanlardan biri, para pul mevzuları yüzünden eşinin ailesine torunlarını dahi göstermezken, eşi ayağının altını öpecek raddede karısının yanındaymış. Sizin eşiniz böyle olsun demiyorum; ama en azından öyle gerekçeler yüzünden sizi dövmesi, aldatması, hele hele de bebeğinizin ölümüne sebep olması... Çok acımazsızca değil mi?
konunu tam bilmeden sana eğer eşini sevıyorsan ara vazgec bence dıyecektım ama kocan sana cok eziyet etmış.dersen kı ben bunlara razıyım o bosanmayım bana ezıyet etse bıle razıyım sıkayet etmeyeceğim çok sevıyorum dıyorsan boşanma o zaman.nıye bu kadar ağladığını anlayamıyorum benım bır teyzem var kocası alkolık eniştem teyzemı her aksam evden kovar her sabah özür diler böyle dengesız bır evlılıklerı var teyzem de boşanma davası actı ama o da senın gıbı kağıdın gelmesınden delı gıbı korktu ve ben nerede hata yaptım dıyor hala...ve barıştılar yıne aynı evde oturuyorlar...yıne aynı yıne aynı değişen hiç bir şey yok adam yıne aynı adam teyzemı sevmıyor teyzemde adama yapışıyor...adamı sevıyor mu? hayır zerre sevmıyor ama boşanırsam nasıl altından kalkarım dıye korktuğu için adamı boşamıyor.senın yaptığın bır hata varsa bıle esın senden daha çok kusurlu görünüyor...bence sen nerede hata yaptımdan zıyade boşanınca yalnız kalmaktan korkuyor olabılır mısın?boşanmanın ustesınden gelmekten korkuyor olabılır mısın bunları bir düşün derim naçizane...
hiç kimse güle oynaya boşanmıyor, duyguların çok normal...
bu süreçte gerçekten kendi duygularından bile emin olamıyorsun...
bu kangren olmuş bir kol gibi, hem düzelmeyeceğini biliyorsun hemde kolu olmadan yaşamak istemiyorsun...
ama ondan kurtulmazsan bütün benliğini saracak...
bu kadar kendini dinleme oyalanacak bir şeyler bul...
banyo yap, temizlik yap, kitap oku, kafanı ne dağıtacaksa onu yap...
olan olmuş, elinden gelen bir şey yok bunu kabullen...
kabullenmezsen zarar görüp, sürekli düşünecek ve yeni hayatını da mahvedeceksin...
o geri gelmeyecek, zamanı geri alamazsın, her şeye tek başına çare bulamazsın...
çok zor biliyorum ama gerçekler bunlar...
işte tam bende burda takılıyorum..... eşimin ailesi ile anlaşamadığım kayınvalidemin evimde yatmasını istemediğim için nasıl olurda benim eşim bunları yapar ????
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?